ŚFiNiA

Irbisol

Temat "znany i lubiany" - szczegóły dotyczące eksperymentu są w wątku obok.

Moje pytanie dotyczy natury stanu kota (albo cząstki, albo elektronu). Dopóki nie dokonamy pomiaru, dwa stany kota (żywy lub martwy) albo położenie elektronu (opisywane funkcją falową) nakładają się. Wg mnie to "nakładanie się" jest jedynie subiektywną interpretacją obserwatora. Kot JEST w określonym stanie, niezależnie od tego, czy pomiaru się dokona czy nie. Brak wiedzy o tym stanie powoduje jedynie przyjęcie modelu "funkcji falowej kota". Podobnie z elektronem - on w określonym czasie JEST w określonej przestrzeni, a brak wiedzy nt. jego położenia powoduje przyjęcie modelu funkcji falowej elektronu.

Analogicznie widzę sytuację w świecie makroskopowym: niech drużyna A gra z drużyną B mecz. Mecz się zakończył, więc wynik jest ustalony, ale ja tego wyniku nie znam. Dla mnie właściwym modelem wiedzy o stanie wyniku meczu jest więc nałożenie na siebie różnych wyników (z różnym prawdopodobieństwem). Dla uproszczonego modelu kota byłoby to pytanie czy drużyna A wygrała czy przegrała - oba te stany nakładałyby się na siebie, co nie oznacza że drużyna A jednocześnie wygrała i przegrała, bo jej stan jest zdeterminowany, tylko że moja niewiedza na ten temat powoduje przyjęcie modelu falowego.
Ciekawostką jest fakt, że gdyby przyjmować zakłady o wynik meczu, to nawet PO meczu - o ile wynik ten nie jest znany - obstawiający będą się zachowywać dokładnie tak samo jakby ten mecz nie był jeszcze rozegrany. Przykładem takiej sytuacji są "bezwiedzowe" teleturnieje w stylu "Grasz czy nie grasz".

Jak to jest w końcu z tą istotą funkcji falowej? Tak jak ja to interpretuję czy inaczej?