ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Żal mi Wałęsy. Nie zamierzam go potępiać. Bronić też nie mam jak.
A żal mi go tak po ludzku. Pamiętam tamte czasy - baliśmy się władzy. Jak władza coś kazała, to małe szczawiki robiły, co kazała. Jak kazali podpisywać, to tylko nieliczni się umieli oprzeć.
Nikomu do głowy nie przychodziło, że to się kiedyś skończy, że przyjdzie tzw. "wolna Polska" (sorry, tak to się nazywa, nie wnikajmy na ile ona jest rzeczywiście wolna, ale jednak raczej bez większych wątpliwości można powiedzieć, że ta dzisiejsza Polska jest "wolniejsza", niż ta poprzednia prl-owska). Więc człowiek miał większe zrozumienie dla różnego rodzaju fikcji.
W ogóle od strony politycznej, życiowej tamte czasy były dość surrealistyczne. W ogólnej atmosferze nierzeczywistości taki jeden podpis mniej, jeden więcej, wydawał się nie robić wielkiej różnicy. Co tam podpis, jak tu kłamstwo na każdym rogu, z każdego plakatu, czy każdego kanału telewizyjnego wyziera; więc ten mój podpis, wymuszony, przecież nieprawdziwy, wszyscy zrozumieją jako zwykłe dostosowanie się od owej gry w surrealizm. Tak się nieraz myślało. Jak pytali, czy kochasz władzę?
- Odpowiadaliśmy: a pewnie! Oczywiście, że kochamy naszą wspaniałą Polskę Ludową i "przewodnią siłę narodu". Mówiło się co innego, myślało co innego, a robiło jeszcze co innego.

A tu przyszło to nowe...
I nagle okazuje się, że podpis, który wydawał się tylko grą, tylko własnym wkładem w surrealizm rzeczywistości, zrobił się tak jakoś... PRAWDZIWY, że zaczyna się go traktować na poważnie. Zmiana konwencji...

Miałem to szczęście, że nie dawał mi nikt niczego (tzn. hmm... znaczy się "z tych rzeczy") do podpisu. Więc dziś jestem "czysty". Teraz mógłbym się chwalić znajomym: ja to ten twardziel, ja nie podpisywałem!
Ale, za przeproszeniem, byłaby to g..no prawda. Nie podpisywałem, bo mi nie wcisnęli długopisu w łapę i posadzili przed kartką papieru, grożąc, mamiąc to tym, to tamtym.
W tamtych czasach gówniarz byłem. Niczego nie zwojowałem, nikt się z moim zdaniem specjalnie nie liczył. Więc i bezpieka nic ode mnie nie chciała. Jak by zachciała, to pewnie by znaleźli na mnie sposób. Bo niedoświadczony dzieciak byłem...
Jak ktoś wojował, coś znaczył, to UB/SB go prześladowało. I kazało podpisywać, zmuszało do różnych rzeczy. SB nie ruszało takich, co to do pracy chodzą, a potem cicho siedzą przed telewizorem. Interesowali ich ludzie znani, działający społecznie, mający jakiś wpływ na rzeczywistość. Jak i rzeczony Bolek.
Jest pewnie paru ludzi w Polsce, którzy mogą teraz na Wałęsę rzucać gromy. Jest paru takich, co to nie podpisali, mimo że ich szykanowano, zwalniano z pracy, wsadzano za kraty, nachodzone rodzinę. A oni się oparli. Nie wiem jak dużo jest takich ludzi, ale nie przypuszczam, że wielu. Obawiam się, że ci, którzy teraz mają słowa pełne potępienia, nie byli w podobnych sytuacjach, nie musieli nic udowadniać. I zdaje im się, że są gieroje. A większość z nich zapewne by pękła...

abangel666

Rzeczowy i wyważony list. W zasadzie nie ma tu pola do dyskusji.
Tylko mała uwaga, takie BTW do:

Michał Dyszyński

abangel666

Michale, mam inne wiadomości... za PRL każdy człowiek mógł sobie gadać co chciał... a obecnie, powiesz coś nie tak nie zgodnie z muchomorem... i wylatujesz z pracy... podsłuchy, inkwizycja... nawet prezes TVP wywalony został... bo napisał "pan papież"...
A co dopiero takie małe robaczki; jak my.
Ziobro i kaczka mnie dopadnie...

Nie chce mi sie udowadniać; więc dam tylko dowcip z tamtych czasów.

"Na hranicy polsko-czeskiej spotykają się dwa psy:
- po co do nas idziesz? - pyta czeski pies...
- ażeby się w Czechach najeść! a ty po co do Polski?
- ażeby się u was naszczekać!

Taka była cenzura... to tylko dowcip, ale wiele mówi!

A maciarewisz wsadzi mnie do więzienia, bo puściłam mgłę i zrobiłam zamach smoleński...

Jan Lewandowski

Michał Dyszyński

Jan Lewandowski

mat

Jan Lewandowski

mat

Nie dość, że plujesz na Słowo Boże to jeszcze sugerujesz, że miłośnik komunizmu, towarzysz Jezus, był/jest "debilem" oraz "indolentem". Brawo.

Jezus zaś powiedział do swoich uczniów: "Zaprawdę, powiadam wam: Bogaty z trudnością wejdzie do królestwa niebieskiego. Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego". (Mt 19,23-24)

Ach sorry, Ewangelia to według "apologety" katolickiego spreparowana fałszywka. :brawo:

Jan Lewandowski

wujzboj · Wysłany: Nie 0:05, 13 Mar 2016 Temat postu:

Hmmm. A ja się obawiam, że panowie zgubili wątek i przeszli na wygodną wymianę ciosów kubełkiem i łopatką do piasku.

Po co te wszystkie epitety? Przecież w ten sposób nikogo się nie przekona, a co najwyżej można stracić poważanie u co bardziej krytycznie nastawionych czytelników.

Kto ma mocne argumenty i cierpliwość, niech je powtarza, starając się wyrazić je w jak najbardziej zrozumiały sposób. Jeśli nawet nie trafią do rozmówcy, to może trafią do kogoś innego - bo rozmówca swoim uporem przyczyni się do tego, że sprawa zostanie naświetlona z wielu stron i poruszone zostaną wątpliwości także w kwestiach może dla jednej strony tak oczywistych, że w ogóle nigdy by o tym sama z siebie nie wspominała, za to wielu innych wcale oczywistymi nie będących a wręcz stanowiących istotną przeszkodę we właściwym zrozumieniu zagadnienia.

Kto zaś ma mocne argumenty, ale cierpliwości mu brakuje, niech przynajmniej spokojem pokaże, że siedzi mocno w siodle. Gdy na koniec rozmowy jeden krzyczy, a drugi spokojnie proponuje rozejście się w pokoju, to z punktu widzenia przeciętnego czytelnika ten drugi dał sobie radę lepiej. Rozsądniej więc nie krzyczeć, bo ten traci, kto krzyczy ostatni...

abangel666 · Wysłany: Czw 22:32, 31 Mar 2016 Temat postu:

Ta rozmowa skończyła się zbyt szybko... bo rozmówcy nie doszli jeszcze do Hitlera (prawo Godwina).