ŚFiNiA

JANEK · Gość

CO NAPISZĘ PO 11-TU MINUTACH OD NAPISANIA ROBI SIĘ GÓWNEM!

krowa

Semele

krowa

w

Pe

Gość

Obręcz

Pewnego razu, Janek krowa naraił osiemnastoletnią pannę, co pod krzakiem różanym znajdującym się nieopodal studzienki kanalizacyjnej opalała swoje jędrności ciało. Skraplała się tuszem z plastikowej butelki po płynie do mycia naczyń.
Jednak ona nie myła naczyń. Tedy zawołała myjącą naczynia matkę co nastąpiło po siedmiu minutach oczekiwania a może i siedemnastu. I zeszła owa matka na koc i na kocu czochrała ręcznikiem włosy, była bowiem w stadium po higienie. I leżały obie na kocu a Janek krowa przeglądał zeszyty. Były to zeszyty osiemnastoletniej panny z rycinami wykonanymi szkolnym ołowiem.
- A co to? - spytał Janek osiemnastkę
- Nie wiem co narysowałam sama - odrzekła
I rozgniewała się ta co to wyrzekła a ta co czochrała włosy podniosła się z koca i przy janku przykucła.
Wiatr może zawiał a może przycichł, nie wiedzieć czy ryciny były dobre w ocenie Janka Krowy czy nie. Ach - zakwiliło małe słońce, ach co za mocne dłonie ma ten janek, że tak kartki z rycinami lekko przewraca obok przykucniętej z ręcznikiem a na długość ciała oddalonej osiemnastoletniej rycin sprawczyni.
I okropny stał się stan przyszły, bowiem stara babka pojawiła się ze mszy i z podjazdu do janka krowy rzuciła słowa ponętne malując je w jadowicie występnym uśmiechu z nielicznemi zębami szczęk:
- Niech pan wskoczy pomiędzy te dwie a będzie pan w raju.
Odrzucił janek krowa zeszyt, wyszarpał z włosów higienicznych różowy ręcznik i wziął nóg parę za pas nabijany gęsto ćwiekiem srebrzystym. Czerń i cierń, cień, ołów, noc, pół dzień, koc, dusz - obręcz.

krowa

yyyyyyy

Gość

"jego pustka została mile podłechtana, a był to robaka z kałem pomieszana"

Jan Maria Kau, "Glod hydrantov" ISBN 1756 Oxword

krowa