ŚFiNiA

Gość

To prawda że mam hopla na punkcie odbytu, ale ty tchórzliwy heterosamcu nie zrozumiesz dlaczego.

Gość

Gość

owca daj już spokój , to gowno ma satysfakcje że tak się nakręcasz tak

olej już kompletnie ich temat

pewnie mnie nie posłuchasz

Gość

Tylko że to ja szaraczka wyprowadzam z równowagi i mam z tego satysfakcję, a nie odwrotnie.

Gość

Nie wierz w to co on mówi, nie mam żadnego "hopla" na punkcie odbytu i wcale nie "nalegałem" żeby mi go wylizywala.

Uspokójcie się. · Gość

Owcy nie było na spotkaniu.

Semele

Bo owca ma fobię społeczną i było za zimno...

Lub za mokro??

Gość

Gość

ok jak sobie chcesz

a co do koprofilii i wulizywania... nie moja sprawa ale nie rozumiem jak można z drugim chłopem takie zeczy robić

ale jak powiedzialem nie moja sprawa

Gość

Skoro szaraczek twierdzi, że ja musiałem "nalegać", żeby jego panienka mi wylizywała, to czy to znaczy, że szaraczek nie musi nalegać? Czy o co chodzi? Jak myślisz, lucku?

Przecież ona musi mu lizać, bo gdyby mu lizać nie chciała, to on wiedząc, że mi lizała aż jej się uszy trzęsły, uznałby to za potwarz i by ją zostawił mówiąc "A co ja gorszy od owcy, że mu lizałaś, a mi nie? Skoro tak, to nara!". No to się wpakowała. Nie ma wyjścia. Musi mu wtykać.

Taki prezent niespodziewanke miałem dla niego w plecaku, a on nie przyjechał. Co za tchórzliwy kurczak i ciota.

Gość

A ona musi szaraczkowi lizać i lizać, wtykać i wtykać, aż jej język brązowieje.
Bo jak nie będzie, to on ją zostawi. A ona dobrze wie, że nie reprezentuje sobą zupełnie niczego i na żadnego innego chłopa nie ma szans. Wtykanie języka w odbyt to jedyne, co ta pani ma do zaoferowania mężczyźnie. Aha, no i jeszcze mieszkanie...

Gość

nie moja sprawa co tam sie dzieje... gówno mnie to gówno i on a z nim obchodzi

chodzilo mi o to to jak chłop z drugim chlopem może sie wylizywać po odbycie ale to tez nie moja sprawa :wink:

Gość

Nie wiem. Ja nikomu nie lizałem.
Jak szaraczek słusznie zresztą zauważył, ona nie chciała żeby jej lizać, bo się bała, że pierdnie.
Założę się, że szaraczkowi daje sobie lizać, bo, jak sama kiedyś to ujęła, dopiero przy nim potrafiła się otworzyć i czuje się przy nim tak swobodnie, jak przy mnie się nigdy nie czuła - a więc pewnie się nie boi, że mu pierdnie, tylko pierdzi mu w gębę bez zażenowania.

Gość

Tchórzliwy kurczak szaraczek nie przyjechał na zjazd, bo się bał, co owca będzie miała w plecaku.

Gość

Kto sie tu kurrrrrrwaa podszywa pod lucka? Co to ma być??? kurrrrrwaaa...

Ojej · Gość

Szanowna Aurelko
uparszam o posprzątenie tych dwóch romantycznych kochanków; mają swój wątek, to nie jeden i drugi tu lezie , precz z tymi ich wydalinami

Gość

Gość

Gość

Chris & Cosey - "Dancing On Your Grave"
:gitara:

Gość

Gość

Może szaraczek zmienił imię i teraz nazywa się Aurelka

agronom

agronom

Kawołek dzisiejszy literatury faktu autorstfa "orędownika samokrytycyzmu", czyli dyszyńszczyka.

"Skupię się na tym drugim pytaniu, bo tu jest wg mnie główny problem z odczuciem dumy. Z moich obserwacji wynika, że osoby silnie odczuwające dumę, relatywnie mało dbają o to, czy powód do owej dumy jest realny, czy może jest imaginacją, czystym chciejstwem, życzeniowym naginaniem ocen rzeczywistości. Aktualnie wielką dume narodową deklarują Rosjanie. Jak się spojrzy na to, czym stała się Rosja w ostatnich latach, to trudno jest wskazać rzeczywiste osiągnięcia owego kraju. Mamy bowiem do czynienia z krajem, w którym trudno byłoby powołać się na jakieś znaczące wynalazki, na dobro czynione innym krajom i narodom, na osiągnięcia cywilizacyjne. Rosjanie "dumni ze swojego kraju" są dumni "tak w ogóle", a właściwie to często wydają się dumni z tego, że mają armię, która jest w stanie niszczyć, palić, mordować. To głównie z tej zdolności do krzywdzenia innych są dumni patriotycznie nastawieni Rosjanie. Ale, już tak z zewnątrz patrząc, czy jest to aby na pewno powód do dumy?...
:think:

_________________
Skupianie się w dyskusji na ochronie swojego wizerunku, zamiast analizowaniu dyskutowanego problemu, traktuję jako objaw niedojrzałości. Staram się więc unikać wchodzenia w spory personalne.
"

Kawołek drugi, któren opisuje dyszyńszczyka samego przez sie. Pan agronom uwożo, że ostatnie cztery linijki fest pasujo do opisu dyszyńszczyka, "osoby pusty, nijaki, miałki, małowartościowy".
Ofkors, Pan agronom "aspiruje do uznania swoich stwierdzeń za absolutne, w pełni obiektywne. Oczekuje ślepej Mu ufności, czy obdarzenia Go autorytetem. Deklaruje, że stara się pisać szczerze, bo diagnozuje tę szczerość wyłącznie swoim doskonałym rozpoznaniem".

Z mojego punktu widzenia ZŁO JEST ZANIECHANIEM - JEST BRAKIEM, czyli nie jest "czymś". Dlatego chyba czasem się mijamy w stawianiu tych zagadnień, bo Ty piszesz jakby z sugestią typu "zło jest", jakby owo zło było konkretem.
To, jak ja postrzegam dobro i zło, dałoby się opisać sformułowaniami typu:
- dobro jest czymś twórczym, jest ZWIĄZANE ZE ZDOLNOŚCIĄ DO OPANOWYWANIA NACISKÓW NIEUPORZĄDKOWANYCH EMOCJI.
- zło jest w tym kontekście NIEWYBUDOWANIEM W SOBIE tej umiejętności, jest gnuśnością i zaniechaniem tego udoskonalenia osobowości.
Zło pojawia się jako zaniechanie wobec:
- Instynktownych pragnień zdominowania innych istot, aby móc sobie pogrymasić
- instynktowności (żądzy) na płaszczyźnie seksualnej - jest pragnieniem zaspokojenia się przy pominięciu m.in. dobra drugiej strony (np. wykorzystanie i porzucenie), odpowiedzialności za to, co seksu wynika, jaką relację z innymi ludźmi buduje.
- instynktownego pragnienia sprawczości łatwej, szybkiej i emocjonalnie prostej, objawiającej się np. wybuchami gniewu, złości, pójściem "na luz" w emocjach, co powoduje, że nasze oceny drugiego człowieka grawitują do życzeniowych przekonań w stylu "jestem lepszy, a ktoś inny jest głupi", "mam prawo zaspokajać swoje przyjemności i ambicje kosztem inny, bo przecież inni są mniej ważni niż ja" itp.
- instynktownemu traktowaniu włąsnego stada jako po prostu lepszego, tego, któremu się więcej należy niż innym, a co za tym idzie często dozwoleniu sobie na pogardę wobec innych nacji, czy ludzi w potrzebie.
- mimowolnemu preferowaniu wszelkiej życiowej łatwizny - upraszczaniu sobie ocen, aby wyszło, że to my jesteśmy lepsi, unikaniu wysiłku poznawczego, zdawaniu się na przyjemność, bez przemyślenia konsekwencji szybkich wyborów.
Zło powstaje z tego, że ŚWIAT NAS WPYCHA W SWOJE KOLEINY, a nasza mentalna struktura nie umie temu naciskowi świata przeciwstawić swojej mocy - mocy woli, umysłu, także udoskonalonej intuicji i uczuć. Zło jest bezwolnością osoby.

Na koniec dodam komentarz w kontekście posłuszeństwa.
Dobro jest formą OPARCIA SIĘ NACISKOM NIEETYCZNYCH SUGESTII ŚWIATA. Jesteśmy nieustannie poddawani naciskom ze strony głównie naszych instynktów, ale też ze strony złych ludzi, wadliwych wzorców kulturowych. Kluczowy dla dobra jest ROZWÓJ SUMIENIA - MOCNEGO, AKTYWNIE BLOKUJĄCEGO ULEGANIE SŁABOŚCIOM, KONSEKWENTNIE DĄŻĄCEO DO DOBRA. To kształtowanie w sobie dobrego sumienia jest głównym zadaniem życia, jest ciężką pracą, którą każdy powinien wykonać w imię dobra, w imię chrześcijańskiego postulatu wydania dobrego owocu swoim życiem. Zaniechanie jest tu zakopaniem talentów, jest największą przegraną osobowości, jest tej osobowości potępieniem w tym sensie, że będzie stwierdzeniem iż:
- osobowość nie była w stanie rozpoznawać poprawnie zagrożeń
- osobowość nie umiała opanowywać w sobie wadliwych impulsów
- osobowość uległa namowom złych ludzi
- osobowość była miałka, nijaka, pusta, małowartościowa.
___________
"

Aż sie boje co ten "życzeniowy naginocz", fizyko-katecheta dyszyńszczyk zaro nagryzmoli poprownego, żeby poczuć sie lepi.

:mrgreen: