ŚFiNiA

beeee · Gość

Dlaczego z nim nie żyjesz bez seksu, tak jak ze mną, co??? Dlaczego???

BO MA NORMATYWNEGO CHUJA??? BO NIE JEST KALEKĄ???
BO SIĘ BOISZ, ŻE BEZ SEKSU PÓJDZIE DO INNEJ???

Pewnie i jedno, i drugie.

I kto nie może żyć bez seksu???
TY nie możesz żyć bez seksu i ON nie może żyć bez seksu.

Kłamca i oszustka.

nienormatywny chuj · Gość

Polinki są chore.

beeee · Gość

Jak ci naprawde tak przykro, to spierdalaj z tego forum!!!

Gość

Sam spierdalaj kretynie

Gość

Po ruchańsku na forum jeszcze masz siłe po nocach włazić?
Taki z ciebie ogier?

Skurwielu

beeee · Gość

Jej jest "przykro", że ja cierpię...

To niech jeszcze kurwa mówi "Przykro mi, że cierpisz", w czasie jak szczytuje na jego chuju.

Kurwa, dziwka, zakłamana pierdolona suka!!!

Fałszywa szmata!!!

beeee · Gość

Wpadnij szmato pod tramwaj albo pod autobus i niech ci rozkwasi kurwo ryja!!!

Jej jest przykro... Bezczelna fałszywa szmata!

beeee · Gość

Kurwie jest "przykro", że cierpię... Jasne...

Okłamałaś mnie!!! Oszukałaś mnie!!! Upokorzyłaś mnie!!!

Życze ci kurwo jak najgorzej!!! Chcę żebyś kurwo cierpiała męki na wieczność!!!

beeee · Gość

UTOP SIĘ W SZAMBIE !!!

beeee · Gość

WSZYSTKO ROBIŁAŚ ŻEBYM CIERPIAŁ JAK NAJBARDZIEJ, A TERAZ TWIERDZISZ ŻE CI "PRZYKRO" ŻE JA CIERPIĘ ????

JAK MOŻNA BYĆ TAKIM BEZCZELNYM KŁAMCĄ ???!!!!!

beeee · Gość

ZDYCHAJ KURWO !!!!!

beeee · Gość

Andy72

Pomysł Wuja na anarchistyczne forum "bez cenzury" nie jest dobry.

mika.maik

Gość

marcin nie spinaj się

mika.maik

mika.maik

P.S. Cały złoty miliard cenzuruje barbarzyńską Rosję, bo Rosja jest okrutnie barbarzyńska. W USA a i już Europie ludzie są wolni i śpią na ulicach, a w barbarzyńskiej Rosji jest barbarzyński przymus do barbarzyńskiego nocowania w mieszkaniach.

rafal3006

mika.maik

Tak Kubusiu było za Jelcyna, kiedy Rosja była przez demokratyczny świat uważana za bardzo demokratyczną, ale za Putina znikła demokracja i znikły demokratyczne bezdomne dzieci, co jest wielkim barbarzyństwem barbarzyńskiej Rosji.

Semele

Semele

Odmiany anarchii
Złotym wiekiem anarchizmu był wiek XIX, kiedy to ukształtował się cały szereg jego odłamów. Najpierw pojawił się tzw. anarchizm indywidualistyczny, którego głównymi przedstawicielami byli Proudhon i Max Stirner. Następnie anarchizm kolektywistyczny, z Bakuninem na czele. Wreszcie anarchizm komunistyczny Kropotkina, który uważa się za najbardziej rozwiniętą pod względem teoretycznym formę anarchizmu.
Doktryna anarchistyczna nigdy nie stanowiła jednolitej całości. Można jednak wyodrębnić pewne wspólne cechy dla wszystkich nurtów anarchizmu: walka z państwem, wiodąca rola lumpenproletariatu i absolutyzowanie wolności jednostki.
[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

Anarchistą nazywał się i nazywany bywa zarówno Kropotkin, pełen serdecznego idealizmu, opierający się na filozofii materialistycznej, jak chrześcijański Tołstoj; anarchistą nazywa się także indywidualista krańcowy, głoszący prawo jednostki do nieograniczonego przeciwstawienia się społeczeństwu, typu np. Maxa Stirnera; anarchistami wreszcie nazywają się maniacy rozpaczliwych aktów terrorystycznych, albo nawet jednostki zwyrodniałe, załatwiające swe porachunki ze złym ustrojem społecznym na drodze zemsty osobistej.

Spróbujmy zmniejszyć te rozbieżności przez zacieśnienie pola objętego mianem anarchizmu. W tym znaczeniu, o które tu głównie chodzić może, anarchizmem nazwiemy jeden z kierunków wiodących ku zasadniczej przebudowie ustroju społecznego przez zniesienie własności prywatnej środków produkcji i wymiany.

Po takim zacieśnieniu odpadną wszyscy anarchiści indywidualiści, nie interesujący się ładem społecznym lub przeciwstawiający się mu w imię ponad wszelką miarę wyolbrzymionych praw jednostki; odpadną więc zarówno anarchiści filozoficzni w rodzaju Stirnera, jak wyznawcy anarchistycznego czynu jednostkowego; pozostanie nam jedynie anarchizm społeczny, za przedstawicieli którego uważać będziemy takich pisarzy jak: Bakunin, Kropotkin, Tołstoj, S. Faure, E. Reclus, Jean Grave itd.

W takim znaczeniu – pomimo nieco rażącego brzmienia tych słów – możemy uważać anarchizm za pewien kierunek socjalistyczny: jeśli socjalizmem w ogóle nazwiemy program społeczny dążący do zniesienia własności prywatnej środków produkcji i wymiany.

Czym anarchiści różnią się od innych socjalistów?

Różnią się przede wszystkim metodą działania.

Metody działania socjalistycznego – a z nimi częściowo połączyć można sposoby wyobrażania sobie ładu nowego – podzielić się dają na dwie grupy, pomiędzy którymi zresztą istnieje cały szereg stopni pośrednich. Z jednej strony znajdziemy zwolenników działania opartego na autorytecie, na władzy, względnie na silnej, planowo działającej organizacji, a z drugiej – zwolenników działania opartego na właściwościach tkwiących w głębi każdej jednostki ludzkiej, na właściwościach, którym należy tylko zapewnić możność rozwoju, aby samorzutnie przebudowały społeczeństwo.

Kierunek pierwszy znalazł najpełniejszy swój wyraz w marksizmie, który ujmując dzieje jako szereg zmagań się pomiędzy klasami społecznymi i doszukując się wszędzie działania praw niezmiennych, całkowicie obiektywnych, u niektórych swych wyznawców doszedł do zupełnego zapoznania czynników indywidualnych i woli świadomej.

Jednostka, jej pożądania, marzenia i poglądy są tu czymś niemal całkiem obojętnym: należy tylko tę jednostkę postawić w warunkach stosownych, należy w pewien właściwy sposób ułożyć normy życia gromadzkiego, aby niechybnie doprowadzić do pożądanego rezultatu. Względnie – jeżeli pierwiastek woli wyeliminujemy jeszcze bardziej – prawa kierujące przemianami społecznymi w niezłomnym działaniu swoim doprowadzą do ustroju socjalistycznego. A idąc w myśl tych praw niezmiennych lub też działając w kierunku koniecznego, z góry przewidzianego wyniku, poznać należy i ujarzmić oporną wolę ludzką, można i należy choćby przymusem do ładu nowego ludzi wprowadzać. Przymus ten oczywiście niekoniecznie musi być bezpośrednim uciskiem prawnym – może to również być przymus zwartej, nadzwyczaj karnej organizacji, idącej niby armia wyćwiczona na zdobycie ładu nowego.

Zrozumiałą jest rzeczą, że w takim ujęciu wszelkie idealistyczne poglądy na dzieje są potępione, tj. przypisywanie czynnikom ideowym, ludzkim poglądom, mniemaniom, ideałom wpływu decydującego na bieg wypadków społecznych, uważane jest za błędne, i główny wysiłek działacza i polityka zwrócony jest ku ustaleniu norm prawnych, ku określeniu i utrwaleniu form organizacyjnych, a nie ku jednostce.

Zupełnie odmienną postawę widzimy w kierunku drugim – tj. w szczególnie nas tu interesującym kierunku anarchistycznym. Upraszczając nieco ujęcia, powiedzieć możemy, że społeczeństwo składa się tu z jednostek kierujących się pewnymi ideałami, pojęciami, poglądami i jest tym, czym są składające je jednostki. Aby zmienić społeczeństwo, należy zmienić jednostki – względnie zwrócić ich myśli, dążenia, wysiłki w kierunku odmiennym od dotychczasowego.

Atoli w takim, nieco karykaturalnym uproszczeniu, całość tego programu działania sprowadzałaby się do jakiegoś racjonalizmu bardzo przesadnego. To też w takiej formie anarchizm bodaj nigdzie nie występuje. Przemiany społeczne muszą być oparte na czymś innym, na czymś głębszym i mocniejszym niż proste rozumowanie. Tak też jest rzeczywiście, i jeśli przeanalizujemy poglądy takich anarchistów jak Kropotkin i Tołstoj, przekonamy się, że jednostka w ich ujęciu bynajmniej nie jest czymś, co zupełnie dowolnie może zwracać swe rozumowania w różnych kierunkach. I jeden, i drugi z tych myślicieli – pomimo dzielących ich różnic – uznają w jednostce pewne podłoże głębsze, jakby istotne, jakiegoś człowieka rzeczywistego, któremu tylko należy pozwolić rozwinąć się, wyzwolić spod nawału przesądów i nieporozumień.

Ten człowiek głębszy u Kropotkina – to człowiek społeczny, samorzutnie występujący w społeczeństwie pierwotnym (będącym dalszym ciągiem społeczeństwa zwierzęcego) i przebijający się potem w ciągu dziejów poprzez nieustannie narastającą gmatwaninę przesądów,

[link widoczny dla zalogowanych]

rafal3006

beeee · Gość

Szmata myślała, że będzie się z nim pierdolić, a ja będę się mu zwierzał nie zdając sobie sprawy, że się znają.

A teraz kurwa siebie próbuje kreować na ofiarę agresywnego wariata.
I jej jest "przykro", że ja cierpię???
Tak było jej przykro, że się pierdoliła z nim i ukrywała wszystko w tajemnicy, gdy ja mu się zwierzałem??? A kalece odmówiła wcześniej seksu, bo chuja miał zdeformowanego, i jeszcze miała pretensje jak po dwóch latach coś zasugerował. No ale z tym to się pierdoli, bo nie jest kaleką, więc mu się należy. Kalece się nic nie należało!!!

Gówno mnie obchodzi jej "przykrość" i gówno mnie obchodzi zdanie innych.
Myślcie sobie co chcecie. Możecie mnie osądzać jako tego złego, a nad nią się litować. Wystarczy że ja wiem, kto tu jest skurwiały, a kto jest upokorzony. Nie musicie tego rozumieć. Myślcie sobie co chcecie.

Jak ci kurwo jest tak niby przykro, to wynoś się stąd i więcej się tu nie pokazuj !!! Zrób kurwo w końcu coś, co tobie zrobi przykrość !!!
Pierdolona egoistka. Myśli, że wszystko musi być dla niej, że wszystko zgarnie. Dla niej musi być wszystko, tylko dla mnie nic.

Zdaniem kurwy wszystkie jej żądania i zachcianki muszą być spełnione, tylko mi się nic nie należy!!! Ja mam tylko siedzieć cicho!!! A ona się będzie pierdolić z nim!!! To jest jej "sprawiedliwość".

Mnie kurwa upokorzyła, żeby się z nim pierdolić. To jest jej "sprawiedliwość". A ja mam siedzieć cicho.

beeee · Gość

Szmata sobie wymyśliła, że po wielu latach z dnia na dzień porzuci kalekę, żeby się pierdolić z kimś, kto nie ma wad anatomicznych, a kaleka będzie siedział cicho...
I jeszcze sobie wymyśliła, że ten jej nowy gach będzie przed kaleką udawał osobę postronną i pozwalał się kalece mu zwierzać...

I KTO TU WSTYDU NIE MA?? JA???

TO TY NIE MASZ WSTYDU!!! KURWO!!!

TO TY SIE KURWO POWINNAŚ WSTYDZIĆ ZA TO CO ZROBIŁAŚ, a nie ja za pisanie prawdy!!!