ŚFiNiA

rafal3006

[link widoczny dla zalogowanych]

Latem 1939 roku - mimo że nad światem wisiała już groza wojny - Polacy tłumnie ruszyli na wakacje. Upałami cieszyli się nad Bałtykiem, w uzdrowiskach i górach. W kurortach upraszano, by nie poruszać tematu polityki. Bo po co psuć atmosferę. Liczyła się tylko beztroska zabawa. To było piękne słoneczne lato. Mało kto przypuszczał, że ostatnie, że za chwilę świat stanie w ogniu, a Polska przestanie istnieć. "Morze woła nas... nie bądźmy głusi na to wołanie, nie dajmy się zrazić pesymistom i tchórzliwym alarmistom. Nasz piękny szaro-błękitny Bałtyk przyjmie nas gościnnie, jak zawsze" - zachęcał "As. Ilustrowany Magazyn Tygodniowy". Jednak Polaków do wczasów nie trzeba było namawiać. Tłumnie ruszyli na urlopy. I choć latem 1939 roku niemiecki Sopot świecił pustkami, to na brak letników nie narzekały Chałupy, Jastarnia, Jurata i Gdynia. (https://tvn24.pl)

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

Przypomina to trochę syndrom sztokholmski.

Osoba porwana traci wolność. Żeby odzyskać wolność zakochuje się w swoim porywaczu. I wszystko już pasi. Odzyskuje wolność, bo już nie chce odstępować swojego porywacza ani na krok i chce dalej siedzieć zamknięta w tej ciemnej piwnicy.

MaluśnaOwieczka

Zaiste, wolność to uświadomiona konieczność.

MaluśnaOwieczka

Tylko jak wtedy karać złoczyńców więzieniem.
Przecież dla nich to nie będzie żadna kara. Gdy oni sobie uświadomią konieczność odsiadki w pierdlu, to i tak będą wolni.

Bóg ŁP JWPB · Gość

MaluśnaOwieczka

No ale coś w tym jest...
Faktycznie, wolność to znaczy móc to, co się chce. A więc chcieć to, co się może.
Jednak należy odróżnić chciejstwo osoby trzeciej odnośnie tego, co my chcemy, od tego, co my faktycznie chcemy.

A tak naprawdę jedyną prawdziwą wolność uzyskuje się przez nieistnienie.
Gdy się nie istnieje, to się chce dokładnie tego, co się może! Czyli nic.

Bóg ŁP JWPB · Gość

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

"Nie chcieć" w sensie "chcieć nie".

Bo "nie chcieć" a "chcieć nie" to dwie zupełnie różne rzeczy.

Bóg ŁP JWPB · Gość

MaluśnaOwieczka

Ja sobie już dawno uświadomiłem kajdany. Tymi kajdanami jest istnienie.

Tobie jednak jeszcze do tego daleko, byś sobie to uświadomił.

MaluśnaOwieczka

A w ogóle to jesteś głupi i masz małego sisiora.

Pozamiatane.

Semele

Wolność jako uświadomiona konieczność polega na tym, że wolny jestem wtedy, kiedy rozumiem zewnętrzne, obiektywne konieczności, uświadomię je sobie i na najgłębszym poziomie przyjmę ja jako własne. W skrócie: gdy zacznę chcieć robić to, co robić muszę.

Więźniowie niczego nie przyjęli jako swoje.

Jakoś mi się sarmatyzm ciągle pojawia

Piotr Stankiewicz:

" jestem wolny, jeżeli nie jestem w więzieniu, jeżeli mogę wsiąść w pociąg i pojechać do Gdańska, a nawet Berlina. Wolność robienia tego co się chce, podążania za pragnieniem, brak ograniczeń w życiu.

Trywialne, ale istotne. Istotne nie tylko dlatego, że wszelka głębsza refleksja nad wolnością zaczyna się wtedy, gdy zakwestionujemy to rozumienie zdroworozsądkowe, tudzież gdy przestanie nam ono wystarczać. Istotne jest również dlatego, że istnieje podkręcona i spotęgowana wersja podejścia zdroworozsądkowego, która jest szczególnie istotna dla nas, Polek i Polaków. Nazywam ją roboczo sarmackim rozumieniem wolności (credits to Michał Dobrzański, jak zwykle) – to jest jeden z rozdziałów planowanych w „21 polskich grzechach głównych”, który się ostatecznie w książce nie znalazł.

Skąd nazwa się wzięła, tego nie muszę tłumaczyć. Sarmackie rozumienie wolności to totalna i niczym nieskrępowana wolność do realizacji zachcianek i upodobań, alergia na wszelkie zakazy. Kiedyś się czyniło zajazd na Litwie, albo porywało pannę z dworu, a dzisiaj sobie jadę samochodem tak szybko jak mam na to ochotę, parkuję gdzie chcę i żadne przepisy mnie nie obowiązują. Jak jest zakaz, to mam go w poważaniu, jak jest płot to go muszę przeskoczyć, tylko po to, żeby nie zmarnowała się moja wolność i możliwość. Musi to na Rusi, a w Polsce, jak kto chce.

Sarmackie rozumienie wolności, w którym dominująca i nieproporcjonalnie silna jest niechęć do obostrzeń i ograniczeń, wydaje się ważna dla zrozumienia kondycji Polski i Polaków. To podejście do wolności wciąż w nas siedzi i rezonuje, wiele naszych polskich rzeczy warunkuje i wiele uniemożliwia."

Semele

Arbeit macht frei (z niem. praca czyni wolnym) – niemiecki slogan wywiedziony z rozpowszechnionego w tradycji protestanckiej cytatu z Ewangelii Jana (J 8, 32) Wahrheit macht frei (lit. prawda czyni wolnym, czy – wedle Biblii Tysiąclecia – prawda was wyzwoli)[1]. W 1872 r. nacjonalistyczny niemiecki pisarz Lorenz Diefenbach zatytułował swoją powieść wydaną w Wiedniu parafrazą hasła biblijnego: Arbeit macht frei. Hasło to stało się popularne w kręgach narodowosocjalistycznych.

Przed II wojną światową slogan był wykorzystywany w Niemczech w programach zwalczania masowego bezrobocia.

[link widoczny dla zalogowanych]

MaluśnaOwieczka

No ale gdyby więźniowie przyjęli swoje zniewolenie jako swoją konieczność, toby byli zgodnie z tą formułą wolni, nieprawdaż?

W sumie prawdy w tym dużo też jest.
Człowiek na przykład na dwie nogi i dwie ręce.
Nikt nie powie, że jest zniewolony, bo nie ma trzech nóg albo czterech rąk, czy skrzydeł.

Jednak autorowi tej koncepcji wolności raczej nie o to chodziło.

MaluśnaOwieczka

Prawda nie czyni wolnym. Ani nieprawda.
Wolnym czyni tylko nieświadomość.

Bóg ŁP JWPB · Gość

Aurelka Bocianek

Semele

MaluśnaOwieczka

Bóg ŁP JWPB · Gość

PS. Otóż to, Owieczko, nie musisz być świadomy grawitacji i wolny od tej świadomości, z dachu możesz skoczyć.

MaluśnaOwieczka

Ojej ojej · Gość

Bóg ŁP JWPB · Gość