ŚFiNiA

krowa

piszę po polsku, jak by nie było

la la la la
kto pierwszy ten lepszy

https://www.youtube.com/watch?v=wKxYPPXwZQQ

krowa

Grupa "krowy" Ha ha ha ha !!!

https://www.youtube.com/watch?v=k9p4B6s0j4U

krowa

rafal3006

evaj23

Michał Dyszyński

Przyznam, że mam problem ze zorientowaniem się, o co Ci w ogóle chodzi. Może w części jest on związany z niedomknięciem tagów i cudzysłowów w tekście, ale chyba jednak problem jest głębszy, tzn. mam wrażenie, że w ogóle nie zorientowałaś sie o czym ja piszę, więc "odpowiadasz" dość luźno - np. komentując użycie pojedynczych słów, czy sformułowań, a nie rozumiejąc treści.
Uwagi typu "Nauka nie zna takiego fenomenu.", które np. wtrącasz względem mojego sformułowania o "czystym intelekcie" tylko potwierdzają to, co od dawna prezentujesz - uwagi bez MINIMALNEJ CHOĆBY PRÓBY WERYFIKACJI. To oczywiście nie jest nic nowego, bo sama kiedyś pisałaś, że weryfikować nic nie chcesz. Jakbyś zaczęła wpisywać w googlowa wyszukiwarkę frazę "pure inteligence", to byś zauważyła, że nie trzeba nawet jej dopisać do końca, aby wyszukiwarka sama podpowiedziała całość owej frazy. Ogólnie zwróciła mi ona 113 mln wyników wyszukiwań dla frazy "pure inteligence". To świadczy o tym, ze fraza jest jednak w powszechnym użyciu, także powszechnie w użyciu naukowym.

Ale nie łudźmy sie - przecież nie o to Ci chodziło, aby pisać coś, co ma sens. Nie weryfikujesz, bo chcesz mieć ten luz pisania, co Ci tam do głowy wpadnie. Weryfikacja jest męcząca, a stwierdzanie czegoś sprawia Ci przyjemność, że oto się wypowiadasz, czyli masz coś (zapewne) do powiedzenia, jesteś jakoś tam ważna. Zaspokajasz tym swoją emocję, dowartościowujesz się. A to, że piszesz rzeczy bez sensu?...
- Na to też już kiedyś odpowiedziałaś - że celem Twojego pisania nie jest żaden sens, tylko doładowywanie się pozytywną energią. Więc sens poległ w tym nierównym starciu z potrzebą ogólnie napisania czegoś, zaprezentowania się jakkolwiek.

Masz taką potrzebę. Panuje ona nad Tobą niepodzielnie. To widać niemal z każdego posta, jaki tworzysz. Bo tworzysz dla tej właśnie potrzeby. Ten Twój przypadek - właśnie takiej osoby, która tak dalece ignoruje zasady rozumowania, intelektu, skutecznej komunikacji z powodu potrzeby samego zwracania na siebie uwagi jest dla mnie jakoś cenny. On daje mi do myślenia. Bo znam pewne osoby z mojej rodziny, których zachowania nie mogłem zrozumieć, jako że one też poświęcały w sposób dość skrajny rozum dla emocji. Dla mnie to straceńcza strategia życiowa.
Ty mi uświadamiasz swoją postawą, że są osoby, które zwyczajnie inaczej nie potrafią. I mam tu swoją hipotezę, że powodem są życiowe traumy. Po owych traumach psychika tak bardzo domaga się dowartościowywania, tak bardzo woła o uwagę, życzliwość, zainteresowanie, że to wychodzi właściwie co chwila, a stricte intelektualny kontakt z takimi osobami jest prawie niemożliwy. Bo intelekt do swojej pracy wymaga emocjonalnej ciszy. A u osoby z traumą tej ciszy nie ma prawie nigdy.
Cenne w tym kontekście jest poczytanie o typowych problemach osobowościowych - np. osobach "z pogranicza" (borderline), osobowościach narcystycznych, o zespole stresu pourazowego (PSD).

Dziś myślę, że oczekując od Ciebie normalnych postaw charakterystycznych dla osób uczestniczących w dyskusjach intelektualnych, stawiam Ci zbyt wysokie wymagania. Ty nie dasz rady wyciszyć swoich emocji na tyle, aby postrzegać zagadnienia intelektualne we właściwy dla nich sposób - czyli ROZUMUJĄC FUNKCJONALNIE I ANALITYCZNIE. Tobie te zagadnienia zawsze się wymkną spod kontroli, więc napiszesz o czymś tam z boku - może będzie to jakieś wspomnienie z życia, może luźna uwag na temat użytego wyrazu, może zgłosisz jakiś luźny postulat w rodzaju "a ten to nie powinien się wypowiadać". Cokolwiek to będzie, stanowić będzie odejście od tematu, brak podążania za myślą, odpowiedzią na uwagi współdyskutantów. Ty po prostu nie dasz rady tego reżimu intelektualnego spełnić. I nawet to wiesz, nawet nieraz o tym piszesz, a nawet dorobiłaś sobie do tego uzasadnienie o ratowaniu psychiki osób, których intelektualne podejście rzekomo w jakiś sposób niszczy. Może nawet w to wierzysz, bo chyba Ciebie intelekt jakby niszczył. Nie rozumiesz, że tu jesteś wyjątkiem.
Ja - w kwestii niszczenia - pewnie jestem bliżej przeciwnego bieguna, tzn. dzień z dużą ilościa emocji niszczy mnie i wyczerpuje. Czuję się po takim dniu wyżęty na maksa, mogę tylko spać i chciałbym być sam z dala od jakichkolwiek bodźców, bo ból głowy, rozsadzający mi czaszkę dodatkowo mnie przytłacza. Z kolei dzień w spokoju emocjonalnym, za to w aktywności intelektualnej raczej mnie doładowuje psychicznie. Nie czuję się po takim dniu wyczerpany, mamy lepszy nastrój, więcej ogólnej cierpliwości i wyrozumiałości, łatwiej mi znosić przeciwności życia. Jeśli wyobrażam sobie sytuację życiową, w której czułbym się naprawde źle, coś co by mnie niszczyło, to byłaby to właśnie konieczność funkcjonowania w obszarze mocno podwyższonych emocji. Cóż, ludzie są różni.

Ale dodam tutaj też, że mielić z Tobą tych chaotycznych emocji i przypadkowych uwag, które wtrącasz do dyskusji, nie zamierzam. Jak dla mnie są po prostu zbyt chaotyczne, nie trzymające się ani tematu, ani w ogóle dających się dyskutować ścieżek intelektu. Są luźnymi skojarzeniami i wyrażeniem emocji, na temat których nie widzę sensu dyskutować, odpowiadać na nie, a najczęściej nawet czytać. One najczęściej nie powinny być zamieszczane tam, gdzie dyskutuje się tematy merytoryczne (czasem zdarzy ci się wyjątek - tzn. wypowiedź jakby na temat, ale to jednak CZASEM). Sa miejsca (także na sfinii) gdzie takie emocjonalne dyskusje się prowadzi i to tam jest dla Ciebie miejsce.

*******

Tak funkcjonuje umysłowość trola. Jest w niej naczelny paradygmat skupiania na sobie emocji ludzi. Jest w tym potrzeba znaczenia, docenienia.
Tę potrzebę, czasem bardzo silną mają dzieci. Niektórzy nie wyrastają z niej nigdy. Jeszcze inni, często po jakichś życiowych traumach, zaczynają ową potrzebę odczuwać w obsesyjny sposób w życiu dorosłym.
Dyskurs najwyraźniej miała jakiś trudny okres w swoim życiu. I nie umiała sobie w nim z problemami poradzić w sposób zrównoważony, pełny, rozliczony wewnętrznie. Ona problem "zamiotła pod dywan", tworząc dość interesujący system iluzji, którymi sama zarządza, aby jakoś wytrzymać sama ze sobą. Trzonem owego systemu jest przekonanie o swoistej "wszechmocy", rozumianej jako możliwość/prawo do zlekceważenia/zapomnienia/odrzucenia od swoich uczuć i umysłu każdej odpowiednio niewygodnej okoliczności, odczucia, myśli. Jest w tym jednocześnie zasada unikania uczciwego rozpoznania owej okoliczności - po prostu, jak się nie spodoba, to jest banowana. Jest w tym chyba pokłosie pewnej paranoicznej idei psychologicznej, która jest propagowana przez pewne kręgi psychoterapeutów od wielu wielu lat. Jest to iluzja tzw. pozytywnego myślenia. Tzn. samo pozytywne myślenie błędem oczywiście nie jest. Ja nie zachęcam do jego przeciwieństwa, czyli jakiego programowego negatywizmu. Problem w tym, że w wydaniu części propagatorów tej koncepcji pozytywne myślenie robi sie po prostu fałszowaniem samemu sobie życia, świata, siebie. Ale strasznie trudno jest taka filozofię życiową porzucić, bo ona "trzyma" swojego wyznawcę całym zestawem powiązań:
- po pierwsze: w pewien sposób jednak przynosi ulgę w cierpieniu tym, którzy owa metodę zastosowali. Dlatego ktoś, kto miałby zrezygnować z aplikowania sobie owego opium pozytywnego myślenia, najpierw wylądowałby w czarnej dziurze depresji, braku nadziei.
- po drugie: część prawdy w jakiejś tam postaci wymuszania na sobie nadziei w patrzenie na ten świat jest. Więc jest czym wręcz logicznie bronić tej koncepcji.
- po trzecie: zwolennicy owej koncepcji dorobili się całego zestawu działań terapeutycznych, które choć działają połowicznie, to trochę działają (być może dzięki samemu skupieniu na nich, odwróceniu uwagi od problemu), a często oferują też stosowną grupę wsparcia.
- po czwarte: po długim kontakcie z idea pozytywnego myślenia, jej adept praktycznie robi się bezradny psychicznie, gdy mu się owe techniki zabiera.
Więc zwolennikom tej koncepcji nie pozostaje nic innego, tylko wciąż brnąć w to samo bagno - tworzyć jeszcze więcej iluzji, jeszcze więcej zasłon, jeszcze więcej się oszukiwać. Bo jak poprzednie zasłony nie dały rezultatu (szczególnie jeśli dały go tylko częściowo, na początku, co sugeruje, że się sprawdziły), to szuka się nowych. Takie zasłony sa o tyle "przyjemne" w stosowaniu, że dają mocna iluzję sprawczości, kontroli nad sobą i światem. Człowiek ma wrażenie, że to działa.
Problem w tym, że takie podejście, które zakłada że się w cwany sposób pozbędziemy cierpienia za pomocą udawania, iż tego cierpienia nie ma, po prostu jest fałszywe. Jeśli nie weźmiemy się za bary ze źródłem cierpienia, to ona i tak wróci. Wróci często w innej formie, nieraz jeszcze trudniejszej do pokonania.
Bo co jest podstawowym źródłem cierpienia?
- Nasze wewnętrzne nieuporządkowanie, nasza SŁABOŚĆ, ale też NIEROZWIĄZANE SPRAWY.
Strategia w stylu owego pozytywnego myślenia da się porównać do sytuacji, gdy zamiast leczyć przyczynę choroby, podaje sie wyłącznie środki przeciwbólowe. Ostatecznie paru artystów (i nie tylko artystów), dzięki owej terapii pożegnało się z tym światem - bo w końcu przedawkowali.
Więc Dyskurs tak "jedzie" od lat - wciąż na "psychologicznych opiatach", wciąż bez uczciwego spojrzenia na siebie i świat, wciąż w strachu przed prawdą, która co chwila przecież będzie dźgała z ukrycia.
co więc pozostaje?
- jeszcze więcej udawania, wykazywania sobie własnej sprawczości za pomocą trolowania. Jeszcze dalej w bagno.
Ogólnie to ja Dyskurs współczuję. Mocno współczuję.

Co ciekawe, w ostatnich czasach jest coraz więcej nurtów w psychologii, które wskazują na nieskuteczność technik pozytywnego myślenia.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
W tym ostatnim jest znamienne zdanie: Według badań psycholożki Gabriele Oettingena i jej współpracowników, wizualizowanie udanego zwieńczenia w pewnych warunkach sprawia, że człowiek z mniejszym prawdopodobieństwem osiągnie zamierzony cel.
_________________

http://www.sfinia.fora.pl/rozbieranie-irracjonalizmu,29/co-jest-wlasciwie-celem-dyskutowania,13075-25.html#460387

I żeś się Pan, Panie Dyszyński doigrał
:rotfl:

Wsadziłeś Pan kij w żmijowisko i teraz dla odmiany wsadź Pan wygodne kapcie i szykuj się do Więzienia. Pan Barycki czeka :wink:

evaj23

Panie Barycki, Dyszyński tak się Pana przestraszył, że poszedł wylizać kompostownik :rotfl:

rafal3006

... no to teraz poczekamy na odpowiedź Cara mordu, jej wysokości Krowy - bo poza Krową pies z kulawą nogę nie przeczyta wypocin EVAJ23 wyżej spłodzonych.
Ludzie uczciwi i przyzwoici do więzienia nie zaglądają.

rafal3006

P.S.
Krowa też tego nie przeczyta, co nie przeszkadza mu wypowiedzieć się temacie postu którego nie przeczytał.
Za chwilkę będzie tego dowód.

rafal3006

P.S.
Ja też tego nie przeczytałem, co nie przeszkodziło mi wypowiedzieć się w temacie wpisu Evaj23

rafal3006

hm,
.. chyba choroba szalonej Krowy się szerzy na śfinii?

krowa

Aurelka Bocianek

krowa

krowa

Tekst Dyszyńskiego jakże może być celny, skoro gościu tak nawija, wszystko robi aby tylko odwlec strzał. Więc na końcu po prostu zapomina o pistolecie.

krowa

Pan Barycki carem ani królem nigdy się nie obwołał, tylko pasterzem. Ale jak tylko ktoś pisał o kastingu na Moderatora w NIE to zaraz tam poleciał.
Nie może się Pan Barycki uwolnić od wszawicy, że on się do kogoś większego przyczepia.

ladaco

Gość

ladaco

bez sensu..

evaj23

forum.nie.com.pl
Forum Tygodnika Nie
* Zaloguj się * Zarejestruj się * FAQ * Szukaj
Dzisiaj jest 09 lip 2019, 21:17
Posty bez odpowiedzi | Aktywne tematy
Indeks witrynyStrefa czasowa UTC+1godz.

Informacje

Masz całkowicie zabroniony dostęp do tej witryny.

Aby uzyskać więcej informacji, proszę skontaktować się z administratorem witryny.

Powód zablokowania: Adieu Barycki.

Twój adres IP został zablokowany.

Gdyby kiedykolwiek te kurwy moralne mamiły Pana, Panie Barycki ponownym założeniem konta na forum NIE, jak to miało miejsce podczas ostatniej akcji zamykania forum Śfinia przez tutejszy kompostownik, to dobrze przyjrzyj się Pan na kopię strony forum NIE. Mam całkowitą blokadę na jakiekolwiek wejście na dobrze zabarykadowane forum i nawet nie będę mogła poczytać co tam piszą pozostali jeszcze tam nieliczni userzy, których lubiłam czytać: Prosiaczek, Kowalew, Pantryglodytes, Anioła...

A kurwa moralna twierdzi, że blokuje, bo Urban rozkazał

:fuj:

obrzydliwa, zakłamana suka, bez zasad, bez honoru, ot takie gówniane popychadło.

Gość

Lukrecja

Lukrecja

I nie, nie MMM cię zbanowała, ale jesteś jak dyskurs, ktoś jest winny zawsze waszej głupoty, ktoś, tylko nie wy.
Infantylne stare pryki z osobowością 15 latek.

Lukrecja

Winniście być dla nas przykładem, kurde, powinniśmy od was czerpać, uczyć się, od starszego pokolenia, ale co wy macie państwo do zaoferowania? Spójrz sam... z faktami się nie dyskutuje. Głupota jak suchoty, galopuje..

Lukrecja

I może jest tak, że ewaj napisała tego posta, mam to w nosie, Ewaj gdzieś kiedyś, trafiła w moment kiedy byłam całkowicie bezbronna, i w tamtym momencie zachowała się jak człowiek. Tak zwyczajnie, po ludzku.. Pewnie dziewczyna ma to w dupie, ale podniosła mnie wtedy na duchu niewybrażalnie, tego nie da się opisać. Siedziałam na taborku taka marna i się popłakałam.
Nic to, idę sę... kto ma zrozumieć, zrozumie..

Lukrecja

I może jest tak, że Ewaj napisała tego posta, mam to w nosie, Ewaj gdzieś kiedyś, trafiła w moment kiedy byłam całkowicie bezbronna, i w tamtym momencie zachowała się jak człowiek. Tak zwyczajnie, po ludzku.. Pewnie dziewczyna ma to w dupie, ale podniosła mnie wtedy na duchu niewybrażalnie, tego nie da się opisać. Siedziałam na taborku taka totalnie marna i się popłakałam. Ta dziewczyna olała anomizje.
Nic to, idę sę... kto ma zrozumieć, zrozumie..