ŚFiNiA

Budyy

Czy w tym przebraniu popa ty starowierze?

starowier · Dołączył: 20 Cze 2006 Posty: 350 Przeczytał: 0 tematów

Budyy!Z ciebie taki etatowy ateista na garnuszku rodziców czyli człowiek "sukcesu".
A do kościoła chodzisz żeby rodzice od żarła nie odłączyli bo jeszcze nie zarabiasz na siebie człowieku "sukcesu"???Ot i cały ateizm Budyyego (Bundiego)!

starowier · Dołączył: 20 Cze 2006 Posty: 350 Przeczytał: 0 tematów

Wuju dlaczego ci dwaj śmieciarze tu krążą.
Czy który z nich napisał coś mądrego na Twoim forum???
Czy może nie karmić trolli?

Budyy

starowier · Dołączył: 20 Cze 2006 Posty: 350 Przeczytał: 0 tematów

Masz coś w sobie z rycerza Budyy!!! :fight:

starowier · Dołączył: 20 Cze 2006 Posty: 350 Przeczytał: 0 tematów

....... zakutą pałę odporną na wiedzę :mrgreen:

Mało prawdopodobne, by niewierzącego w kwestii wiary przekonały jakiekolwiek argumenty. Problem najczęściej leży nie w rozumie, ale woli. Najczęściej ateista po prostu nie chce wierzyć. Z jakiegoś względu lepiej mu bez Boga. Uwierzy, jeśli dzięki Bożej łasce owa pozaracjonalna zapora upadnie.

Eremita

starowier · Dołączył: 20 Cze 2006 Posty: 350 Przeczytał: 0 tematów

starowier · Dołączył: 20 Cze 2006 Posty: 350 Przeczytał: 0 tematów

A pan Budyy:
Ateista-informator. Czuje nieodparty obowiązek umieszczenia pod każdym artykułem na tematy etyczne, czy religijne, informacji o nieistnieniu Boga. Opętany obawą, że ktoś może jeszcze tej informacji nie usłyszał, spieszy uszczęśliwić wszystkich internautów ta wiadomością z ostatniej chwili. Inna odmiana tego gatunku nieprzerwanie domaga się jednoznacznego dowodu na istnienie Boga, najlepiej gdyby Bóg własnoręcznie podpisał oświadczenie o własnym nieistnieniu.

abangel666

Starowier, wiesz, wiarę w boga, jakiegoś tam, bliżej nieokreslonego mogę jeszcze zrozumieć. Ale wiary w boga chrześcijańskiego nie potrafię pojąć, jak człowiek choćby średnio inteligentny może brać poważnie biblijne bzudury, niespójne, nielogiczne, w niczym nie wykraczające poza poziom ówczesnych twórców tego dzieła.... a już w żaden sposób nie mogę pojąć w te wszystkie głupoty, które wymyslił lub zaadoptował z innych religii katolicyzm.

Spójrzmy na Biblię bez emocji, rozsądnie i co zobaczymy? Bajki, mity, przypowieści, tak przystające do rzeczywistości, jak nie przymierzając pięść do nosa.

I spójrzmy tak samo na katolickie pomysły, toż trzeba być zaślepionym psem Pawłowa, by nie widzieć wtórności, durnoty i tego, że praktycznie wszystko podporządkowane jest jednemu bogu: mamonie.

Nie to, że Cię obrażam Starowierze, piszę uczciwie tak jak to widzę. Bo widzisz, ja od niechęci do wiary (chodzi głównie o katolicyzm) przeszłam do śmiechu - widok ludzi w np. procesji krzyżowej, albo kato-lemingów w pielgrzymce zwyczajnie mnie zadziwia i śmieszy.

PS. Prawosławie zasadniczo nie różni się od katolicyzmu.

starowier · Dołączył: 20 Cze 2006 Posty: 350 Przeczytał: 0 tematów

Eremita

Wookie

Proszę o hamowanie emocji. Wiem, że nie jest to łatwe, ale odnoszę nieodparte wrażenie, że jednak nie angażujecie do tego stu procent siły woli ;)

starowier · Dołączył: 20 Cze 2006 Posty: 350 Przeczytał: 0 tematów

Eremita

A paszła! stara wiedźmo :rotfl:

abangel666

Starowier, miałam nie odpowiadac, ale po kilkudniowym namysle jednak odpowiem. A to dlatego, ze troche (bez obrazy) bzdury wypisałes....

starowier · Dołączył: 20 Cze 2006 Posty: 350 Przeczytał: 0 tematów

"PS. Człowiek rodzi się ateistą, z sercem po lewej stronie, a kolor krwi ma czerwony."

Ludzi niewierzących nie ma.
Kim są ateiści?
Ateiści-to ludzie , którzy przyjęli nową wiarę, uwierzyli w zero.Co to jest zero?
Zero to np dziurka w obwarzanku.
I tak:
Wierzący wierzą w obwarzanek, a ateiści w dziurę.
Gdyby nie było obwarzanka, nie byłoby dziury.Gdyby nie było Boga , nie byłoby ateistów.
Istnienie ateistów dowodzi na sto procent, że Bóg istnieje

Polecam książkę jeżeli jesteś taka inteligentna:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
We wczesnych latach 60. w mieszkaniu w piwnicy niedaleko centrum San Francisco Eugene Rose, przyszły ojciec Seraphim, usiadł przy swoim biurku pokrytym stosem książek i papierów. W pokoju panował wieczny półmrok, jedyne światło padało przez niewielkie okno. Kilka lat przed przeprowadzką Eugene’a do tego mieszkania dokonano w tym pokoju morderstwa i niektórzy twierdzili, że wciąż przebywa tam złowrogi duch. Jednak Eugene, jakby rzucając wyzwanie temu duchowi oraz najczarniejszym duchom otaczającego go miasta, zawiesił w tym pokoju ikony, przed którymi zawsze paliła się lampadka.

W pokoju tym Eugene podjął się spisać monumentalną kronikę z wojny toczonej przeciwko Bogu przez współczesnego człowieka, o jego wysiłkach zniszczenia starego porządku i uczynienia nowego, bez Chrystusa, aby zaprzeczyć istnieniu Królestwa Bożego i na jego miejsce stworzyć własną ziemską utopię. Praca ta miała nosić tytuł Królestwo człowieka a Królestwo Boga.

Zaledwie parę lat wcześniej Eugene sam wpadł w sidła królestwa człowieka i znosił w nim wielkie udręki; uczestniczył także w wojnie przeciwko Bogu. W swoich młodych, twórczych latach odrzucił protestantyzm jako nie przekonywujący i bezowocny, brał udział w ruchach kontrkultury lat 50., zagłębiał się w religie i filozofie Wschodu, dla których Bóg jest całkiem bezosobowy. Podobnie do współczesnych mu artystów i pisarzy pure nonsensu doświadczał pomieszania zmysłów, odrzucał proces logicznego myślenia, aby móc "przebić się na drugą stronę". Czytał teksty szalonego "proroka" nihilizmu Friedricha Nietzschego, aż w końcu jego słowa zadźwięczały w jego duszy elektryczną, piekielną mocą. Wszelkimi sposobami poszukiwał prawdy, czy też rzeczywistości, przy pomocy umysłu; jednak wszystkie te próby okazały się porażką. Został doprowadzony do takiego stanu rozpaczy, że kiedy później ktoś prosił go, aby to opisał, mógł tylko powiedzieć: "Byłem w piekle". Popadł w pijaństwo, mocował się z Bogiem, o którym głosił, że umarł, walił rękami w podłogę i krzyczał, aby zostawił go w spokoju. Pewnego razu po pijanemu napisał: "Jestem chory, tak jak wszyscy ludzie, których nie ogarnia Boża miłość".

"Ateizm, – pisał Eugene w późniejszych latach – prawdziwy ‘egzystencjalny’ ateizm, płonie nienawiścią do pozornie niesprawiedliwego i niemiłosiernego Boga, którego drogi są niewytłumaczalne nawet dla najbardziej wierzącego człowieka. Niejeden raz zostało to do końca objawione w oślepiających wizjach Boga, którego prawdziwi ateiści desperacko szukają. To Chrystus działa w ich duszach. Antychrysta nie znajdziecie w pierwszym rzędzie u wielkich buntowników, ale raczej u małych potakiwaczy, u których Chrystus jest tylko na ustach. Nietzsche obwołując sam siebie antychrystem, udowodnił tym samym swój wielki głód Chrystusa..."

Budyy

Kolejny błysk intelektu starowiera.

abangel666

starowier · Dołączył: 20 Cze 2006 Posty: 350 Przeczytał: 0 tematów

Bardzo stara wiara to była taka:
Jeśli przedtem na ofiarę dla Boga pędzono trzody, to teraz sam Bóg przyszedł do ludzi ze swoją Ofia-rą, ze swoim darem. Próby człowieka, by własnymi siłami dotrzeć do Boga, ludzka gotowość wyciskania krwi z siebie i ze zwierząt ofiarnych kropla po kropli tylko dlatego, żeby jej źródełko wołało z ziemi do nieba, straciły sens:
Prawo nie dawało niczemu pełnej doskonałości (Hbr 7,19). Ofiary Starego Testa-
mentu nie mogą jednak udoskonalić w sumieniu tego, który spełnia służbę Bożą (Hbr 9,9). Naprawdę składanie ofiar jest sprawą nieczystego sumienia, niepokoju uczuć, przeżywania nienormalności swego życia. Ale po złożeniu tych ofiar i tak nic się nie zmieniało. I dlatego powstawała potrzeba nowych ofiar, dlatego ofiary te składano codziennie. Trupy zwierząt nie mogły jednak zasypać przepaści między Bogiem a człowiekiem.

Nowa wiara:
Lecz przyszedł Chrystus, Baranek Boży, który gładzi grzechy świata. Odpo-wiedzialność za grzechy, którą Chrystus wziął na siebie, nie była ani prawna, ani moralna. Przyjął On odpowiedzialność za skutki naszych grzechów. Aurę śmierci, którą otoczyli siebie ludzie i która oddzieliła ich od Boga, Chrystus napełnił sobą. Nie przestał być Bogiem, a stał się człowiekiem. Ludzie daleko ode-szli od Boga - aż do granic nieistnienia - i tam, do tych samych granic swobodnie dotarł Chrystus. Nie przyjmując grzechu, lecz jego skutki. Jak strażak, który rzuca się w ogień, nie ma udziału w winie tego, kto pożar wywołał, lecz ma udział w bólach tych, którzy pozostali w palącym się gmachu.

Ale nie wszystkich ludzi Chrystus odnalazł na ziemi. Wielu już odeszło
do szeolu, w śmierć. I wtedy Pasterz idzie za zaginionymi owcami do szeolu, żeby i tam, w istnieniu po śmierci człowiek mógł znajdować Boga. Chrystus przelewa swoją Krew nie po to, żeby zadośćuczynić Ojcu i stworzyć Mu „prawną możliwość amnestii" dla ludzi Właściwy dar dla Boga to taki, który pozwala głębi naszego sumienia być z Bogiem. Nie mamy w sobie stałości. Dlatego po religijnych, pokutnych albo radośnie chwalebnych przeżyciach często wracamy na drogę dogadzania ciału. Lecz jest Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki (Hbr 13,8).
/ dlatego nie jest obowiązany, jak inni arcykapłani, do skladania codziennej ofiary najpierw za swoje grzechy, a potem za grzechy ludu. To bowiem uczyni} raz na zawsze,
ofiarując samego siebie (Hbr 7,27).

Bóg i człowiek ofiarował ludziom siebie, dał nam swoje życie nie po to,
żeby umrzeć, lecz byśmy żyli w Nim. I dlatego chrześcijańska ofiara, Liturgia, sprawuje się ze słowami: „Twoje z Twojego Tobie przynosimy za wszystkich i za wszystko". Teraz przynosimy Bogu nie swoje, a Jego. Nie z własną krwią idziemy do ołtarza. Bierzemy owoc krzewu winnego, który stworzył Stwórca. Kielich wina - oto, co jest nasze w Liturgii (plus nasze serca, o których uświę-cenie prosimy). Prosimy, żeby ten pierwszy dar Stwórcy stał się drugim da-rem - Krwią Chrystusa; żeby był przesiąknięty Życiem Chrystusa. Od Twoich
ludzi, z Twojej ziemi przynosimy Tobie, Panie, Twoje Życie, ponieważ odda-łeś je dla wszystkich jako wybawienie od wszelkiego zła. I prosimy, żeby Twoje Życie, Twoja Krew, Twój Duch żyły i działały w nas. „Panie, ześlij Ducha
Świętego na te dary", brzmi najważniejsza modlitwa Liturgii.

Przynosimy Bogu na ołtarz symbol Przymierza - wino i chleb. A zamiast
nich otrzymujemy Realność: Ciało i Krew; Życie Chrystusa. „Z bojaźnią Bożą, miłością i wiarą - przyjdźcie"

Ofiary Chrystusa nie wolno powtórzyć, jest to bez sensu: Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni, zbudowanej rękami ludzkimi, będącej odbiciem prawdziwej świątyni, ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga, nie po to, aby się często mial ofiarować jak arcykapłan, który co roku wchodzi do świątyni z krwią cudzą. Inaczej musiałby cierpieć wiele razy od stworzenia świata. A tym czasem raz jeden ukazał się teraz na końcu wieków na zgładzenie grzechów przez ofiarę z samego siebie (Hbr 9, 24-26).

Awatarzy - „zbawcy" z Indii zmuszeni są przychodzić regularnie. Za każdym razem, kiedy ludzie zapominają o prawach karmy, powinni oni przycho-dzić i przypominać im o tym.~Mówią oni na temat kosmicznego cyklu w tym cyklu sami biorą udział. Biblia posiada linearną koncepcję historii; każdy moment czasu jest w niej unikalny, niepowtarzalny i odpowiedzialny.
W czasie biblijnym możliwe są niepowtarzalne wydarzenia. Najważniejszym z nich było przyjście Chrystusa. Chrystus nie apeluje ani do rozumu, ani do pamięci, dlatego skutek Jego przyjścia jest większy. Sobą zmienił On całą strukturę kosmosu. Ponieważ przyszedł nie z książkami, ani nie przez krew kozlów i cielców, lecz przez wlasną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie... Krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczyn-ków, abyście służyć mogli Bogu żywemu (Hbr 9,12.14) Teraz mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa. On nam zapoczątkował drogę nową i żywą (Hbr 10,19-20).

Jeśli do tej świątyni, w której człowiek spotyka Boga, można było wejść
drogą ofiar dokonywanych przez ludzi, wówczas można byłoby pozytywnie ocenić znaczenie innych, niechrześcijańskich dróg religijnych. Jeśliby do tej świątyni człowiek wchodził za pomocą mnożenia swojej wiedzy o Realności, drogą gromadzenia gnozy, wtedy można byłoby oczekiwać na nową religię jako owoc „ewolucji ludzkiej kultury". Ale Bóg zechciał, by wejście do tej świątyni odbyło się przez Jego miłość i ofiarę. Ta ofiara już jest złożona. Jeden raz na zawsze.

Nie warto się bać niezwykłości Bożej decyzji.
I doszukiwć się "kwitów zaświadczeń" ,że Boga nie ma.
Dostaliśmy jawne Objawienie od Boga i mamy wolną wolę iść za Nim i być chrześcijaninem lub odrzucić i iść -left hand path.
Człowiek rodzi się Katolikiem, Ewangelikiem, Buddystą i jeśli szuka Prawdy szczerze to Bóg mu pokarze ścieżkę- sęk w tym czy będzie ten człowiek chciał wejść na nią i pójść za głosem Boga.Im bardziej będzie chciał tym bardziej go Bóg przybliży do tej Prawdy na ile dany człowiek będzie w stanie się zbliżyć do Prawdy, którą ukazuje nam Objawienie sprzed 2000 lat.
A wyznaniem moim zdaniem i nie tylko moim najbliżej jeszcze będącym przy Bogu jest właśnie Prawosławie ze względu na to ,że niezmiennie trwa przy Tradycji i dogmatach VII pierwszych Soborów.

Taką drogę odbył m in. Serafim Rose- poczytaj jego życiorys choć.

Poostawa zaprzeczającego ateisty potwierdza tylko poniższe, choć on będzie zaprzeczał :
""Ateizm, – pisał Eugene w późniejszych latach – prawdziwy ‘egzystencjalny’ ateizm, płonie nienawiścią do pozornie niesprawiedliwego i niemiłosiernego Boga, którego drogi są niewytłumaczalne nawet dla najbardziej wierzącego człowieka. Niejeden raz zostało to do końca objawione w oślepiających wizjach Boga, którego prawdziwi ateiści desperacko szukają. To Chrystus działa w ich duszach. Antychrysta nie znajdziecie w pierwszym rzędzie u wielkich buntowników, ale raczej u małych potakiwaczy, u których Chrystus jest tylko na ustach. Nietzsche obwołując sam siebie antychrystem, udowodnił tym samym swój wielki głód Chrystusa...""

Teraz moje pytanie
Używasz trzy szóstki a jesteś ateistką nieświadomie świadczysz o istnieniu szatana czy jakoś inaczej to byś wyjaśniła???

rozumujesz · Dołączył: 26 Gru 2007 Posty: 449 Przeczytał: 0 tematów

Zeszłem...

Budyy

abangel666

Cóż starowier, nie jesteś pełnym nienawiści rydzykolizem, kato-narodowcem, tego Ci nie zarzucę.
Ale rozmawiać z Tobą się nie da.... bo rozmowa z Tobą przypomina rozmowę z jehowcami. To się kiedyś określało mianem "zaczumienie" - pewnie nie znasz tego terminu..... bo za młody jesteś.

starowier · Dołączył: 20 Cze 2006 Posty: 350 Przeczytał: 0 tematów

Jestem napewno starszy od Ciebie.
Cóż chyba na tym zakończymy naszą znajomość.
Paka!

Budyy

Cóż. Starowier to zawiera znajomości tylko i wyłącznie z takimi, którzy mu się kłaniają i cały czas przytakują.
Budy be
Klegum fe
Abangel paka
Macjan fu

Dam Ci radę starowierze, choć tym mogę ci się zrewanżować za setki rad, które mi dałeś. Z tym, że moja nadaje się do zastosowania w odróżnieniu do Twoich.

Stań przed lustrem, przejrzyj się w nim i zrób sobie rachunek sumienia a potem wróć i tu i zacznij gadać od rzeczy.

Abangel: Starowier póki co jest większym moherem niż Ci się wydaje. To,że na razie zwraca się do Ciebie z kurtuazją niech Cię nie zmyli. Ach te kobiety, starczy do nich jedno miłe słówko i już im miękną kolana:)