ŚFiNiA

Ogrodnik Pana Boga · Gość

Pam Bóg miał ogródeczek swój i gładził wszystkie zwierzątka, pielęgnował pomidorki, opryskiwał jabłuszka, aż tu nagle przestał gładzić po brzuszkach, obłaskawiać i powiedział:

Dość tego lenistwa. Macie sobie radzić beze mnie. I wypuścił wszystko poza ogrodzenie, albo je zdemontował.

Gość

Gość

Widzę że jest problem, poważna naukowa dysputa jest wstrzymana do czasu aż Kubuś zajmie stanowisko.

Uprasza się kobiety o niezabieranie głosu i niezamazywanie tematu, to nie dla was, pogłaszczcie sobie boberka.

rafal3006

Gość

No i po, AK poległa.

Wszystko w temacie.

krowa

Chciałbym, nawet nie wyobrażacie sobie co chciałbym?
Chciałbym aby zarówno pan Adam Barycki jaki i Kubuś mieli swoje hurystki.

No bo powiedzcie sami, czy jest coś piękniejszego od kobiety skromnej, młodej ale nie głupiej, dziewicy ale pełnej powabu, dajmy na to 33-letniej?
O co żeśmy walczyli panowie?

Nie dajmy się zwieść sztandarom, gdzie nie ma śladów piękna hurystycznego, tylko jakaś nędzna praca, jakiś sierp i młot w hali fabrycznej czy na polu gdzie z nieba leje się gorąc.

A Hurystka leży gdzieś, leży i wygląda, wypatruje skromne oczy za czym? Za mężczyzną lekkich obyczajów.

rafal3006

AntySemita · Gość

Komandor · Gość

janek · Gość

Gość

krowa

Ja nie wierzę w ani jedno słowo w biblii czy Piśmie Świętym.
Te pisma zostały stworzone po to aby Nad światem ludzi panował Cesarz i Kapłan. Oni obydwaj to Pany którym mały człowiek ma się kłaniać i "dziękować za dary".

Od zawsze religia katolicka była dla mnie udręką, począwszy od klękania na kolana, a skończywszy na ceremoniach pogrzebowych. Ani jeden moment związany z religią katolicką nie był dla mnie dobry. Nawet ślub przeżywałem z niechęcią. Z niechęcią do tej nabzdyczonej i ceremonialnej sztampy.

Dziś nie uznają Żadnej świętości, co najwyżej powstrzymuję się od wbijania gwoździ w niedzielę, aby ludzie nie mieli mnie za uciążliwego w dzień zwyczajowo wolny od pracy.

towarzyski.pelikan

Gość

Komandor · Gość

Całopalne dziewice też lubi. No może nie tak jak inni bogowie, ale od czasu do czasu. I te no, czarownice z rusztu też.

Zejściek · Gość

Komary tną skóry dętej pobratymce
Przebrzydłe much loty wyprawiają harce
Takie to życie praca tam i z powrotem
Jeden kwiat dwadzieścia marnych lat

Studnia jakaś głębiny na zwłoki
Mkną do morza krwiste potoki
A ona rozczochrana u wezgłowia
Szczerzy zęby czy się śmieje na dnie

Nogi nogi wszędzie nogi
Na nogach pięty, na palcach ostrogi
nagle nogi urwane i strzępy u barków
Piersi kolcem przebite chitynowym

Pod sklepieniem czaszki wiją się szelesty
Ze środka uszu wydostają nerki
A na wątrobach mnóstwo węgorzy
przełażą przez gardła wąski ryjek

Stoi na stacji lokomotywa
Na torach leży twa białogłowa
Leży i wznosi do nieba kutasa
Zleciała ze sosny sroka i go porwała

Wiersz napisał znamienity poeta Krowa na trzy dni przed zejściem

na merne
Przepastne studnie zieją awunków harce

Gość

Gość

Oj mamy oto elegię na śmierć AK :cry:

hushek

JaKrów Wielki · Gość

Adriatyk

Dopóki Krowa jest jeden, trza z nim obchodzić się, jak z jajkiem, ale gdyby pojawił się drugi, trza by go natychmiast zabić, aby zaraza nie roznosiła się po świecie.

Adriatyk

Wydawało mi się, że na dialektykę nie ma mocnych, a okrutnie okazało się, że zabiła ją Algebra Kubusia, zmasowany atak Komandora na dialektykę z zastosowaniem bojowych środków Algebry Kubusia spowodował spustoszenie w nowocześnie oświeconych umysłach. Algebra Kubusia, to mordercza broń, absolutnie odporna na zadawane pytania i weryfikowalne argumenty, a siejąca spustoszenie zmasowanym ogniem okołotematycznym, Komandor okazał się pojętnym uczniem Kubusia. Strasznie cierpiałem okaleczony okrutnie przez Komandora, z rozpaczy piłem jeden dzień, piłem drugi, a trzeciego postanowiłem rzucić się pod pociąg, aby potem pójść do klasztoru, ale zamiast, piłem trzeci, piłem czwarty, aż piątego, umysł zupełnie już oczyszczony dostał olśnienia (ilość przeszła w jakość) i zamiast rzucić się pod pociąg, a resztę życia spędzić w klasztorze, postanowiłem napisać o dialektyce w sposób dostępny umysłom ludu. Pojadę w tę i na zad półtora tysiąca kilometrów do źródeł, i w sześciu kubikach wody życia znajdę ożywcze dla dialektyki krople, ale na razie oczyszczał będę jeszcze umysł, też wodą życia, lecz nieco inną od moich sześciu kubików. Za dwie godziny znowu powiozą mnie dobrzy ludzie do głuszy, abym jeszcze bardziej oczyścił umysł i jeszcze bardziej uspokoił skołatane nerwy rozszarpane przez tego oprawcę, Komandora.

krowa

utopiły mi braciszki i siostrusia
moja mamusja utopiła jeszcze utopi tatusia
oj tak !

Adriatyk

Nauki społeczne - Wszechobecny kult impotencji na przeszkodzie samorealizacji