ŚFiNiA

[GS]

Witam użytkowników tego forum!
Ateistów, agnostyków, oraz osoby wierzące oczywiście:).
Wielkie pozdro kieruje tu też dla racjonalistów!

Ale do rzeczy...
Oto moja historia. Po zapoznaniu się ze wstępem do “Błękitnej kropki” Sagana naszło mnie pytanie:
Jak kościół katolicki rozpatrzył by taki problem: Jak poznam że byt (to chyba dobre określenie) posiada duszę? Takim bytem może być kosmita bądź efekt naszych eksperymentów genetycznych
lub cokolwiek wyobraźnia jeszcze podsunie.

Dziękuje za odpowiedź(i)

PS_1 // To nie jest “atak” na KK. Pytam z ciekawości.
PS_2 // Mówi coś na ten temat Biblia?
PS_3 // Jeśli temat już był to przepraszam...

[wujzboj]

Kosciol nie rozpoznaje, czy ktos ma dusze, czy nie. Posiadanie duszy znaczy dla jego czlowieka tyle, co znaczy dla niego "jestem". Czlowiek wierzy, ze inni ludzie maja dusze, bo nie chialby byc samotny w tym swoim "jestem".

[idiota]

a dla kamienia?????

[Ks.Marek]

W Księdze Rodzaju 2,4b-7 - w opisie stworzenia człowieka czytamy, iż Bóg tchnął życie w nozdrza człowieka - i tylko w jego nozdrza. Nie ma mowy o tym akcie, gdy Bóg stwarza świat. Można by rzec, iż tchnienie jhakie daje JHWH to samoudzielenie się Boga człowiekowi, danie mu pierwiatka Bożego.
pzdr

[wujzboj]

[idiota]

czy da sie sprawdzić czy duszę ma kamień (vide monadologia)

[GS]

[wujzboj]

[Daidoss]

Co istnieje w nas oprócz naszego widzialnego ciała? (Mt 10,28, Jk 1,21; 5,20; J 14,23)

Rzeczywistość jest o wiele bogatsza niż nasz piękny materialny kosmos, który poznajemy stopniowo, w miarę jak doskonalą się różne przyrządy umożliwiające wnikanie w jego tajemnice. Nawet my sami nie jesteśmy zlepkiem dobrze zorganizowanej materii: nie jesteśmy samym tylko ciałem. Uświadamiamy sobie istnienie w nas naszego "ja", którego nie utożsamiamy z ciałem. Istnieją w nas także odczucia, pragnienia, plany, różne decyzje, myśli, które nie posiadają cech materii, takich jak przestrzenność, ciężar itp. Istnieje w nas świat psychiczny.
Posiadamy też duszę nieśmiertelną, która po śmierci będzie istnieć wiecznie jako zbawiona lub potępiona, w zależności od naszego świadomego działania na ziemi. Samej duszy nie dostrzegamy, chociaż stykamy się z przejawami jej istnienia, do których należy życie naszego ciała ożywianego przez nią, myślenie, podejmowanie wolnych decyzji, świadomość, wzniosłe uczucia.
Od dnia chrztu pojawiło się w nas jeszcze coś więcej niż dusza: życie Boże. Sam Bóg w tym dniu zamieszkał w nas, gdyż on nie tylko istnieje, ale kocha nas i pragnie żyć w naszym sercu jak w swoim niebie. Tak więc nawet w nas samych istnieje bogata rzeczywistość niewidzialna, która jednak jest absolutnie prawdziwa.

[wujzboj]

OK. Ale pytanie brzmialo: Jak poznac, ze cos/ktos ma dusze?

[rafal3006]

[anaehlius]

Generalnie Chrztu świętego łatwo się pozbyć ( przechrzcić się). Pytając, czy rodzice nie ograniczają w ten sposób wolności mógłbyś równie dobrze zapytac, czy Twoja matka wykazywała skłonności dyktatorskie ucząc Cię paciorka.

Koleś - masz rozum, to sam decydujesz.

Ograniczeniem byłoby, gdyby rodzice powstrzymywali Cię od wyznawania Twojej własnej wiary, świadomie przez Ciebie wybranej.

Lepiej zapytać, czy Kościół nie ogranicza wolności par dwuwyznaniowych, obligując małżonków do wychowania dzieci w wierze katolickiej, ale to już chyba temat na osobny post.

Pozdrawiam serdecznie =)

[wujzboj]

Skoro wydobyles te rozmowe z zapomnienia, to nawiazmy do pytania, ktore ja rozpoczelo. Czy twoim zdaniem mozna poznac, ze ktos ma dusze?

[Makaron czterojajeczny]

Witam Cie slynny Wuju i jeszcze slynniejszy Zboju!

Moim zdaniem to w dusze mozna tylko wierzyc. Jak probowalem poznac czy sam mam dusze to mi sie nie udalo. Zadnej duszy nie zauwazylem. Nie udalo mi sie tez dowiedziec od nikogo co zrobic zeby mi sie udalo poznac czy mam dusze. Tym bardziej wiec chyba trudno poznac czy ktos inny ma dusze. To tez mi sie jeszcze nigdy nie udalo.

[wujzboj]

Ja tez się witam, słynny Makaronie!

O ile dobrze rozumiem twoja uwagę o tym, że nie zauważyłeś swojej duszy, to masz na myśli, że nie udało ci się odkryć, czym/kim tak naprawdę jesteś i skąd się bierze twoja świadomość tego, ze jesteś. Bo co do tego, że jesteś, to chyba nie masz wątpliwości.

Myślę, ze tytułowe pytanie można w tej sytuacji rozumieć ogólniej: jak KTOKOLWIEK może poznać, że coś ma świadomość tego, ze on jest. Kwestia ontologicznej interpretacji zjawiska świadomości swojego istnienia to następny stopień abstrakcji.

[potepiony]

[wujzboj]

Automatyzm nie polega na zaprogramowaniu ani na ograniczonej zdolności do wnioskowania, lecz na braku świadomości bycia sobą. Takiej świadomości, jaką znasz ze swojego doświadczenia siebie samego.

[Makaron czterojajeczny]

[wujzboj]

Makaronie, wnioskuję więc, ze nie widzisz istotnej różnicy pomiędzy sobą a pierogami?

Naprawdę ta różnica polega dla ciebie tylko na tym, ze ciebie umieszczono w innym miejscu? Jaki jest właściwie powód, dla którego szarpiesz się i drzesz, gdy dentysta wjeżdża ci wiertlem w policzek zamiast w ząb? Czy po to, by zwrócić mu uwagę na błąd w sztuce? Czy raczej, by uniknąć bólu?

Do rozmowy na temat duszy jako takiej będzie sens przejść chyba dopiero wtedy, gdy wyjaśnimy sobie, jak to jest z ta świadomością. W każdym razie przedmiot (obiekt pozbawiony świadomości) duszy nie posiada. Przynajmniej duszy w takim sensie, w jakim ja używam tego słowa.

Co do zdania zaznaczonego przez ciebie na niebiesko: tak, gramatycznie rzecz biorąc powinno tam być "ono".


Dobra, na dziś dość tego czatowania A jutro mam sporo roboty, proszę o cierpliwość. Do końca tygodnia będę być może nie za bardzo aktywny (co znaczy, ze moja odpowiedz może się opóźnić o dzień lub - jak będzie pechowo a innych, starszych postów do odpisania pojawi się sporo - nawet więcej). Powinienem się za to poprawić począwszy od następnego weekendu.

[Makaron czterojajeczny]

[potepiony]

[Makaron czterojajeczny]

[wujzboj]

[wujzboj]

[Makaron czterojajeczny]