ŚFiNiA

[anbo]

Nasza natura to także (jeśli nie przede wszystkim albo nawet jedynie) nasze wrodzone popędy plus popędy nabyte (system wartościowania itd.), a to ukierunkowane jest na sukces ewolucyjny, co przejawia się w staraniach, by przede wszystkim: uniknąć śmierci, zdobyć pożywienie, zdobyć partnera seksualnego, poznać otoczenie, poznać prawa rządzące światem zewnętrznym. To są fakty. Można się spierać o rolę ewolucji w ukształtowaniu nas takimi właśnie; można się tez spierać o rolę Boga w tym ukształtowaniu, ale takie ukształtowanie jest faktem.
Kilka retorycznych pytań: Czy istnienie Boga jest zagrożone? Czy Bóg musi zdobywac pożywienie? Czy Bóg się rozmnaża płciowo? Czy Bóg czegoś nie zna? Nie ma powodów, by miał taką naturę, jaką my mamy. Bo po co Bogu ciekawość, skoro jest wszechwiedzący; po co Bogu popęd seksualny, skoro się nie rozmnaża itd.
Mógłbym się zgodzić, że dążenie do dobra mogłoby być tym, co nas łączy z Bogiem (coś podobnego wuj twierdzi), gdyby nie to, że człowiek dąży do tego, co wymieniłem na początku, a robi to dobra wcale nie czyniąc, ale mając je w nosie.
Jeśli przyjąć, że człowiek został ukształtowany ewolucyjnie przy udziale Boga, to jest pytanie o cele Boga zważywszy na skutki.

[Gość który mówi Ni]

Odpowiem krótko i jedynie aluzyjnie, bo jakoś mi się nie chce. "Ty iść za wysoko" - jak podobno mawiał Gurdżijew.

Nie bez powodu w chrześcijaństwie od samego początku obecny jest silny nurt antynaturalistyczny (często niestety prowadzący do rozmaitych przegięć). Chodzi o to, że oczywiście jesteśmy poniekąd "automatami do przeżywania", co dzielimy z resztą przyrody, ale jednocześnie jest w nas "coś więcej" (obraz Boży) i podporządkowanie tego "czegoś więcęj" strategii "automatu do przeżywania" jest zabójcze (to jest "śmierć duchowa"). Drogą jest strategia przeciwna, której kulminacją jest świadoma i dobrowolna ofiara z życia. Pokonuje się śmierć "nie grając" według jej reguł (jeśli śmierć indywiduum rozumieć jako podstawową zasadę natury). I to jest ten podstawowy wybór przed którym nas postawiono: Natura (śmierć) albo Bóg (życie). Jest to wybór tak mocno "wpisany" w nasze człowieczeństwo, że ani nie da się go "zagadać" ani też nikt nie może uczciwie powiedzieć, że go "nie zauważyl".

I na tym przerwę, bo albo to jest już inspirujące dla ciebie, albo tyllko bełkotliwe i nudne.

[mdonald]

To moze bardziej sensowna bylaby konepcja Boga, ktory swiat stworzyl z nudow, a jego mieszkancy maja za zadanie tluc sie miedzy soba coby dostarczyc Bogu rozrywki? Koncepcja moze malo populistyczna wiec religii sie z tego nie zrobi, ale do pofilozofowania mysle ze dobra

[Gość który mówi Ni]

[anbo]

[mdonald]

[Gość który mówi Ni]

[mdonald]

[Gość który mówi Ni]

[wujzboj]

Rzeczywiscie, Ni poszedl siedziec na miesiac za nagminne ataki osobiste i zlamanie warunkow zawieszenia wyroku, ktory dostal okolo tygodnia temu. Mdonaldzie, wypadnie ci poczekac miesiac na kontynuacje rozmowy w tym watku.