ŚFiNiA

Radosław

Jestem ciekaw jak się odniesiecie do następujacej mysli Dantego?

kuba · Dołączył: 10 Gru 2005 Posty: 169 Przeczytał: 0 tematów

Osobiście fantastyki nie czytam, zostało mi jeszcze tyle spośród arcydzieł literatury światowej, że nie tracę czasu na coś, co nastawione jest głównie na rozrywkę. Choć do samego gatunku nic nie mam. Spotkałem się też z paroma wartościowymi autorami zarówno w fantasy, jak SF, np. Sapkowski, Wiśniewski- Snerg.
Za to sam temat trochę mnie śmieszy. Nie mam chyba najlepszego zdania, o ludziach, których światopogląd zmienia się, po przeczytaniu powieści fantasy... Niech i każda powieść fantasy ma ukryte podteksty pogańskie, satanistyczne i zachęty do związków homoseksualnych na dokładkę. Dla mnie to bez znaczenia, bo choćbym przeczytał i 1000 takich, jako normalny, samodzielnie myślący człowiek, raczej na pewno nie stanę się ani satanistą, ani homoseksualistą, ani nie zacznę chodzić z łukiem.

Ale wnikliwą analizę tematu przeprowadziłem... W każdym razie mam nadzieję, że w miarę jasno wyraziłem, o co mi chodziło.

wujzboj

Ja kazdemu zalecalbym czytanie i Lema i Snrega-Wisniewskiego chocby po to, by cwiczyc i poczucie humoru i myslenie wolne od sztywnych "zdroworozsadkowych" przesadow swiatlosc cmiacych.

Pan Gąsienica

W liceum byłem bardzo chłonnym pożeraczem fantasy i SF. Zaznaczam, że to parę ładnych lat temu, więc mogę nie być na bieżąco. Nieraz jednak zastanawiałem się nad tematem poruszonym przez Ciebie.

Wydaje mi się, że konserwatywne odchylenie fantastyki jest jednak tylko naszą, polską specjalnością, głównie dzięki Ziemkiewiczowi, Kołodziejczakowi, Lewandowskiemu. Dociekanie przyczyn, dlaczego w Polsce tak się potoczyło, jak się potoczyło to już inny temat.

Natomiast jeżeli chodzi o szeroko rozumianą SF światową bardzo naciągana jest teza o jej prawicowych (powiedzmy) ciągotach. Na każdy przykład (Tolkien, Lewis, dodałbym mimo wszystko Dicka) można znaleźć kontrprzykład (Le Quin, Norton, moim zdaniem Herbert też). Ja np. przeczytałem mnóstwo SF o jakiś idealnych hippisowskich światach, spełniających w życie postulaty manifestu komunistycznego i ścierających się z wrażymi imperialistami ("Wydziedziczeni" Le Quin - przykład).

Dlatego cała teza moim zdaniem mocno naciągana i nie podparta niczym solidnym - poza gorącą nadzieją jej głosicieli

A tak w ogóle...

Niespecjalnie odpowiada mi literatura przeorana ideologicznymi i politycznym szańcami. Nie zrozum mnie źle - "zaangażowane" opowiadania na pewno pełnią bardzo ważną rolę społeczną i daleki jestem od ich degradowania. Ale mi taki koncept na literaturę PIĘKNĄ w końcu nie odpowiada. Dzielenie autorów na "naszych" i "wrażych"... Czym różni się to w zasadzie od wyodrębniania "artystów gejowskich", czy "literatury feministycznej"?

Ja jestem malutki człowiek, żyjący w niezbyt ciekawym świecie, dlatego lubię sobie poczytać o rzeczach wielkich, wspaniałych, uniwersalnych, mitycznych herosach, tragediach... A ta "konserwatywna" fantastyka kojarzy mi się ze schematycznymi, tendencyjnymi powieściami przeciwko aborcji, wejściu Polski do UE (Kołodziejczak), apologiami Inkwizycji (Ziemkiewicz), "atakiem cholernej narodowej dumy" (to z Lewandowskiego, ale nie daję głowy za wierność)...

Jeszcze raz podkreślam, że te tematy są bardzo ważne i dyskusja o nich potrzebna!! Literatura "tendencyjna" odegrała przecież wielką rolę w naszej historii, np. w okresie Pozytywizmu... Ale mówiąc szczerze dzisiaj mi się aż ciężko o tym Janku Muzykancie czyta... No ważny temat? Ważny. Wzruszam się? Wzruszam. I co? I tylko tyle. A w książce powinno być coś więcej. Coś ponad aktualne spory i to, o co się kłócą panowie w telewizyjnym studio.

crosis

Ujme to tak: wszystkim tym, ktorzy o fantastyce chca rozmawiac, albo w ogole sie wypowiedziec, polecam najpierw poczytac Grzedowicza, Ziemkiewicza, Pilipuka, Piekare, Ziemianskiego no i perelke: Maje Lidie Kossakowska (szczegonie Siewcę Wiatru) Co zas sie tyczy zagranicznego poletka - niegdy nie uznalem Tolkiena za reakcjoniste. A jak na przyklad, drodzy Dyskutanci, ocenicie Pratchetta?

crosis

Pan Gąsienica

No cóż, ja na początku podkreślałem, że na bieżąco nie jestem. Moje pokolenie (

) to Ziemkiewicz, Kołodziejczak, Lewandowski, Dukaj, Żerdziński...

crosis

Akurat interpretacje Prachetta mozna odkrywac i odkrywac... w przeciwienstwie do Bennego, ktory takich praktycznie nie zawieral, albo byly tak oczywiste, ze nie bylo czego odkrywac.

Piszesz Twoje pokolenie... tez ich czytuje, w poscie podalem tylko tych z ostatniej wydanej serii polskiej fantastyki (czesc nazwisk sie zreszta powtarza). I jakos nie widze w nich zarzutow postawionych w temacie.

Crosis

Pan Gąsienica

crosis

Odpowiem tak: nie w calosci. Zawsze, w kazdym gatunku znajda sie tworcy, bedacy zaangazowani. Ale nie powinni rzutowac na caly gatunek.

Do swojego spisu dodaj Piekare ;) Wlasnie jego cykl o inkwizytorze powinienes poczytac ;) Jest jeszcze np Pilipiuk, w ktorego powiesciach katolicyzm jest zawsze na pierwszym miscju, a nienawisc do komuny i jej "pacholkow" az plynie po bohaterach.

Tak samo jak obrzydzenie do przerosnietej biurokracji i obecnego bajzlu. ;)

Coz, wielu naszych pisarzy opisuje czasy obecne... okolice. Trudno nie ustosunkowac sie przy okazji do czegos, co nas otacza.

Ale ciagle jeszcze wielu z nich pisuje abstrakcyjnie, o swiatach nie zwiazanych z naszym. Dlatego nie okreslalbym calego gatunku.

Crosis

Pan Gąsienica

Pablo Tychy · Dołączył: 01 Sty 2006 Posty: 9 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

Obawy zwiazane z niekontrolowanym rozwojem technologii sa czestym motywem w sf. Powiedzialbym, ze to jest wrecz driver

Na tym sie jedzie, bo to ludzi niepokoi. Oczywiscie, jedzie sie tez na efektach cyrkowych, a tu pieknie wgrywa sie fantazje technologiczna.

Dante von Salza

Szkoda Radek, że mi nie zawiadomiłeś, że na ŚFiNii zapodałeś taki temat. Ale mam też naukę, żeby na to forum zaglądać częściej.

Widzę, że tak samo jak na FF dyskusja szybko zjechała na tematy "przynależności partyjnej" poszczególnych fantastów. A nie to było moją intencją jak zamiesciłem ten topic na FF.
Swego czasu wybitny religioznawca Mircea Eliade stwierdził, że w nowoczesnym świecie to popkultura stała się główną domeną teamtów mitycznych. Zadajmy sobie pytanie- dlaczego tak nas porusza fantastyka? Czy dlatego, że dany autor stara się przemycić swoje poglądy polityczne, zajedno lewackie czy prawackie? Pan Gąsienica napisał:"Ja jestem malutki człowiek, żyjący w niezbyt ciekawym świecie, dlatego lubię sobie poczytać o rzeczach wielkich, wspaniałych, uniwersalnych, mitycznych herosach, tragediach... " I dla mnie na tym polega reakcyjność fantastyki. Nawet jeżeli dany autor jest modernistą to swej literaturze odwołuje się świadomie lub nie do wzorców przednowożytnych. W fantastyce jest to bardzo mocno widoczne.

Jeszcze jedna uwaga do Pana Gąsienicy: W "Czerwone dywany, odmierzony krok" nie ma jak to ująłeś "opowiadania o dzielnych polskich żołnierzach "znad kresowych stanic"". Są za to opowiadania o takich neo-Kozakach, którzy na Ukrainie tworzą swoje państwo.

Pan Gąsienica

Aha, już rozumiem, co miałeś na myśli przez określenie "reakcyjna". Faktycznie zrozumiałem to słowo w niewłaściwy sposób i rozmowa podryfowała w złym kierunku.

Reakcyjna - czyli mocno odwołująca się do uniwersalnych mitów, wzorów, nie próbująca ich podważać, kontestować , zamiast tego używająca ich jako narzędzi.

Wygląda mi więc, że fantastyka rzeczywiście jest reakcyjna, ale co rozumiałbyś przez "literaturę niereakcyjną"? Takie książki, które starają się te wzorce krytykować, lub więcej - kreować jakieś nowe... ?

Co do "Czerwonych dywanów..." bardzo mi przykro, ale zbyt długie godziny spędziłem nad tą książką w liceum (czytywałem głównie na lekcjach

) aby tak łatwo kapitulować. Sam egzemplarz niestety sprzedałem na Allegro razem z połową piwinicy, ale pewne rzeczy bardzo dobrze pamiętam.

Narodowość wojaków, o których się rozchodzi była dobrze określona - to byli Polacy wyszkoleni w NATO będący na Ukrainie w ramach jakiejś misji pokojowej czy coś. Dzięki temu mieli wyposażenie zdecydowanie górujące nad zbrojnymi bandami. Było także powiedziane w książce, że formalnie podlegali Warszawie. Oczywiście rekrutowali wielu Ukraińców, ale nie tworzyli oni zasadniczej siły bojowej (tylko np. pilnowali grobowców, jak w którymś z opowiadań). Trudno ich nazwać "neo - Kozakami", natomiast moje określenie ("polscy rycerze z kresowych stanic") pasuje idealnie.

W jednym z opowiadań przywódca tychże "rycerzy" po ukorzeniu się przed jakimś mahometańskim władcą snuje wizję stworzenia państwa obejmującego także polskie ziemie - czyli jakiejś neo - Rzeczypospolitej od morza do morza chyba. Nigdy czytając te książki nie przyszło mi do głowy, że On nie jest Polakiem - wiemy, że jest katolikiem, przyjaźni się z księdzem itp....

crosis

lolek1 · Dołączył: 05 Mar 2006 Posty: 6 Przeczytał: 0 tematów

Pan Gąsienica dobrze gada

:
pozdrawiam

Aproxymat · Dołączył: 09 Mar 2006 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów

O rany, toż fantastyka jest bardzo rozległym obszarem literatury i nie można powiedzieć, że jest "reakcyjna", a w każdym razie jest nie tylko "reakcyjna", ale też i "niereakcyjna", taka, owaka i jeszcze inna

Natomiast jako stary czytelnik takiej literatury, mogę tylko z bólem stwierdzić, że ogólny poziom polskiej fantastyki coraz bardziej się obniża. Zarówno poziom literacki, jak i kwestie pomysłów. Moda na publicystyczne pisanie chyba się już też przejadła, za szybko się wszystko dezaktualizuje.