ŚFiNiA

anbo

Ewolucja człowieka
POPULARNE BADANIE NAUKOWE
przez Ernsta Haeckela
Przetłumaczone z piątego (powiększonego) wydania przez Josepha McCabe

[wydane dla Rationalist Press Association, Limited]

WATTS & CO.
17 Johnson's Court, Fleet Street, London, EC
1912

Fragmenty:
Filogenetyczne wyjaśnienie polimastyzmu, podane w anatomii porównawczej, znalazło ostatnio znaczne poparcie w ontogenezie. Hans Strahl, E. Schmitt i inni odkryli, że w szóstym tygodniu zarodka ludzkiego (kiedy ma trzy piąte cala długości) zawsze znajdują się mikroskopijne ślady pięciu par gruczołów sutkowych i że są one rozmieszczone w regularnych odstępach w dwóch bocznych i rozbieżnych liniach, które odpowiadają liniom sutkowym. Tylko jedna para z nich — para środkowa — jest normalnie rozwinięta, pozostałe ulegają atrofii. Dlatego przez pewien czas w ludzkim embrionie występuje normalny hipertelizm, co można wytłumaczyć jedynie pochodzeniem człowieka od niższych naczelnych (lemurów) z kilkoma parami.

W niedoskonałym stanie nauk paleontologicznych i etnograficznych nie możemy jeszcze dać pewnej odpowiedzi na pytanie, czy ewolucja rasy ludzkiej z jakiejś wymarłej małpy człekokształtnej lub lemura miała miejsce na początku tego wieku, w połowie lub pod koniec trzeciorzędu. okres.

Pewne jest, że człowiek wywodzi się od jakiegoś wymarłego ssaka; i równie dobrze sklasyfikowalibyśmy to w porządku małp, gdybyśmy mieli to przed sobą. Równie pewne jest, że ta prymitywna małpa wywodzi się z kolei od nieznanego lemura, a ten od wymarłego torbacza.

Stąd ogromna większość łożyskowców nie ma bezpośredniego i bliskiego związku z człowiekiem, a jedynie legion naczelnych . Jest to obecnie ogólnie podzielone na trzy rzędy - półmałpy ( Prosimiæ ), małpy człekokształtne ( Simiæ ) i człowiek ( Anthropi ). Lemury lub półmałpy to grupa macierzysta, wywodząca się ze starszej Mallotherii z okresu kredy. Z nich rozwinęły się małpy człekokształtne w okresie trzeciorzędu, a pod koniec tego okresu powstał z nich człowiek.

W Księdze Urantii czytamy
"MNIEJ więcej milion lat temu, w wyniku trzech kolejnych i nagłych mutacji, pojawili się bezpośredni przodkowie rodzaju ludzkiego, wywodzący się od wczesnych gatunków ssaków łożyskowych typu lemura."

Bez komentarza, to się samo komentuje.

Hill

Hill

anbo

Semele

[link widoczny dla zalogowanych]

Przed 47 mln lat terytorium dzisiejszej Hesji (Niemcy) pokryte było gęstym lasem deszczowym. Dinozaury zniknęły, pozostawiając miejsce dla ewolucji ssaków. W dżungli hasały osobliwe istoty:

koniki wielkości owcy,

wywijające trąbami gryzonie, mrówkojady zajadające się gigantycznymi, dwucentymetrowymi mrówkami. Wiele ssaków, lekkich i zwinnych, znajdowało pożywienie na drzewach. Zwierzęta te wykształciły chwytne kończyny. Należały do nich istoty przypominające obecnie żyjące na Madagaskarze lemury. Nie były to jednak lemury, lecz stworzenia należące do wymarłej rodziny adapidów, najwcześniejszych ssaków naczelnych, żyjących w okresie eocenu.
Pewna dziewięciomiesięczna samiczka złamała nadgarstek. Być może dlatego nie zdążyła uciec, kiedy z bardzo głębokiego, wulkanicznego jeziora zaczęły się wydobywać trujące gazy. Oszołomione zwierzę wpadło do wody i utonęło. Na dnie truchłem zajęły się bakterie, ale specyficzne warunki, skład chemiczny wody i znaczne ciśnienie sprawiły, że uczestniczące w procesie rozkładu mikroorganizmy wchłonęły związki żelaza i węgla – dosłownie same zmieniły się w kamień.
W XX w. w miejscu dawnego jeziora znajdowała się kopalnia Messel koło Darmstadt. Wydobyto z niej liczne fosylia prehistorycznych stworzeń. W 1983 r. skamieniały szkielet owego pseudolemura trafił w ręce prywatnego kolekcjonera amatora, który zalał znalezisko żywicą syntetyczną i umieścił na ścianie w charakterze obrazka.
Nie zdawał sobie sprawy z wartości skamieliny. W kręgach naukowców szybko rozeszły się pogłoski, że ktoś znalazł w Messel “fantastyczną supermałpę”. W 2006 r. pseudolemura
kupił pewien handlarz

fosyliów, który na wystawie w Hamburgu, podczas spotkania przy wódce, jak z pewną przyjemnością poinformował dziennik “New York Times”, pokazał zdjęcie norweskiemu paleontologowi Jornowi Hurumowi. Ten bezzwłocznie przekonał Muzeum Historii Naturalnej w Oslo do kupna niezwykłego adapida. Podobno transakcja opiewała na okrągły milion euro.
Hurum nazwał zwierzątko imieniem swojej córki – Ida. Zaprosił do współpracy naukowców z Niemiec. Lemuropodobna istota, długości około 50 cm, otrzymała łacińską nazwę Darwinius masillae. Badania znaleziska trwały dwa lata, używano promieni rentgenowskich, tomografii oraz mikrotomografii komputerowej. Prowadzono je z pośpiechem. Zgodnie z powszechnie przyjętymi zasadami dr Hurum i jego współpracownicy powinni porównać od 200 do 400 cech Idy z innymi skamielinami, ale porównali tylko 20 do 40 cech.
Zazwyczaj badacze konsultują swój artykuł z innymi specjalistami, a następnie publikują go na łamach renomowanych periodyków “Nature” lub “Science”. Hurum i jego koledzy wybrali mało znany internetowy magazyn “PLoS ONE” i zawarli lukratywne kontrakty na nakręcenie filmu o Idzie z amerykańskim History Channel, brytyjską BBC i niemiecką ZDF. W USA film został wyświetlony 30 maja.

Hill

Semele

Wszyscy już wiemy, że chodzi o innego lemura.😉🙂

anbo

Hill

Semele

Ten artykulik z NG dawno chciałam podesłać.

Boję się coś wysyłać na to forum jako ateista.
Oceniam je jako trochę stronicze.
Może nie mam racji??

anbo

fedor

Hill

Semele

[link widoczny dla zalogowanych]

I. Przepowiednie zawierające informacje, które nie zgadzały się z nauką w roku 1955 a teraz się zgadzają:

1. Koniec okresu kredowego i wymarcie dinozaurów.

2. Dryf kontynentalny albo tektonika płyt.

3. Ciemna materia we wszechświecie.

II. Przepowiednie zawierające informacje nieznane nauce w roku 1955 a obecnie znane:

1. Wielkoskalowe struktury wszechświata.

2. Użycie DNA dla przyszłego rozwoju gatunku ludzkiego.

3. DNA przychodzące z przestrzeni około 550 milionów lat temu.

4. Cały wszechświat leżący w płaszczyźnie.

III. Przepowiednie zawierające informacje wciąż nieznane nauce:

1. Stworzenie słońca i planet.

2. Ciągłe stwarzanie materii i energii.

3. Obwody energii w kosmosie.

4. Rozdrobnienie piątej od słońca planety.

5. Organizacja materii w siedem superwszechświatów.

6. Lokalizacja siedmiu superwszechświatów.

7. Nieciągła ewolucja.

8. Pochodzenie plam słonecznych.

9. Dwanaście planet w Układzie Słonecznym.

10. Dwa nieznane typy energii.

11. Przyczyna falowego zachowania się cząsteczek światła.

12. Prędkość większa od światła.

13. Dwa rodzaje grawitacji.

14. Antygrawitacja.

15. Główna energia w przestrzeni.

16. Ultimaton.

17. Przejście od Neandertalczyka do człowieka kromaniońskiego.

18. Długość życia przeciętnej gwiazdy.

19. Warunki specjalne, wymagane na ziemi dla naszego typu życia.

anbo

Hill

Wystarczyłoby odnieść się rzeczowo tylko do wymienionych w artykule zbieżności, jak te o wnętrzu Ziemi, wikingach itp. Nie odnosisz się, bo wiesz, że nie ma na to żadnego sensownego wyjaśnienia, poza przypadkiem. Wolisz odnosić się do innych tematów, które są hipotezami i tak naprawdę nic w 100 procentach nie możesz udowodnić, no ale przynajmniej wyjdzie na Twoje, że KU nie jest zgodna w tych tematach z obecnymi poglądami naukowymi. Tyle tylko, że zwolennicy KU to wiedzą, więc jak nie chcesz odnieść się do tego co jest uznane za przepowiednie naukowe, to nie ma sensu Twoje pisanie, chyba, że chcesz utwierdzać w swoich przekonaniach innych sceptyków, bo na pewno nie zwolenników.

fedor

Hill

Za dużo tego jest, żeby wklejać całość. W artykule są omówione różne tematy, a na dole linki do badań

fedor

Hill

Ale mi to wszystko jedno czy anbo będzie się do tego odnosił czy nie, ja nikogo do niczego nie zmuszam, ani sama nie narzucam nikomu czytania KU. Anbo sam zdecydował się poddać te treści krytyce, więc jeśli chce przekonać zwolenników KU do swoich racji, to musi być po prostu przekonujący, w przeciwnym razie może przekonywać tylko tych, którzy są nastawieni sceptycznie do KU i i tak by jej nie czytali.

fedor

Semele