ŚFiNiA

fedor · Wysłany: Czw 19:51, 04 Mar 2021 Temat postu:

Anbuś nadal pisze w marcu swój "ostatni post" z sierpnia

Kruchy04 · Wysłany: Czw 23:49, 04 Mar 2021 Temat postu:

anbo · Wysłany: Pią 8:27, 05 Mar 2021 Temat postu:

fedor · Wysłany: Pią 8:44, 05 Mar 2021 Temat postu:

Anbuś wciąż pisze w marcu swój "ostatni post" z sierpnia

anbo · Wysłany: Nie 9:23, 21 Mar 2021 Temat postu:

Na Testimonia opublikowano mój tekst będący aneksem do wcześniejszego tekstu o nowotestamentowych opowieściach o zmartwychwstaniu Jezusa.
[link widoczny dla zalogowanych]
Fragment:
Dlaczego wierząc w zmartwychwstanie Jezusa, Koryntianie nie chcieli wierzyć w zmartwychwstanie umarłych? Przecież mogli je sobie wyobrazić na sposób zmartwychwstania – i ukazywania się – Jezusa i byłoby po problemie. Prawdopodobnie naukę o zmartwychwstaniu umarłych czerpali z przytoczonych wcześniej przeze mnie fragmentów ST. Czy to bezpośrednio (czytając), czy pośrednio (od Żydów) dowiadywali się, że zmartwychwstanie będzie polegało na wskrzeszeniu przez Boga trupów. Stojący jeszcze jedną nogą w swoich pogańskich wierzeniach na temat zmartwychwstania, odrzucali taką wizję jako coś niemożliwego, a nawet głupiego. Paweł na to im odpowiedział: Oczywiście, że to jest głupie, bo umarli zmartwychwstaną w innych ciałach, nie ziemskich, dostaną nowe, niebiańskie; przecież to oczywiste, że ciało i krew nie mogą posiąść królestwa Bożego (1 Kor 15, 35-50). Taka nauka już mogła być dla nich (a także dla tych Żydów, którzy odrzucali możliwość zmartwychwstania cielesnego) do przyjęcia.

fedor · Wysłany: Nie 9:33, 21 Mar 2021 Temat postu:

anbo · Wysłany: Nie 13:41, 21 Mar 2021 Temat postu:

Swego czasu Kruchy podał argument za wiarą wczesnych chrześcijan w Jezusa jako Boga w postaci określania Jezusa tytułem "pan chwały". Moja kontrargumentacja była oparta głównie na fragmencie Ks. Daniela, teraz doszedł kolejny argument:
"Mojżesz zasiada na tronie Boga. Otrzymuje jego diadem! Żaden z proroków tego nie doświadczył. Nawet „ktoś jak syn człowieczy” z wizji Daniela mógł (domyślamy się, bo tekst tego nie mówi) liczyć najwyżej na drugi tron, obok Zasiadającego."
Cytat to fragment tekstu "Mojżesz na tronie Boga: Ezechiel Tragik i jego Eksagoge." [link widoczny dla zalogowanych]
Pytanie retoryczne: czy autor musiał uważać Mojżesza za Boga, żeby umieścić go na boskim tronie?

fedor · Wysłany: Nie 15:43, 21 Mar 2021 Temat postu:

anbo · Wysłany: Nie 17:42, 21 Mar 2021 Temat postu:

Wygląda na to, że fedor nie czytał tekstu, o którym napisałem skoro nazywa go apokryfem.
Przesłanki, na jakie niektórzy wskazują twierdząc, że w NT pisze się o Jezusie jak o Bogu, czyli ma się go za Boga, to właśnie przypisywanie mu boskich cech, prerogatyw albo tytułów (wspomniany argument jest chybiony między innymi dlatego, że w ST Boga tytułuje się jednak inaczej, wcale nie tak samo, jak to pokazano we fragmencie NT, temat szerzej był omówiony już wcześniej, więc nie będę powtarzać wszystkich argumentów). To samo mamy w przypadku dramatu Eksagoge (wyprowadzenie) autorstwa pewnego żydowskiego intelektualisty imieniem Ezechiel: Mojżesz zasiada na tronie Boga i otrzymuje od niego diadem (podobnie jak Baranek z Apokalipsy Jana, który dzieli z Bogiem tron - Ap 22,1). Autor tekstu o dramacie Ezechiela pisze, że "W dodatku we śnie widzimy, jakby Bóg ustępował miejsca Mojżeszowi i sam usuwał się w cień. Jakby dawał mu do ręki zarząd nad światem." Widać po tym, że Żyd nie musiał kogoś mieć za Boga, żeby o nim pisać jakby - na pierwszy rzut oka - tak było. Tak samo w przypadku Jezusa przynajmniej niektóre fragmenty, na które powołują się apologeci głoszący boskość Jezusa w NT, można interpretować tak, że chociaż pozornie zrównuje się Jezusa z Bogiem, to - jako prawowierny Żyd - autor wcale tak nie uważa. Może na przykład uważać - co wykazywałem - że Bóg przekazał niektóre swoje prerogatywy mesjaszowi.
Dalej we wskazanym tekście na Testimonia jego autor pisze:
Wydaje się, że tłumaczenie Reuela osłabia wydźwięk Mojżeszowego snu. Ogranicza go i hamuje zbyt daleko idące implikacje. Może taka była intencja Ezechiela. Wiemy, że istniała tendencja do swoistej „deifikacji Mojżesza” w środowisku aleksandryjskim – ulubiony nasz Filon jest tu doskonałym przykładem. Możemy się domyślać, że dramaturg zapewne znał te idee i wykorzystał je. Możliwe, że koncepcja Mojżesza tronującego na tronie Jahwe była znana w Aleksandrii i została przez niego użyta jako ciekawy obraz poetycki. Zresztą, tronowanie w takim „symbolicznym” sensie nie jest zupełnie obce Biblii: również król Salomon miał zasiąść na „tronie Jahwe” wg Krn 29,23. To, co było symboliczne u izraelskiego króla, helleniści mogli potraktować dosłownie w kontekście Mojżesza.
Ta dalsza część także dowodzi, że fedor nie zapoznał się z tym, o czym napisałem, bo gdyby się zapoznał, to - gdyby chociaż trochę pomyślał - zastosowałby inna argumentację.
Jeśli celem Ezechilea było skrytykowanie defikacji Mojżesza, to: 1) nadal mamy fragmenty, które gdyby odnosiły się do Jezusa zostałyby - przy zachowaniu metody apologetów - zinterpretowane jako mówiące o Jezusie jako Bogu, 2) jeśli nie Ezechiel to ci (np. Filon, o którym autor pisze), którym sie przeciwstawiał, pisali/mówi o Mojżeszu w sposób niebezpiecznie bliski mówienia o bóstwie, przy czym jednak nadal pozostawali żydowskimi monoteistami.

fedor · Wysłany: Pon 5:58, 22 Mar 2021 Temat postu:

Anbuś wciąż pisze swój "ostatni post":

"I to by było na tyle. Na więcej nie mam czasu, a i ochoty szczerze mówiąc też nie"

http://www.sfinia.fora.pl/swiete-ksiegi,41/jezusa-proroctwo-konca-swiata,3668-150.html#572693

:rotfl:

anbo · Wysłany: Pon 7:19, 22 Mar 2021 Temat postu:

Nie ma znaczenia czy mamy do czynienia z apokryfem w jakimkolwiek sensie (wątpię, żeby fedor miał na myśli inny sens niż tekst nienatchniony) ani to, czy tekst jest znany czy nieznany. Ważne, że pokazuje pewien sposób myślenia Żydów, który może być pomocny przy rozważaniu tekstów NT. Ważne też jest, że za słusznością interpretacji przedstawionej przeze mnie przemawia wiele poszlak, nie jedna, są to poszlaki dość mocne, bo na przykład przykazanie wiary w jednego Boga, które to przykazanie Jezus uważał za najważniejsze, a także fakt, że w czasach Pawła wyznawcy Jezusa mogli nauczać w synagogach, co nie byłoby możliwe, gdyby nauczali o Jezusie jako Bogu. (Plus inne argumenty, o których była mowa dość obszernie w dyskusji z Kruchym, zwłaszcza teksty ST mówiące o przekazywaniu boskich prerogatyw mesjaszowi.) Fedor nie napisał nic, co podważałoby argument, który przedstawiłem wczoraj. Ponieważ jednak nie dyskutuję z chamskimi erystykantami to nie będę tego omawiał. Jeśli jednak ktoś się pod jakimś argumentem fedora podpisuje to chętnie o tym porozmawiam.

fedor · Wysłany: Pon 8:19, 22 Mar 2021 Temat postu:

Anbuś wciąż pisze swój "ostatni post":

"I to by było na tyle. Na więcej nie mam czasu, a i ochoty szczerze mówiąc też nie"

http://www.sfinia.fora.pl/swiete-ksiegi,41/jezusa-proroctwo-konca-swiata,3668-150.html#572693

:rotfl:

Semele · Wysłany: Pon 11:13, 22 Mar 2021 Temat postu:

Ja się zgłaszam. 🙂

fedor · Wysłany: Pon 21:12, 22 Mar 2021 Temat postu:

O.K.

fedor

Semele

A nie widzisz Fedrku , że apokalipsa się spełnia.

Apokalipsa św. Jana, rozdz. 1, w. 1---3
(1) Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg, aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem, a On wysławszy swojego anioła oznajmił przez niego za pomocą znaków słudze swojemu Janowi. (2) Ten poświadcza, że słowem Bożym i świadectwem Jezusa Chrystusa jest wszystko, co widział. (3) Błogosławiony, który odczytuje, i którzy słuchają słów Proroctwa, a strzegą tego, co w nim napisane, bo chwila jest bliska.

[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

Biblia jest dziełem ponadczasowym. Opinię tę potwierdzają także ci, którzy nie traktują jej jako tekstu natchnionego. Ponadczasowość Pisma Świętego polega m.in. na tym, że zawiera ono prawdy dotyczące całej ludzkości (albo szerzej: wszechświata). Widać to na przykładzie Księgi Rodzaju i wszystkich ksiąg mądrościowych. Księgi Nowego Testamentu koncentrują się na nauczaniu Jezusa i losach pierwszych chrześcijan. Wśród nich wyróżnia się Apokalipsa. Za jej autora uznaje się św. Jana, który miał też napisać jedną z czterech ewangelii.