ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Samo słowo "grzech" jest chyba dzisiaj inaczej rozumiane, niż w swojej oryginalnej wersji

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Tak na czasie, czyli w związku z wojną zaborczą putinowskiej Rosji mordującej ludzi na Ukrainie chciałbym temat zilustrować szczególnym rodzajem grzechu - chybienia celu. Chodzi mi o chybienie w pragnieniach, chybienie w konstruowaniu ZNACZENIA WŁASNEJ OSOBY JAKO ....

Sądząc z poparcia społecznego, jakie ma jawnie zaborcza imperialna "operacja wojskowa" na Ukrainie, czyli poparcia dochodzącego niemal 90% Rosjan, chyba należy sądzić, że większość Rosjan uznała jako coś poprawnego, zgodnego z ich osobistym życzeniem, aby ludzie wysłani - wojskowi przez ich przywódcę szli zabijać tysiące mężczyzn i kobiet, młodych i starych, dzieci, aby niszczyć palić i rabować. W imię czego jest poparcie dla owej akcji?...
Chyba..
- W imię marzeń o imperium rosyjskim, o "wielkiej Rosji", o bycie w społeczności ludzi, której inne narody, społeczności się boją. W głowach i emocjach milionów Rosjan pojawiło się przeświadczenie, że to będzie dobrze, jeśli jakieś tam miliony ludzi będą się bały, że przedstawiciele ich kraju wedrą się na jakieś tam tereny, będą wymuszali swoje rządy, będą zabijali, szykanowali ludzi. To w przeświadczeniu tych milionów Rosjan będzie chyba jakaś...
chwała! Chwałą jest w ich przekonaniu bycie tym, który nie waha się krzywdzić innych, w imię okazywania swojej dominacji, w imię demonstrowania brutalnej, niszczącej i morderczej siły. Chyba trudno jest sobie inaczej tę postawę Rosjan tłumaczyć. :think:

Są to chyba (w większości, oczywiście nie wszyscy) ludzie, do których najbardziej przemawia filozofia siły, twarde przemocy wobec innych.
Gdy o tym myślę ja, chrześcijanin z deklaracji, a (mam nadzieję, że też tak mogę się nazwać) także z ducha, ktoś kto chciałby aby podstawą moich relacji z bliźnimi była życzliwość, miłość, pomoc, przekonanie o tym, że tak można pójść i toczyć wojnę zaborczą, wydaje się czymś z gruntu złym, strasznym. Rosjanom popierającym działania Putina nie wydaje się to wcale strasznym, ale wartym wdrożenia, pożądanym. Czy Rosjanie są zatem jakimiś potworami?
Czy typowy Rosjanin jest wyzbytą sumienia bestią, która cieszy się, gdy ludzie cierpią?
Czy Rosja jest krajem psychopatów, pozbawionych totalnie empatii?...
- Wydaje mi się, ze wcale nie. Podobnie jak za czasów Hitlera popierającymi morderstwa stawali się zwykli ludzie. Bardzo zwykli ludzie to byli.
Tak zwykli, że zabrakło im...
MOCY CZŁOWIECZEŃSTWA, ZDOLNOŚCI ROZPOZNANIA PRAWDY. Ludzie przeciętni, ludzie bez aspiracji duchowym, intelektualnych, moralnych, ludzie (posłużę się biblijnym określeniem) "z krwi i żądzy ciała". W naszych genach zapisane jest pragnienie dominacji i potrzeba wspierania swojego stada. Razem daje to - instynktowne - pragnienie, aby moje stado zdominowało inne stado, aby dominować świat. Tak "wołają" do naszych emocji geny: bądź silniejszy! Okaż swą dominację! Niech twoje stado wykaże wyższość nad innym stadem! Tak będzie dobrze! Ku temu powinieneś dążyć!
I "człowiek ciała", człowiek który nie wybudował w sobie nic duchowego, nic ponad to wołanie o zwycięstwa osobiste i stadne, nie przeciwstawi owemu wołaniu ani rozumu, ani sumienia. Bo u tego - słabego duchowo - człowieka rozum i sumienie mają niewiele do powiedzenia. One są słabe. Tu dyrygentem jest biologiczny paradygmat walki o dominację, podporządkowanie sobie świata i bliźnich brutalną siłą.
Są to ludzie, którzy wielbią siłę fizyczną, siłę dominacji i manipulacji, bo to co z ducha jest w nich bezradne, zepchnięte na dno, słabiutkie i nijakie, bez prawa głosu.
Pewnie gdyby takiego Rosjanina, który popierał wojnę z Ukrainą skonfrontować z tymi strasznymi rzeczami, jakie się przez tę wojnę działy, to ten Rosjanin byłby przerażony, stwierdziłby iż on tych zbrodni przecież nie planował, nie chciał ich. On chciał tylko, aby Rosja była wielka, chciał wierzyć, że wojna jest w dobrej sprawie, chciał aby działo się to, co pozytywnie sobie w głowie ułożył (albo i nawet nie za wiele w głowie sobie układał, tylko chciał wierzyć swojemu wodzowi). Myślę, że większość Rosjan, SKONFRONTOWANA Z PRAWDĄ O SPRAWIE przyznałaby, że CHYBIŁA CELU, że to nie o to jednak im chodziło!
Grzech jest chybianiem celu.
Tutaj chybiają celu pragnienia. Chciejstwo, aby "było to, co mi się w głowie jawi prosto jako pozytywne" nie zostało skonfrontowane z TRZEŹWYM OSĄDEM sprawy.
W końcu jako taki bystry człowiek ma na tyle wiedzy i zrozumienia, że wie, iż wojna niesie za sobą wiele ofiar niewinnych.
Jako tako rozumny człowiek jest w stanie przewidzieć, iż jak się wchodzi z wojskiem na terytorium innego państwa, to z kwiatami raczej tych wojsk nie będą witać, lecz będzie raczej śmiertelne żniwo.
Ale aby w ogóle w sobie uruchomić trzeźwy osąd, trzeba tego uruchomienia trzeźwego osądu CHCIEĆ!
A tu z drugiej strony jest ta piękna (?) wizja i idea - my, nasz naród zwycięski, traktowany z szacunkiem, bo respektem, nasze prawa wprowadzone dalej w świat, nasza chwała...

Ktoś powie: propaganda tych ludzi zmanipulowała.
I oczywiście będzie miał rację. Na pewno propaganda omamiła, zgorszyła myślenia owych ludzi. Pytanie jest jednak też: na ile oni CHCIELI DAĆ SIĘ OMAMIĆ?
Na ile - mniej lub bardziej świadomie - sami naciągali, brali za dobrą monetę te deklaracje, które były im do głowy kładzione. Pasowało im to, było zgodne z ich pragnieniami...
Niektórzy tego nie łyknęli. To są wielcy ludzie. To są bohaterzy mentalni i siłacze ducha - ludzie, którzy nie idą na pasku genów, krwi i żądz ciała, ale MYŚLĄ NIEZALEŻNIE OD CHCIEJSTW sugerujących (próżną) chwałę. Ludzie, którzy mieli OSOBISTE SUMIENIE, których STAĆ BYŁO NA SPRZECIW wobec zła.

Azael

Semele

Michał Dyszyński

Azael

fedor

Michał Dyszyński

Azael

Azael

fedor

Michał Dyszyński