ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Pytanie - jak w tytule zadano Jezusowi.
Łukasz 13:
(23) Raz ktoś Go zapytał: Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni? On rzekł do nich: (24) Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie będą mogli.

Motyw bramy pojawia się też u Mateusza.
Mt 7,13-14
(13) Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. (14) Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują.

Ale Mateusz nie odpowiada na pytanie, które jest u Łukasza. U Mateusza jest "jakaś" przestronna droga, a z drugiej strony brama i wąska droga. Oto pełen kontekst:

Andy72

Czyli jak 51% będzie zbawionych a 49% potępionych, to znaczy zwycięstwo Boga, w przeciwnym razie zwycięstwo szatana?

fedor

Michał Dyszyński

fedor

Andy72

[niestosowny żart]

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Niezależnie od sporów, chcę pociągnąć kwestię ekskluzywności zbawienia. Biblia nazywa Boga miłosiernym. Czy W LUDZKIM JĘZYKU nazwalibyśmy istotę stwórczą "miłosierną" w przypadku, gdyby się okazało, że większość jej stworzenia, w efekcie aktu twórczego została na koniec skazana na wieczne cierpienie?...
Może, aby tu zasugerować bardziej ludzki kontekst, byłby sens postawienia pytania: a czy ktoś, kto by nawet tylko rozmnażał jakieś zwierzątka - pieski, koty - tylko po to, aby na koniec (wiedząc z góry, co się stanie) ich życie uczynić pasmem cierpień, byłby przez kogokolwiek nazwany "miłosiernym"?
- Moja intuicja mówi mi, że chyba jedynie najbardziej przekorne, pragnące się wybić na negowaniu oczywistości osoby atrybut miłosierdzia takiemu człowiekowi, owocem którego pracy jest masowe cierpienie (a przecież nawet Biblia mówi, że drzewo poznaje się po owocach) głosiły by podobny absurd.

Tu można wyciągnąć jednak argument: bo to jest ludzkie pojmowanie słów, zaś jest napisane, że "myśli moje nie są myślami waszymi" (jak głos od Boga). Czyli u Boga może być wszystko, a człowiek swoje językowe intuicje powinien schować sobie...
w buty. Bo on przecież i tak nie ma nic do gadania.
Tylko że w takiej sytuacji, chyba wszystkie inne słowa, zapisane w Biblii należałoby mierzyć podobną miarą. Czyli co byś nie przeczytał w Biblii, należałoby uznać, iż tak naprawdę ma "drugie boskie znaczenie", którego czytający oczywiście nie zrozumiał, bo jest za głupi i prymitywny. W takiej sytuacji myślenie i dyskusja o tym, co w ogóle jest napisane w Biblii traci zupełnie sens. Bo co by ktoś nie pomyślał, to może być inaczej, na podobnej zasadzie jak to byłoby z rozumieniem miłosierdzia kompletnie odpiętym (jeśli nie wręcz przeciwnym) od ludzkich intuicji i praktyki językowej.
Ten argument sprawia, że ja odrzucam tłumaczenia w tym stylu, że Bóg może być miłosierny na sposób drastycznie sprzeczny z ludzką intuicją. Oczywiście jakieś niedogadania mogą być, oczywiście jest wiele treści skrytych dla jednych czytających, a odkrywanych dla innych (Duch Święty jest tu pomocą), jednak w ogólności nie powinno być jakichś skrajnych różnic pomiędzy tym rozumieniem słów użytych w Biblii, jakiego używa człowiek (w końcu to chyba dla człowieka jest ta Księga), a tym jak to miałoby być ostatecznie i boskiej intencji.
Twierdzę zatem, że boskie miłosierdzie jest bliskie temu, co człowiek uznaje za znaczenie pojęcia "miłosierdzie". Pewne różnice mogą wystąpić, ale są do wyjaśnienia, a poza tym nie będą fundamentalne, nie będą odwracały interpretacji dokładnie na przeciwną. A sytuacja, w której Bóg skazuje na męki (wieczne!) większość stworzonych przez siebie istot jest według mnie jawnym zaprzeczeniem miłości i miłosierdzia.
Tak to klasyfikuję oczywiście w jakimś stopniu intuicyjnie. Wiem, że wisi nade mną zarzut iż jest to "michałowa interpretacja" Tak - właśnie tak jest, że jest to interpretacja, którą ja ostatecznie zaakceptowałem. Ale twierdzę też, że dowolny inny interpretator tej czy innej kwestii teologicznej - jakiś Adam, Krysia, czy Jan - też jadą na tym samym wózku, czyli też jeśli coś w ogóle do ich umysłu miałoby dotrzeć jako rozumienie, to będzie w tym zarówno ich intuicja, jak i interpretacja, serce, doświadczenie. Bo znaczenia słów dekodujemy za pomocą zdobytego językowego doświadczenia, a nie jakimś - nie wiadomo skąd wziętym - absolutnym systemem interpretowania.

Jeśliby zaś atrybut miłosierny był w Biblii słuszny jedynie na niezrozumiały dla ludzi sposób, to też pojawiłby się osobny zarzut, że owa księga mylnie ludzi naucza. Bo jeśli używa określeń, które ludzie rozumieją jak rozumieją, to każdy odpowiedzialny za swoje dzieło twórca tekstu ma obowiązek wziąć to pod uwagę, co zostanie zrozumiane przez ludzi, do których kierowane jest nauczanie. W przeciwnym wypadku taki twórca tekstu zostanie (słusznie!) uznany za manipulującego i kłamliwego.

fedor

Michał Dyszyński

Katolikus

Nauka Jezusa omawianych cytatach (Mt 7,13-14 i Łk 13,23-24) nie mówi o tym, że "wszyscy nie będą zbawieni ale wręcz większość ludzi nie będzie zbawiona". Jezus tu (moim zdaniem) naucza, że ludzie, którzy będą szli przez życie przestronną drogą i będą chcieli wejść przez szeroką bramę nie będą się nadawać do Królestwa Bożego. Taka droga ich gubi, ale to nie oznacza, że nie znajdzie się Ktoś, kto sprawi, że i oni dostąpią głębokiej przemiany, która pozwoli im na zbawienie:

Mk 10, 24-27: "Uczniowie zdumieli się na Jego słowa, lecz Jezus powtórnie rzekł im: «Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego». A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: «Któż więc może się zbawić?» Jezus spojrzał na nich i rzekł: «U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe»."

Krótko:
1. Trudno wejść do królestwa Bożego.
2. Któż więc może się zbawić?
3. U ludzi to niemożliwe (bo liczni wybierają "przestronną drogę" i "szeroką bramę")
4. Ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe (Bóg wybawia z sytuacji, w której znalazł się człowiek)

fedor

fedor

Michał Dyszyński

Katolikus

fedor

fedor

Michał Dyszyński

fedor

Katolikus

O.K.

Tak przy okazji, dla wszystkich stron sporu, polecam lekturę apokryficznej 4 Księgi Ezdrasza, gdzie Ezdrasz prawi się z Bogiem właśnie o te tematy; sprawiedliwość Bożą, ilość zbawionych oraz los potępionych. Apokryf to tylko apokryf, niewątpliwie (datowany zwykle na ok. 100 r. n.e., choć to datowanie na wątłych podstawach), lecz wydaje się mocno spokrewniony pod wieloma względami z księgami Nowego Testamentu. A droga do zbawienia tam to istny hard-core, nawet w porównaniu ze wzmiankami w Ewangelii Mateusza.

Dialektyka Bożej sprawiedliwości i Bożego miłosierdzia, to odwieczny problem w myśli ludzkiej. Ale zostawmy sprawiedliwy osąd Bogu. On ma pełne prawo zarówno grzesznika ukarać, jak i okazać mu miłosierdzie. Co w swej mądrości uzna On za słuszne, tylko On wie.

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

fedor

fedor