ŚFiNiA

rozumujesz · Dołączył: 26 Gru 2007 Posty: 449 Przeczytał: 0 tematów

No nie wiem, też słyszałem o tym eksperymencie, ale wydawało mi się że konkluzja brzmi, nie da się podjąć decyzji bez emocji, chodziło o brak możności podjęcia jakiejkolwiek decyzji przez ludzi nie odczuwających emocji, ale się mogę mylić, więc jakbyś podał linki ;)

HAL'9000 jak umierał to udawał emocje, był tak zaprogramowany, to raczej dowodzi że emocje to za mało aby samouświadomić siebie, a nie że są one niezbędne.

I jeszcze tak sobie myślę że nie tyle bez uczuć nie da się być samoświadomy, a bez bodźców, bo jeśli nie ma bólu, uczuć, komunikacji itd. to samoświadomość nie ma się do czego odnieść, a nie to że jej nie ma.
EDIT: Tzn analiza zewnętrzna nic nie wykaże, brak aktywności = brak samoświadomości, ale czy na pewno, co jeśli człowiek roślina jednak gdzieś tam w środku jest ?

9741

wujzboj

rozumujesz · Dołączył: 26 Gru 2007 Posty: 449 Przeczytał: 0 tematów

9741

9741

rozumujesz · Dołączył: 26 Gru 2007 Posty: 449 Przeczytał: 0 tematów

hmm a co do tego ma internet ? To chociaż nazwisko pioniera tych badan, ja nie studiuje tego co ty, ale biblioteki w mieście mam :wink:
Albo tytuł filmu, tego z Planet ;) Skoro ty go możesz znaleźć na jutub to przecież jakoś go musisz szukać !!! :evil: Poprzez użycie słów kluczy.

Ale czy bodźce jest większym zbiorem od zbioru emocje, chodzi mi o to czy jeśli wyłączymy emocje, to czy nie zostaną jakieś inne komunikaty które można samouświadamiać, czy to jest błędne rozumowanie?

wujzboj

inhet · Dołączył: 06 Wrz 2008 Posty: 5 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

Być może mają. Ale biorąc pod uwagę brak sumienia, niezdolność do empatii, i zdolność do zachowywania zimnej krwi w podbramkowych sytuacjach - cechy charakterystyczne dla psychopatii - nie wykluczam, że emocje są odbierane przez psychopatę jakościowo inaczej, niż przez zwykłego człowieka.

Hansel · Dołączył: 30 Cze 2015 Posty: 34 Przeczytał: 0 tematów

,,Filozofia spirytystyczna zakłada więc, że czynnik duchowy indywidualizuje się na niższych etapach ewolucji, a w pewnym momencie dana istota przekracza próg człowieczeństwa. Wówczas mamy już do czynienia z duchem, z rozwiniętą świadomością, z abstrakcyjnym myśleniem, z rodzącym się poczuciem moralności; jednym słowem – z człowiekiem. Można ten pogląd streścić w słowach wypowiedzianych niegdyś przez Leona Denis: „Duch drzemie w minerale, śni w roślinie, czuje w zwierzęciu, myśli w człowieku”. Z powyższego możemy wyciągnąć dwa podstawowe wnioski:

Po pierwsze: istnienie zwierząt ma sens. Zwierzę znajduje się w stanie swego rodzaju „dzieciństwa duchowego” – jego przeznaczeniem, podobnie jak ludzi, jest rozwój, stałe doskonalenie.
Po drugie: Bóg jest sprawiedliwy. Nie stworzył świata, w którym obok istot uprzywilejowanych (ludzi) żyją istoty skazane na wieczny stan niższości, zdane na ciągłe zmagania z bólem, chorobami, rozszarpujące się w walce o byt, bez żadnej perspektywy, która dawałaby nadzieję na zmianę tej sytuacji.

Jeśli ten krótki wywód jest jasny, przejdźmy do drugiej kwestii: Co dzieje się po śmierci zwierzęcia?

Spirytyzm uznaje za oczywiste, że po śmierci dusza zwierzęcia zachowuje indywidualność, aczkolwiek nie oznacza to, że posiada świadomość swojego ja. Inteligencja pozostaje bowiem „w stanie uśpienia” (pyt. 598 KD). W odpowiedzi na pytanie o wędrówkę duszy zwierzęcia po śmierci duchy miały odpowiedzieć Kardekowi: „To rodzaj wędrówek, gdyż [dusza] nie jest połączona z ciałem, ale nie jest ona Duchem wędrującym; ten jest bowiem myślącą i działającą pod wpływem wolnej woli istotą. Duch zwierzęcia nie ma takiej możliwości. Głównym atrybutem Ducha jest świadomość samego siebie. Duch zwierzęcia jest odpowiednio klasyfikowany przez Duchy, które zajmują się tego rodzaju zajęciem, i niemal natychmiast wykorzystywany. Nie spędza swojego czasu na nawiązywaniu kontaktów z innymi stworzeniami” (pyt. 600 KD). Uściślenie tej informacji znajdujemy w Księdze mediów, w pkt. 283. XXXVI: „Po śmierci zwierzęcia istniejąca w nim zasada inteligentna znajduje się w stanie uśpienia i używają jej Duchy wyznaczone do animowania nowych stworzeń, w których będzie nadal wykorzystywana. Z tego wynika, że w świecie Duchów nie istnieją błąkające się zwierzęta, a tylko Duchy ludzi”.

Można by zatem przyjąć, że „duch” zwierzęcia po odłączeniu od ciała fizycznego niemal natychmiast wciela się ponownie. Zarówno jednak treść niektórych przekazów mediumicznych, jak i zjawiska fizycznego mediumizmu pozwalają powątpiewać, że dzieje się tak we wszystkich przypadkach. Jeśli idzie o przekazy mediumiczne, uwagę zwraca na przykład świadectwo ducha Williama T. Steada, który – jak twierdziła jego córka Estelle Stead – podał przez medium następującą informację: „Ten świat, w którym przebywam już od dłuższego czasu, bardzo przypomina Ziemię. Pełno w nim minerałów, roślin, zwierząt i wszystkich form życia. Każde ze zwierząt, które kochaliście i uczyliście się rozumieć, będzie z wami tutaj. Wszystkie te zwierzęta, które nie należą do nikogo konkretnego, także tutaj się znajdują, ale przebywają w przeznaczonych dla siebie miejscach. Powiecie zatem: Och, w takim razie to tylko odbicie naszego świata. Nie do końca. To Ziemia jest odbiciem tego świata”. Natomiast badania nad rzadkimi fizycznymi fenomenami (o ile założymy, że eksperymentatorzy nie dali się wywieźć w pole przez oszukańcze media) wskazują, że w pewnych sytuacjach zwierzęta mogą manifestować się na seansach materializacyjnych. Jak podaje polski parapsycholog Józef Świtkowski w oparciu o bogatą dokumentację z badań nad mediami Frankiem Kluskim i Janem Guzikiem, na seansach badacze obserwowali zjawy zwierząt. Np. przy medium Kluskim materializowała się zjawa „małpoluda” o małej inteligencji, a zarazem o ogromnej sile fizycznej i „gotowości do usług”. Uczestnicy byli też świadkami manifestacji małej łasiczki, która była „bardzo ruchliwa i przez wszystkich lubiana”. Z kolei „jednej zjawie ludzkiej towarzyszyła stale zjawa dużego zwierzęcia (pantery czy geparda), uprzykrzona dla obecnych natrętnym lizaniem ich po twarzach i pozostawiająca po sobie niemiłą woń menażerii. Nad głową Kluskiego pojawiał się czasem duży ptak z gatunku sępa i był nawet fotografowany)”.,,

[link widoczny dla zalogowanych]