ŚFiNiA

Oless

[link widoczny dla zalogowanych]

Tekst opisuje niezwykłą roślinkę zwaną Arum ,
która rozmnaża się w bardzo specyficzny sposób,
otóż produkuje zarówno gamety żeńskie i męskie, mimo to komórki jajowe jednego okazu Arum, muszą być zapłodnione przez plemniki innego osobnika. Ziarenka pyłku z kwiatostanu jednej rośliny muszą być przeniesione na znamiona słupków innej rośliny. Do transportowania pyłku roślina wykorzystuje owady, głównie niewielkie muchówki z rodzaju ćmianek zwane Psychoda"

" W jaki sposób dochodzi do zapylenia kwiatów Arum ? Najpierw roślina zwabia pewien szczególny rodzaj owadów, następnie zamyka te owady na całą dobę w swoim "kociołku", gdzie je karmi a równocześnie wykorzystuje do tzw. zapylenia krzyżowego, po czym wypuszcza na wolność ."

"Zwabione owady usiłują usiąść na wierzchołku kolby lub na wewnętrznych ściankach pochwy liściowej. Ale powleczona woskiem, gładka jak lustro powierzchnia okrywy oraz pokryta kropelkami śliskiego olejku powierzchnia kolby nie dają odpowiedniej przyczepności dla ich odnóży. Ponadto na powierzchni pochwy znajdują się stożkowate wyrostki, które są tak ustawione, że muszki ześlizgują się wprost do "kociołka", wyginając, impetem swego ciała, szczecinki otaczające wlot do kociołka. Wygięcie szczecinek w drugą stronę jest dla muszek niewykonalne. Owady zostają w ten sposób uwięzione w pułapce"

" Znamiona dojrzałych słupków Arum wydzielają kropelki słodkiego nektaru, wyjątkowo bogatego w aminokwasy, niezbędne uwięzionym muszkom do syntezy białek. Szamoczące się w pułapce owady odkrywają ów nektar, siadają na znamionach, a posiadając aparat gębowy typu ssącego, spijają go. Przy tej okazji może dojść do krzyżowego zapłodnienia, jeśli owad przyniósł na włoskach swego ciała pyłek z innego kwiatu Arum."

Jest to przykład wysoce zorganizowanego, zintegrowanego systemu biologicznego, jednego z wielu w przyrodzie, tak w swiecie roslin jak i zwierząt.

Autorzy zwracają uwagę że :
"Większość biologów dostrzegała i dostrzega konieczność istnienia "czynnika" korelującego różnorodne procesy życiowe, integrującego dynamikę żywego ciała. "

Następnie snują rozważania nad niewystarczalnością cząsteczki DNA jako potencjalnej przyczyny tej integracji:
" Logika tych pojęć wyklucza uznanie cząsteczki jądrowego DNA za owego "kontrolera".
Gdyby to ona była owym najwyższym kontrolerem, jej uszkodzenia, okaleczenia (zwane mutacjami) byłyby nie do naprawienia. Tymczasem od lat dobrze wiadomo, że bardzo różnorodne i liczne mutacje ulegają precyzyjnej naprawie poprzez skoordynowane działanie złożonych zespołów molekularnych.
Wreszcie, biologia molekularna coraz wyraźniej dostrzega niekompletność informacji zaszyfrowanych w strukturze cząsteczki DNA. Można wyliczyć kilkanaście rozmaitych zjawisk biologicznych, lub eksperymentów w których owa niekompletność ujawnia się bardzo wyraźnie."

"W każdej komórce organizmu, rozwijającego się z zygoty, a potem nieustannie odnawiającego się lub regenerującego uszkodzenia, znajdują się identyczne sekwencje polimeru DNA. Ale w zależności od roli, jaką będzie spełniać dana komórka w organiźmie, tylko nieznaczna, wyselekcjonowana część tych sekwencji (genów) będzie wykorzystana do biosyntezy ściśle określonych białek. Proces wykorzystywania magazynu biernej i zaszyfrowanej informacji molekularnej jest - to oczywiste - procesem nadzwyczajnie selektywnym i skomplikowanym."

"Różnorodne szyfry DNA są zdumiewająco uniwersalne, widać wielką konsekwencję w ich strukturze. Budowa DNA jest nadzwyczajnie regularna i w niczym nie uzasadnia tezy o jej rzekomo chaotycznej genezie. Mimo niekompletności informacyjnej cząsteczka DNA zachowuje pewne, oczywiste cechy całościowości strukturalnej. Ale nie należy zapominać, że bez nadrzędnej, integrującej dynamiki "wykorzystywania" kodu, informacja byłaby bezużyteczna."

Ostatecznie autorzy wnioskują że albo uznamy szyfry molekularne zapisane na cząsteczce DNA za wystarczające w wyjaśnianiu całościowości procesów rozwoju organizmu danego rodzaju albo uznamy że informacja biologiczna zapisana m. in. w DNA stanowi tylko bibliotekę informacji, narzędzie, ułatwiające osiągnięcie tej całościowości przez inny, może nawet niematerialny czynnik. I tak wygląda na bazie biologii molekularnej współczesny powrót witalizmu.

wujzboj

Oless

Odpowiedź nie na temat, heh wujzbój..
Ten sam organizm rozwinie się i będzie funkcjonował tak samo w różnych środowiskach.
Przyczyny precyzyjnego rozwoju tkwią w nim samym a nie w środowisku zewnętrznym. To że komórka reaguje na bodźce to zwykły truizm, rozważanie polega na analizie co jest czynnikiem integrującym i kontrolującym rozwój każdej komórki. :think:

Czy organizm może być tylko mechanizmem wzajemnych chemiczno-fizycznych regulacji?
Autorzy twierdza że nie:
"Regulować różnorodne procesy, to nie to samo co je kontrolować. "Regulatorów" (np. różnorodnych procesów enzymatycznych lub hormonalnych) - może być bardzo wiele, ale "kontroler" całości może być tylko jeden. Czynnik całościujący jest tylko jeden, jedyny. Gdyby ich było wiele, jak wytłumaczylibyśmy opisywane wyżej korelacje i podporządkowanie dynamiki wszystkich części organizmu - a zwłaszcza procesów ich powstawania w ontogenezie? "

Statystyczny Kowlaski może się zdziwić że biolodzy jeszcze zastanawiają się nad takimi kwestiami, w świadomości tłumów mechanicystyczne ujęcie organizmów żywych zostało udowodnione eksperymentalnie. Ale jak to w biologii często bywa - nic bardziej mylnego.

Interesujące wnioski w tym temacie snuje Brooks przy okazji analizy obecnego stanu "Artifical Intelligence" oraz "Artifical Life":

"Ani AI ani Alife nie dostarczyły artefaktów, które można by pomylić z innymi organizmami na dłużej niż tylko chwilę. AI nie wydaje się tak obecne czy świadome jak nawet najprostsze zwierzę, natomiast Alife nie może równać się ze złożonością najprostszych form życia"

Możnaby pomyśleć że to tylko kwestia niedosknałości komputerów czy zbyt małej złożoności modeli. Uczony sugeruje jednak coś o wiele bardziej 'fundamentalnego":

" ... w naszych modelach brakuje czegoś fundamentalnego [..]
Jedną z możliwości jest to że jakiś aspekt żywych systemów jest dla nas niedostrzegalny. Współczesne naukowe poglądy na oganizmy są takie, że są to maszyny składające się z biomolekuł. Nie jest całkowicie wykluczone, że możey odkryć nowe własności biomolekuł albo jakiś nowy składnik... Nazwijmy to hipotezą o "nowym materiale" - hipotezą że w żywych systemach może istnie jakis dodatkowy rodzaj "materiału" znajdujący się obecnie poza możliwością naukowego pojmowania.
Inni filozofowie przyrody, jak i religii, mogą stawiać hipotezę o istnieniu jakiegoś z trudem poddającego się opisowi bytu w rodzaju duszy czy tez elan vital - siły życiowej."

Rodney Brooks The relationship beetwen matter and life "Nature" 409, Styczeń 18, 409-412

wujzboj

Po pierwsze, nie wiem skad twoje twierdzenie, ze "ten sam organizm rozwinie się i będzie funkcjonował tak samo w różnych środowiskach". Po drugie, nie wiem, skad wniosek, ze "'kontroler' całości może być tylko jeden"; w szczegolnosci nie wiem, co znaczy ten "jeden" (na przyklad, czy pod "jeden" podpada JEDEN ORGANIZM). Po trzecie, nie wiem, co nazywasz "mechanicystycznym ujęciem organizmów żywych"; najbardziej kojarzy mi sie to z pulapka na myszy, najmniej zas z biologia. Po czwarte, nie mam pod reka Nature, ale Brooks (dyrektor Computer Science and Artificial Intelligence Laboratory, Massachusetts Institute of Technology) pisze na swojej stronie internetowej tak (wyniebieszczenie i wytluszczenie moje):

Oless · Wysłany: Wto 7:32, 06 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Wto 22:56, 06 Mar 2007 Temat postu:

Oless · Wysłany: Pią 11:47, 09 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Pią 12:28, 09 Mar 2007 Temat postu:

Oless · Wysłany: Nie 13:38, 11 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Sob 21:14, 24 Mar 2007 Temat postu:

Oless

wujzboj

Oless

Wymyślasz.