ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Po raz pierwszy w ogóle wykupiłem płatną subskrypcję serwisu internetowego. Jest drogo, ale na jeden miesiąc mnie było stać na subskrypcję Newsweeka, w którym z upodobaniem czytuję dział poświęcony psychologii. Podczas lektury artykułu (nie linkuję, bo pewnie nie da się go przeczytać bez wykupienia subskrypcji) poświęconego osobowości macho natrafiłem na dość ciekawe sformułowanie dotyczące oczekiwań wobec mężczyzny w kontekście relacji z kobietami: Żeby mężczyzna był jednocześnie w seksie i brutalny i delikatny, żeby odciął się od emocji, ale też był empatyczny, rozumiał partnerkę i miał swoje zdanie. W seksuologii nazywamy to zespołem cech niemożliwych.

Zacznę od tego, że podoba mi się nazwa: zespół cech niemożliwych. Moje doświadczenia z różnymi ludźmi (nie tylko w kontekście relacji romantycznych, lecz ogólnie) pokazuję, że to sformułowanie opisuje bardzo częsty problem. Niemożliwe oczekiwania względem innych ludzi nie są wcale wyjątkiem, właściwie to kto wie, czy nie są regułą?
Zauważyłem też, że bardzo trudno jest komuś przetłumaczyć, że żąda/oczekuje postaw i zachowań sprzecznych. Często ludzie:
- oczekują spontaniczności, ale... pod warunkiem, że ktoś "spontanicznie" będzie robił dokładnie to, o co im chodzi.
- domagają się "sprawiedliwości", ale - jak to u "Samych swoich", owa "sprawiedliwość musi być po naszej stronie".
- pragną bycia zaakceptowanymi, bezwarunkowo kochanymi, ale jak dostają taka miłość, to nią gardzą, szukając kogoś, o czyje uczucia właśnie trzeba zabiegać, gdzie - włożona w nią walka - uświadomi komuś, że ma coś wartościowego.
- pragną docenienie swojego statusu (np. materialnego), ale gdy ktoś zaczyna ich cenić właśnie za ten status, to nieraz maja pretensję, że są traktowani jako dorobkiewicze
- oczekują uznania swojej płci (jak feministki), ale gdy ktoś zaczyna podkreślać to, że np. u kobiety ceni właśnie tę kobiecość, oskarżają owego kogoś o seksizm.
- i inne...

Mało kto jest w pełni dogadany z samym sobą, mało kto chyba wie, czego tak naprawdę chce.

towarzyski.pelikan

A to wynika z tego, że człowiek nie wie, czego chce, czy może chce sprzecznych rzeczy, bo ma złożone potrzeby? Są dwa wyjścia dla tej sytuacji: albo zdecydować się na coś konkretnego, ale tym samym stłamsić te potrzeby z drugiego bieguna, albo przestać oczekiwać tych wszystkich rzeczy od jednej i tej samej osoby. Najgorzej jak ktoś jest jedyną ważną osobą w życiu drugiego człowieka, bo wtedy wszystkie te sprzeczne oczekiwania spadają na niego.

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Zespół cech niemożliwych jest w moim przekonaniu podstawą do uogólnionej definicji grzechu.
Grzech, w źródłosłowie greckim (hamartia) oznaczać ma "chybianie celu". Jeśli ktoś ma cel, który nie może się zrealizować, bo jeden aspekt tego celu zaprzecza drugiemu aspektowi, to nigdy nie ma szansy tego celu osiągnąć. Czyli na pewno chybi celu. A jeśli jeszcze z owym celem ktoś na sztywno wiąże swoje osobiste szczęście, to nigdy nie ma szansy tego szczęścia osiągnąć.

Michał Dyszyński