ŚFiNiA

Radosław

Pamięć na życzenie
Już niedługo neurobiolodzy będą mogli usunąć z naszych mózgów wszystkie złe wspomnienia. Czy należy poddawać się takiemu zabiegowi?
Naukowcy pracują intensywnie nad lekami, które pozwolą nam dopasować pamięć do naszych aktualnych wymagań, tak aby była wygodna jak sukienka szyta na miarę. Wtedy sceny znane z „Zakochanego bez pamięci” mogą stać się rzeczywistością. W filmie rozczarowana Clementaine udaje się do neurologa Howarda Mierzwiaka. Chce, by wymazał z jej pamięci wspomnienia o niekochanym już mężczyźnie, Joelu. Urażony i porzucony Joel postanawia wyczyścić także swoją pamięć. Oto nasza przyszłość.
Tajemnica PP1

Czy podobny zabieg lub terapia lekowa byłaby możliwa dzisiaj? Jeszcze nie, ale próba manipulowania pamięcią, szczególnie wymazywania złych wspomnień, jest już dziś najważniejszym wyzwaniem dla naukowców. Depresja to obecnie choroba społeczna, lek usuwający traumatyczne przeżycia pozwoliłby skutecznie ją leczyć. Jednak zapał do dowolnego kształtowania pamięci jest studzony świadomością, że nie wszystko wiemy jeszcze o mechanizmach jej powstawania.

Jeszcze w latach 70. Francis Crick, odkrywca struktury DNA, twierdził, że pamięć to wyłącznie reakcja olbrzymiego zbioru komórek nerwowych i związanych z nimi molekuł. W 2003 roku, tuż przed śmiercią, przyznał, że nawet najsubtelniejsza analiza reakcji neuronowych nie mówi nic o subiektywnej pamięci. Potwierdzają to także naukowcy, którzy odkryli funkcję enzymu PP1 wyzwalającego proces usuwania informacji.

– To właśnie PP1 powoduje, że aby człowiek coś zapamiętał, inna informacja musi zosytać usunięta z pamięci. Interweniuje również, gdy zbytnio próbujemy nafaszerować swój mózg dodatkowymi wiadomościami – mówi dr Isabelle Mansuy z Federalnej Politechniki w Zurychu. – Skupialiśmy się dotąd na różnych etapach zapamiętywania. Mechanizmy odpowiedzialne za osłabienie pamięci i jej zanik były słabo poznane. Nadal jednak niewiele wiemy o indywidualnej pamięci.

Do zapominania wykorzystuje się dziś skutki uboczne leków. „Nature” donosi, że

popularne beta-blokery, preparaty stosowane przy nadciśnieniu, pozwalają osłabić złe wspomnienia i pod tym kątem testowane były na ludziach, którzy nie mogli żyć z obrazami z zamachu na World Trade Center.

Jednym z takich beta-blokerów jest propranolol, który obniża stężenie adrenaliny, powstającej pod wpływem stresu i utrwalającej koszmarne wspomnienia. Ślad pamięciowy jest nie do zdarcia, ale radzi sobie z nim ten popularny lek.Uśmierzyć ból duszy

Podobnie wyciszająco działa stosowany w alergiach hydrocortizol. Takie wymazywanie będzie możliwe także dzięki lekowi, dotychczas stosowanemu w leczeniu nadpobudliwych dzieci z ADHD, steroidom i antydepresantom. – Żyjemy coraz szybciej i niecierpliwiej, nie chcemy czekać, aż czas złagodzi ból. Dlatego, by oczyścić pamięć, coraz częściej stosuje się także leki psychotropowe, które wytwarzają blokadę na neuroprzekaźnikach i prowadzą do zacierania engramów, czyli śladów pamięci – wyjaśnia dr Ewa Łuczywek z Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej PAN.

Naukowcy dążą też do sytuacji, by ślad pamięciowy, czyli wspomnienie, mógł być przechowywany, przywoływany, modyfikowany, a co najważniejsze usuwany jak plik z komputera, czasem wbrew człowiekowi. Najskuteczniejsze i najgroźniejsze jest manipulowanie i zafałszowywanie pamięci w czasie psychoterapii. – Przykładem może być terapia rozmową prowadzona z osobami molestowanymi seksualnie – mówi dr Łuczywek. – Źle prowadzona może dołączyć do wspomnień wydarzenia, których wcale nie było.

Manipulować pamięcią można także w hipnozie, bo to podczas snu następuje rozkodowanie i kodowanie zgromadzonych wiadomości oraz staranne ułożenie ich w „magazynach” mózgu.

– Pamięć osobnicza jest naszym najbardziej intymnym towarzyszem – twierdzi holenderski psycholog Douwe Draaisimi z Uniwersytetu w Groningen. Do tych, którzy uważają, że poradzili sobie z traumatycznymi wspomnieniami, należy satyryk Jan Pietrzak.

– Postawiłem barierę między wojennym dzieciństwem, gdy na szubienicach szukałem zamordowanego ojca, a dorosłym życiem, kiedy sam chciałem stworzyć szczęśliwą rodzinę. Czułem, że tamte obrazy mogą mnie zniszczyć, że pamięć mnie pożera – mówi Jan Pietrzak. Artyście udało się balansować między złymi wspomnieniami i optymizmem niezbędnym w zawodzie satyryka. Jednak, jak wynika z badań psychologa prof. Hansa Markowitscha z Uniwersytetu w Bielefeld, większość osób, które utraciły pamięć, miała skrajnie

negatywne wspomnienia z dzieciństwa.

Nie mylić żony z kapeluszem

Farmakologiczne osłabianie mrocznych obrazów z przeszłości, operacje lub manipulowanie pamięcią jest bardzo niebezpieczne, bo można uszkodzić lub zniszczyć całą pamięć. A bez niej nie istniejemy. Przykładem jest H.M., jeden z bohaterów znanych historii neurologa Oliwera Sacksa, autora „O człowieku, który pomylił żonę z kapeluszem”. By wyleczyć H.M. z padaczki, usunięto mu fragment mózgu gromadzący wspomnienia. Stał się uzależniony od innych i nieszczęśliwy z powodu braku wiedzy o swojej przeszłości.

– Wygaszanie wspomnień jest także nieetyczne – stwierdza dr Paul McHugh z Uniwersytetu Johna Hopkinsa i dodaje, że wspomnienia niesłusznie kojarzymy z przeszłością. One są po to, byśmy radzili sobie z przyszłością.

– Zgadzam się z tym stwierdzeniem – mówi kardiochirurg prof. Andrzej Bochenek. – Do dziś powraca do mnie obraz operacji ojca mojego przyjaciela. Nagle wystąpiły powikłania, a ja czułem bezradność, jakiej nigdy nie chciałbym doświadczyć. Jednak tamta sytuacja jest dla mnie ostrzeżeniem, by żadnego zabiegu nie uważać za rutynowy.

Prof. Marek Pawlicki z krakowskiego Centrum Onkologii nigdy nie rozstałby się z jednym z najkoszmarniejszych wspomnień w jego pracy onkologa. Wiele lat temu przyszła do niego matka z piękną, rudowłosą, już prawie pełnoletnią córką. Diagnoza: rak, konieczna jest natychmiastowa chemioterapia. Matka się nie zgodziła, a profesor dowiedział się po kilku miesiącach, że prowadzana od bioenergoterapeuty do bioenergoterapeuty dziewczyna zmarła. – Często, jak drogowskaz, przypominam sobie tamtą jedyną rozmowę z matką dziewczyny – mówi prof. Pawlicki. – Gdybym był bardziej uparty i poświęcił jej więcej czasu, może zgodziłaby się na leczenie córki i uratowałbym ją? Zrozumiałem wtedy, że upór lekarza jest ważny.

Również Jan Pietrzak nie żałuje, że nie udało mu się całkowicie wyrzucić z mózgu wojennego lęku o najbliższych. Odblokowanie wspomnienia nastąpiło w czasie obchodów 60. rocznicy Powstania Warszawskiego. – Pod wpływem tej fali okupacyjnych obrazów napisałem utwór „Zbiórka”, który w jakiś szczególny sposób wzrusza publiczność – wspomina Jan Pietrzak. – I dlatego błogosławię los, że nie udało mi się zapomnieć nawet tego, co najstraszniejsze.

Rozterki między chęcią zapomnienia a pamiętania przeżywamy także po śmierci najbliższych. Prof. Marek Pawlicki odczuwa fizyczny ból, gdy myśli o śmierci ukochanej żony, ale jednocześnie to wspomnienie pozwala mu zrozumieć przysięgę „…i że cię nie opuszcze aż do śmierci”.

Bowiem – jak tłumaczy prof. Douwe Draaisimi – potrzebujemy wspomnień, nawet jeżeli są nie do zniesienia. Gdy nie wiemy, skąd pochodzą nasze uczucia, nie znajdziemy rozwiązania jakieś trudnej sytuacji, w której się znaleźliśmy. Rozumie to Joel z „Zakochanego bez pamięci”, bo w trakcie zabiegu orientuje się, że miłość jest dla niego czymś bezcennym, próbuje więc przechytrzyć lekarza i ukryć wspomnienia w zakamarkach mózgu.

kaktus

Ja nie widzę w tym nic złego. Jeśli ma to komuś pomóc, to powinno się taką kasację pamięci stosować, oczywiście tylko i wyłącznie na życzenie danej osoby.

Coś mi się jednak zdaje, że [jeśli będzie to już możliwe] ktoś może to wykorzystywać do własnych celów, np. do kradzieży majątku jakiemuś milionerowi. Zastraszy go, okradnie, zawiezie do znajomego lekarza na kasację i będzie się tarzał w kasie do końca życia. Tak może być, co nie znaczy, że sam pomysł potępiam.

Może wkońcu depresja zniknie całkowicie

wujzboj

Ja tez nie widze problemu. Poza oczywista mozliwoscia naduzyc. Ale naduzyc mozna kazde odkrycie i kazdy wynalazek.

kaktus

Szczególnie by to pomogło [tak myślę] w wymazaniu pamięci np. dzieciom molestowanym seksualnie. Bez wspomnień tak przykrych żyło by im się o wiele lepiej, zwłaszcza w dorosłym życiu.

Radosław

Wtbaczcie ale ja tu widzę same problemy,

kaktus

Radosław

kaktus

Radosław

O kurczę, wobrazasza sobie? taka droga to zaraz dojdzie do wielkiej wojny polegajacej na tym, ze jedni drugim bedą bez ich wiedzy coś wymazywać. Bedą wielkie problemy prawne nie mówiąc o dziurach wpamieci któóre ludzi ebedą chcieli wypełniac.

kaktus

Niestety, wszystko co ma z założenia pomagać można ukierunkować w drugą stronę. A to by była straszna broń...

Radosław

Jak masz talenty literackie to mozesz o tym napisac Tchiler opowiadajacym jak wygląda swiat po wynalezieniu pewnego "lasera" do wymazywania pamięci.

Jeśli nie masz to ja chyba coś takiego kiedys napisze.

Xenotym · Dołączył: 23 Mar 2006 Posty: 87 Przeczytał: 0 tematów Skąd: Silesia

Genkaku

konrado5

Wydaje mi się, że wymazanie pamięci byłoby oszukaniem samego siebie. W czyimś życiu coś się wydarzyło, a wymaże pamieć, żeby mu się wydawało, że wszystko jest w porządku. Taki brak złego wspomnienia byłby sztucznym brakiem złego wspomnienia.

Genkaku

Brak złego wspomnienia byłby brakiem złego wspomnienia. Takie wymazywanie pamięci, nie byłoby oszukiwaniem się, lecz leczeniem się. Czasami zdarza się, że takie wspomnienia (jak to bywa w Post Traumatic Stress Disorder), oraz ich następstwa znacząco obniżają komfort życia, doprowadzając do depresji, lęków, innych negatywnych emocji.

konrado5

Xenotym · Dołączył: 23 Mar 2006 Posty: 87 Przeczytał: 0 tematów Skąd: Silesia

Genkaku

Xenotym · Dołączył: 23 Mar 2006 Posty: 87 Przeczytał: 0 tematów Skąd: Silesia

wujzboj

Tyle, ze nie zawsze skutecznie...

Genkaku

Naukowcy znaleźli molekułę pamięci

Naukowcy z SUNY Downstate Medical Center odkryli molekularny mechanizm zarządzajacy wspomnieniami w mózgu. Poprzez hamowanie molekuły są w stanie wykasować wspomnienia, tak jak dysk komputera.

Jednakże kasowanie pamięci nie przeszkadza w ponownym nauczeniu się nowych wspomnień, tak jak dysk komputera można ponownie użyć. To odkrycie może znaleźć zastosowanie w traktowaniu chronicznego bólu, PTSD, utraty pamięci, etc.

Kineza proteinowa M zeta (“protein kinase M zeta”) zachowuje długo terminowe wspomnienia poprzez trwałe wzmacnianie połączeń synaptycznych pomiędzy neuronami. Analogicznie dzieje się w komputerowym mechanizmie 0 i 1.
Przez hamowanie enzymu, naukowcy byli w stanie wykasować wspomnienia, które były trzymane przez dzień, a nawet miesiąc.

Źródło:
[link widoczny dla zalogowanych]

Gregorio

Chcialbym was poinformowac, ze cos takiego jak wymazywanie z pamieci istnieje juz kilka dobrych latek! Oczywiscie chodzi o hipnoterapie, ktora zapoczatkowal wybitny hipnotyzer- Erickson(ktory nota bene z ludzmi robil niewyobrazalne rzeczy. Polecam sie zainteresowac!).
Za pomoca hipnozy terapeuta dostaje sie do naszego podswiadomego umyslu, ktory jest pewnym automatem, ulawiajacym nam zycie. Dzieki temu zdecydowanie latwiej jest sie nam polapac w rzeczywistosci.
A podswiadomy umysl to m.in wszystko to co zoastalo kiedys odebrane przez nasz swiadomy umysl i odpowiednio zapisane, aby nasze doswiadczenia z przeszlosci pozwolily nam latwiej funkcjonowac w terazniejszosci np. gdy swiadomie uczymy sie prowadzic samochod, mocno skupiamy swiadomosc na naszym dzialaniu, jednakze po pewnym czasie potrafimy juz prowadzic samochod zbytnio sie nad tym nie zastanwaiajac, dzieki temu odciazamy nasz swaidomy umysl z naszych swiadomych dzialan, ktore w jakis tam sposob zostaly juz zaprogramowane....A nasz swiadomy umysl moze wtedy bardziej skupic sie np. na decyzjach zachaczajacych o moralnosc

Niestety podswiadomy umsyl programuje tez przezycia, ktore zbytnio nie poprawiaja nam jakosci naszego terazniejszego zycia - chodzi tu oczywisice o przezycia traumatyczne jak i inne w ktorych zostalo mocno pobudzona nasza emocjonalnosc- ktore moga nas obdarzyc pewnymi lekami np. arachnofobia, fobie spoleczna itd.
Ratunkiem jest m.in. hipnoterapia, w ktorej wykonuje sie metode regresjii wieku po czym wymazuje pewne wspomnienia badz likwiduje sam lek, ktory moze byc irracjonalny.

Hipnoza jednakze caly czas jest otoczona aura tajemnmicy i bardzo malo jest takowych hipnoterapeutow, z prawdziwego zdarzenia. Niestety ogol ludzi rowniez podciaga hipnoze pod szarlatanerie(stad tak mala popularnosc tej metody), ale na szczescie dzieki rozwojowi kognitywistyki, coraz wiecej ludzi ze srodowisk naukowych zaczyna sie przekonywac do stosowania tej metody terapii.

P.S.
jako ciekawostke moge dodac, ze ostanimi czasy hipnoterapia byla wykorzystywana z powodzeniem w zamianie orientacji homoseksualnej na heteroseksualna - co calkowicie zlamalo mit politycznie poprawnych lobby homoseksualnych - typu WHO - jakoby homoseksualizm byl generowany genetycznie. Hipnoza potwierdzila, ze orientacja sexualna ma wymiar psychologiczny i zalezy glownie od socjalizacji w wieku rozwojowym!!!!

wujzboj

Zdaje sie, ze w praktyce hipnoza dziala tylko wtedy, gdy pacjent sie nia nia zgadza - czyli problemow typu "pranie mozgu" i "programowanie osobowosci" raczej z hipnoza nie ma. Czy tak, Gregorio?

Hanah

wujzbój napisał:

Budyy