ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Taki, właściwie nieco z innej beczki, tekst o badaniach nad inteligencja psów rzucił mi się w oczy: [link widoczny dla zalogowanych]
Zaciekawiło mnie w tym tekście jedno sformułowanie: W ramach testu samokontroli właściciele kładli przekąskę przed psem i zabraniali mu jej ruszyć. Następnie albo obserwowali psa, albo zasłaniali oczy, albo odwracali się tyłem. Psy większych ras wytrzymywały dłużej zanim bez pozwolenia zjadły przekąskę.
Badacze ustalili związek inteligencji (w innych testach) ze zdolnością do samokontroli. Inne badania (nie chce mi się szukać źródła, można próbować wygooglać), tym razem prowadzone na ludziach, wskazywały na związek sukcesu życiowego i właśnie inteligencji z umiejętnością odraczania sobie nagrody.
Wyłania się z tego model, że osobniki impulsywne, podległe przede wszystkim emocjom, czyli mające problem z samokontrolą ostatecznie okażą się mniej inteligentne, gorzej radzące sobie w życiu. Jest to o tyle zrozumiałe, że samokontrola jest dość trudnym wyzwaniem dla umysłu - wymaga umiejętności dynamicznego budowania barier myślowych przed prostymi impulsami instynktów, emocji. Wymaga podtrzymywania wewnętrznego "nie" względem doznań, które wciąż napływają kusząc do czegoś tam. Umysły sprawniejsze zwyczajnie lepiej sobie radzą z tym zadaniem.
Z drugiej strony byłby tu też inny wniosek - nie wiemy o innych ludziach, jaki jest ich wrodzony potencjał intelektualny, więc nie mamy prawa oceniać każdego na zasadzie: skoro ja sobie z tym radzę, to każdy inny też powinien. Ten ktoś może mieć mniejszy mózg, gorsze parametry jego pracy, co przecież nie jest jego winą.

MrSpock · Dołączył: 21 Kwi 2019 Posty: 70 Przeczytał: 0 tematów

Myślę że należałoby zrobić badania statystyczne, ale ogólnie daje się zauważyć że samokontrola osób religijnych w kontaktach społecznych jest znacznie mniejsza niż niewierzących, szczególnie jeśli to dotyczy kwestionowania dogmatów ich wiary.

Andy72

Im kto bardziej wierzący tym ma większą samokontrolę, zwłaszcza święci. Żyją dla Nieba, które będzie hen hen za lata całe, i na przykład odmawiają sobie gratyfikacji w rodzaju seksu.

Michał Dyszyński

JimmyJimmy

Po zamawianych prostytutkach oraz przypadkach molestowania dzieci widać, jaką ci wierzący mają samokontrolę dla Nieba. Albo nie są wierzący więc, albo wiara nie daje gwarancji samokontroli. Podejrzewam to drugie. Samo przekonanie, że skutek będzie niekorzystny nie gwarantuje powściągliwości.

fedor

Banjankri

Samokontrola jest pojęciem absurdalnym, wynikający z niedokładnej, ogólnikowej definicji "siebie". Człowiek identyfikuje się z pewnym konstruktem kulturowym (który niesie ze sobą inteligencję), stając w opozycji do instynktów i nawykowych nawarstwień. Taka błędna identyfikacja prowadzi do pewnego rodzaju rozdwojenia jaźni, do których jest jeden i ten sam wskaźnik - 'ja'.

Mamy do czynienia z zabawnie pogmatwaną strukturą. Z jednej strony naturalne "ja", będące efektem biologicznej ewolucji, a z drugiej kulturowe "ja" będące nabytą strukturą znaczeń. Tylko to drugie potrafi o sobie powiedzieć "ja" i umożliwiać inteligentne operowanie znaczeniami. Kultura jest jak program działający na jednym rdzeniu, dwurdzeniowego procesora, który nazywa siebie procesorem. Co ciekawe, na drugim rdzeniu też ciała program, ale napisany w nieobiektowym języku. Zaryzykuję nawet stwierdzenie, że język kultury wyewoluował z bezobiektowego języka natury, jako dzielona część, a "ja" jest czysto konceptualnym bytem, który wgrywa się człowiekowi we wczesnym dzieciństwie.

Inteligencja jest więc zdolnością jaźni do aplikowania kulturowego modelu funkcjonowania, a dokładniej, niezdolnością do jego odrzucenia, czego prostym przykładem jest eksperyment z psami. U człowieka prowadzi to do powstania dwóch ośrodków woli i paradoksu wolnej woli. Paradoksu, bo nie mogą współistnieć dwa wolne ośrodki. Albo robimy to co chcemy, nie zwracając uwagi na konsekwencje, albo ograniczamy pragnienia inteligencją. Zbiegiem okoliczność, ostatnio wrzuciłem rysunek z 10 bykami, czyli opisem metody ujednolicenia tego dualizmu (byk jest naturalnym 'ja', a treser kulturowym), która jest buddyjskim oświeceniem.

Michał Dyszyński

Banjankri

Michał Dyszyński

Banjankri

Strasznie płytko rozumujesz, przez co twoje wnioski są chaotyczne, często sprzeczne. Skaczesz z kwiatka na kwiatek, sam nawet nie wiedząc po co.
Ja, w swoim pierwszym poście, znalazłem wszystko czego mi było trzeba.
Kłaniam się, do widzenia.

Michał Dyszyński