ŚFiNiA

wujzboj

A po co chcesz liczyć oddziaływanie każdej cząstki z każdą? :think:

bol999

wujzboj

Ja pytałem medivo, nie ciebie. W twoim nie widzę sensu.

medivo

jak mam 3 cząstki powiedzmy a,b,c to żeby obliczyć jak cząstka a oddziaływuje z resztą muszę wyliczyć odległości a-b, a-c i obliczyć siły oddziaływań, dla b tak samo, wychodzi coś w rodzaju iloczynu kartezjańskiego... może coś da się uprościć bo jak mam odległość a-b to mam też b-a jednak musiałbym wszystko to wrzucić do pamięci i obliczyć jak będę miał wszystkie odległości ale tu wychodzi że nie mam tyle pamięci nawet na dysku.

wujzboj

Ale po co w ogóle liczysz oddziaływanie cząstek ze sobą?

medivo

wujzboj

Im więcej elementów w modelu i im słabszy komputer, tym więcej trzeba matematyki i ogólnych zależności w miejsce brutalnej siły

.

Dwuwymiarowe koło wystarczy, żeby zorientować się, jak działa symetria sferyczna. To dobry pomysł.

Ciemne plamy nie mają znaczenia, bo i tak wszystko się uśrednia w czasie do jednorodnej (tj. równomiernej) jasności. Aby się o tym przekonać, wystarczy pobawić się generatorem liczb przypadkowych. Zrób coś w rodzaju:

medivo

Napisałem coś więcej na ten temat na: [link widoczny dla zalogowanych]. Może komuś będzie się chciało to przeczytać.

warbarbye

medivo

Niedawno wymyśliłem najprostszy przykład na pokazanie tego, że wielki wybuch nie miał miejsca, oczywiście przykładów jest wiele ale im prostszy tym lepiej przemawiający do wyobraźni.

Weźmy na przykład Ultragłębokie Pole Hubble’a, czyli zdjęcie o rozmiarach 3100 na 3100 pikseli, zawiera ono około 10000 galaktyk i przedstawia wycinek nieba o rozmiarach 3 minut kątowych.

Oszacujmy sobie długość odcinka wzdłuż tego zdjęcia. Przeciętna ilość galaktyk wzdłuż tego zdjęcia to pierwiastek z 10000 czyli 100. Przeciętna odległość między galaktykami to około 6 mln lat świetlnych. Tak więc długość wzdłuż Ultragłębokiego Pola Hubble’a to: 6 mln*100=600 mln lat świetlnych. Mamy więc długość skromnego odcinka brzegu obserwowalnego wszechświata. 3 minuty kątowe to 0.05 stopnia, dla pełnego koła będzie to 360/0.05=7200 takich odcinków. 7200*600mln lat świetlnych = 4 320 000 000 000 (obwód obserwowalnego wszechświata). Tak więc promień: 4320000000000/(2*PI)=687,54.. mld lat świetlnych.

Wychodzi na to, że odległość do brzegu obserwowalnego wszechświata to prawie 700 mld lat świetlnych, oczywiście jest to odległość szacunkowa, ale na upartego można za podstawę odległości przyjąć najmniejsze czyli najdalsze galaktyki na zdjęciu, wtedy wyjdzie jeszcze więcej.

Są to obliczenia na poziomie szkoły średniej i może to sobie każdy policzyć, nie da się tego obalić bo to prosty fakt. Galaktyki ze zdjęcia mają zachowane proporcje wielkości i odległości tak samo jak galaktyki z pobliskiego wszechświata więc zgodnie z zasadą, że wszechświat jest izotropowy będzie to jak najbardziej prawidłowe obliczenie. Teraz pytanie jak światło z tych galaktyk dotarło do nas w 13 mld lat ? Dodam że hipotetyczna ekspansja przestrzeni wcale tego nie ułatwia a wręcz przeciwnie.

O.K.

ET_comes_back

No raczej fikcja , podobnie jak wiekszosc fizyki teoretycznej po Einsteinie