ŚFiNiA

Rita

Ostrzegam, że o fizyce nie wiem za dużo (praktycznie nic już nie pamiętam). Ale mam jednak takie pytanie.

Jako małemu dziecku tłumaczono mi zjawisko grawitacji i zakrzywienia czasoprzestrzeni przez położenie jakiegoś ciężkiego przedmiotu na płachcie. Widać wtedy, że ciężki przedmiot ciągnie płachtę w dół i jak coś się położy, to elementy położone na płachcie również spadają do środka w stronę tego ciężkiego przedmiotu. Chodzi mi o takie zobrazowanie czasoprzestrzeni jak na tym filmiku:
http://www.youtube.com/watch?v=fxwjeg_r5Ug&feature=fvwrel
(od36s).
Tyle, że to tłumaczenie wydaje mi się takim nieco masłem maślanym. Przecież to działa tylko dlatego, że własnie jest grawitacja. Gdybyśmy przeprowadzili doświadczenie w stanie nieważkości, to by się już w ten sposób nic pokazać nie dało. Czy więc takie obrazowanie czegokolwiek ma sens? To jest jakby tłumaczenie grawitacji grawitacją.

wujzboj

To nie jest masło maślane, bo istota tego obrazkowego przedstawienia polega na tym, że jeden przedmiot odkształca płachtę, a drugi - korzysta z tego odkształcenia (jeśli jest znacznie mniejszy od tego pierwszego), lub (jeśli jest podobnej wielkości) oba przedmioty korzystają z wspólnego odkształcenia płachty. Siła przyciągająca bierze się stąd, że korzystanie to jest efektywniejsze, gdy przedmioty są bliżej siebie.

Prawdę mówiąc, w ogóle nie wydaje mi się, żeby wyjaśnienie "z płachtą" pomagało coś lepiej zrozumieć. Ale masło maślane to to nie jest.

Michał Dyszyński

Taz

Jestem w tej chwili trochę zmęczony i mogę pisać niezbyt składnie, ale spróbuję odpowiedzieć.

wujzboj

Chodzi mi o całkowitą energię potencjalną przedmiotów i pola odkształceń płachty. Ta energia maleje, gdy przedmioty zbliżają się do siebie. Dzieje się tak również i wtedy, gdy przedmioty mają podobną masę i każdy z nich wytwarza zauważalny lokalny dołek wokół siebie.

O.K.

wujzboj

Może. Faktem jest, że do mnie ten obrazek jakoś nigdy nie przemawiał.

Taz

Rita

Dzięki, teraz jest to dużo jaśniejsze. Mam jeszcze pytanie dodatkowe. Dlaczego obiekty krążą po orbicie, a nie spadają, że tak powiem na ziemię (w sensie na dany obiekt generujący grawitację). Proszę się tylko nie nabijać z moich pytań, że głupie ;)

Taz

Forged

Pokombinujcie jeszcze trochę.
Przyjdę tu za jakiś czas...

wujzboj

O.K.

wujzboj

Cóż, miara upływu czasu nie jest miarą bezwzględną

Forged

wujzboj

A czy strzałę wystrzeloną z łuku trzeba przez cały czas popychać, żeby leciała?

Piotr Rokubungi

A czy to, co tak często jest nazywane zakrzywieniem czasoprzestrzeni [szczególnie w aspekcie OTW], nie jest raczej jej zagęszczeniem? Np. zagęszczeniem pola Higgsa?

wujzboj

To znaczy? W jakim sensie zagęszczeniem? Co jest miarą gęstości?

Piotr Rokubungi

Uprzedzam, że być może (nie tylko) teraz zbytnio fantazjuję, ale w "prostym" skojarzeniu zasugeruję, iż tutaj miarą "gęstości" byłaby liczba oddziaływań, a dokładniej liczba stopni swobody tych oddziaływań na średnią siłę ciśnienia, które wywiera dana liczba oddziaływań.

wujzboj

Chodzi ci w sumie o prawdopodobieństwo, że zmiana stanu cząstki spowoduje zmianę stanu jakiejś innej cząstki?

Piotr Rokubungi

Prawie. Ale jakbym miał w tej "definicji" jakoś ująć oddziaływanie grawitacyjne to byłaby to raczej odwrotność liczby stanów, które może przyjąć dana cząstka w badanej objętości, tak, aby NIE zmienić ani swej charakterystyki, ani charakterystyki innych cząstek, na ogólną liczbę oddziaływań, które zachodzą w danej objętości.