ŚFiNiA

Piotr Rokubungi

Witam waszmoście śfińskie!. ;-P

Od jakiegoś czasu chodzi mi w myślach taka koncepcja fizyczna jakby. Mianowicie sugeruję, iż płaszczyznami w sensie fizycznym, bardziej „realnymi” dla opisów, dla wzorów fizycznych są raczej sfery i tzw. sfery niedomknięte z geometrii euklidesowej. Poniekąd zdaję sobie sprawę iż nie jest to chyba nowy pomysł, bo podobnymi przekształceniami zajmuje się topologia już od dłuższego czasu. Jednak chciałbym zwrócić uwagę, co mnie szczególnie naprowadziło na taki pomysł: Otóż są stałe sprzężenia, czyli po prostu fakt, iż siły oddziaływań podstawowych „rozchodzą się” w przestrzeni euklidesowej „promieniście” i maleją wraz z odległością od źródła, najczęściej punktowego. Z tej hipotezy można by się pokusić o wyprowadzenie takiej zmiennej, jak „gęstość czasoprzestrzeni”. Nie wiem, czy wystarczająco zrozumiale to opiszę, ale gęstość czasoprzestrzeni rozumiem, jako intensywność, ilość zdarzeń, które zachodzą pomiędzy cząstkami elementarnymi w danym obszarze na sferze Riemanna. Uważam, iż taka koncepcja dość dobrze tłumaczyłaby również efekt tzw. uginania czasoprzestrzeni pod wpływem grawitacji, gdzie wektorami zakrzywienia byłyby wektory (tensory) gęstości czasoprzestrzeni, czyli intensywności, ilości zdarzeń elementarnych…
Wiem, że brakuje mi znajomości fizyki i obycia z fizyką teoretyczną, dlatego tym bardziej byłbym wdzięczny za ocenę tego mego pomysłu przez innych forumowiczów, szczególnie przez O.K., przez wujazboja, ewentualnie przez Michała Dyszynskiego, jako fizyków.

Michał Dyszyński