ŚFiNiA

Michał Dyszyński

[link widoczny dla zalogowanych]
Dopiero ostatnio klimatolodzy dowiedzieli się, że tropikalne chmury chłodzą klimat. Ale już od przynajmniej kilkunastu lal owi klimatolodzy raczą nas swoimi obliczeniami o ile się ogrzewa atmosfera, co dalej z tego wynika. Ja średnio co parę miesięcy widzę jakieś istotne odkrycie, które na nowo rozklada klocki w owej klimatycznej układance. Ile są warte owe obliczenia?...

Przyznam, że nawet nie mam nic przeciwko HIPOTEZIE globalnego ocieplenia. Jako hipoteza (i tylko w tej postaci!) ten byt medialny miałby swój sens. Toczyłaby się dyskusja, czy jest słuszna, czy nie. Ale nie zgadzam się z ogłoszeniem odgórnym "wiedzy" jak to się nam klimat ociepla i już. Tu wciąż do wiedzy jest daleko, daleko... Są pewne przypuszczenia. I dobrze, że są. Ale wciąż nie sa wystarczająco potwierdzone, bo widać jak wiele nowych ważnych odkryć wciąż się pojawia.

I jeszcze aktualizacja...
Taki drobiazg jak stwierdzenie (nowe), że chmury tropikalne chłodzą nam klimat nie da się w prosty sposób skwitować jakąś poprawką do modeli o ten czynnik chłodzacy.
Weźmy mechanizm - klimat się ocieplił o 1 stopień (mniejsza o to z jakiego powodu). Z tego wynika, że ileś miliardów ton wody więcej wyparuje, zasili chmury. Czyli mamy wtórny efekt chłodzący, który zostanie zaniesiony nad lądy, rozciągając tę tarczę chłodzącą na duże połacie. Ale jest pytanie: czy chmury dadzą deszcze?
- jeśli szybko chmury spadną w postaci deszczu, to efekt będzie słabszy, jesli się utrzymają, będzie silniejszy. To czy spadną deszcze zależy z kolei od prądów powietrznych, a nawet od szczególnych bakterii, które bytują w chmurach i wpływają na procesy skraplania.
Inny aspekt sprawy - postulowane podniesienie poziomu oceanu. Jeśli oceany miałyby się podnieść, to ogrzanie atmosfery przetransportuje ogromną część owej wody nad lądy. Tam one częściowo spadną, co przyhamuje (nie wiem do jakiego stopnia) proces podnoszenia się poziomu mórz. Jeśliby więcej wody spadło na lądy, to może zostać zahamowany proces pustynnienia. Wtedy zmieni się też układ prądów atmosferycznych, co zwrotnie wpłynie na cyrkulację wody i dalej kwestię pustyń zalesiania. To sa czynniki praktycznie nie do wymodelowania w precyzyjny sposób.

Niestety, wciąż nie dysponujemy kompletnym modelem, który by to wszystko opisał. Grają tu rolę zbyt skomplikowane czynniki - m.in. ukształtowanie terenu, ale i działalność człowieka (tylko w bardzo złożony sposób, a nie tylko jako emitenta CO2).
NIezależnie od tego jestem za ograniczaniem zużycia paliw kopalnych. W dobie możliwości produkowania taniej energii z wiatru i słońca, zatruwanie atmosfery spalinami (choć CO2 - jako gaz użyteczny roślinom i nietrujący - jest tu jednak najmniejszym problemem) wydaje się być idiotyzmem. Tyle, że powód do owego ograniczenia nie wynika z jakiejś skrajnie uproszczonej wizji ziemskiego klimatu, którą nam upichciły lobbingi "ocepieniowców".

Michał Dyszyński

Trochę na podsumowanie owego wątku chciałem dorzucić swoja prywatną metaanalizę. I jest ona chyba dobrym materiałem na ciekawą dyskusję o metodologii, drodze do prawdy, o mechanizmach dyskusji. Będzie to trochę osobiste, ale takie właśnie ma być, bo o osobisty aspekt tutaj chodzi.

Podstawowe pytanie tutaj brzmi:
Dlaczego stałem się sceptykiem w kwestii tzw. "globalnego ocieplenia"?
- Dodam, że kiedyś takim sceptykiem nie byłem. W zasadzie temat niezbyt mnie obchodził, ale przyjmowałem z grubsza za dobra monetę, to co pisali o tym, że klimat się ociepla.
Sceptycyzm wziął się z wzrastającej u mnie osobiście świadomości skomplikowania procesu poprawnego wnioskowania. Od jakiegoś czasu nie mam wielkiej wątpliwości, że wyciągnąć naprawdę uzasadniony wniosek jest trudno. Bardzo trudno, nawet w relatywnie prostych przypadkach. A gdy sprawa jest skomplikowana...
... to trzeba być już baaaaardzo ostrożonym w jakimkolwiek kategorycznym ogłaszaniu czegokolwiek. "Bardzo ostrożnym" brzmi może niemrawo, jakoś tak w stylu "eeee, to my tak mało wiemy, niezdecydowani jesteśmy...". A dla mnie osobiście jest właściwie odwrotnie - ostrożność intelektualna jest pewnym PODSTAWOWYM POSTULATEM ROZUMU. Kto nie jest intelektualnie czujny, ostrożny, nieufny, podejrzliwy, wciąż szukajjący "dziury w całym" ten dla dla mnie jest marnym intelektualistą.
Stąd się zaczęło - właśnie od mojej "głupiej" ostrożności.
Doszły tu jednak jeszcze dwie rzeczy:
1. od lat śledzę ogólnie nowe odkrycia naukowe. Praktycznie co dzień czytam o jakimś, nawet o kilku. W kwestii badań nad klimatem zebrało się tych doniesień wiele. Różnego rodzaju - niekoniecznie jakoś bezpośrednio związane z owym memem społeczno - politycznym, który nazywany jest globalnym ociepleniem. Przez lata, które śledzę te doniesienia zebrało się ich sporo - duża część z nich wprowadza ogromne modyfikacje ludzkiej wiedzy o klimacie. Wiele różnych Z OSTATNICH LAT (gdy już obowiązywała doktryna globalnego ocieplenia). Zawsze uważałem, że takie doniesienia W ŚRODOWISKACH UCZCIWYCH INTELEKTUALNIE powinny wzbudzić zainteresowanie, może małą wątpliwość. No bo skoro jest nowy ważny składnik modelu, wcześniej nie uwzględniony, to się powinniśmy wziąć za jego zintegrowanie z dotychczasową wiedzą. Może jednak wiemy trochę mało, aby tak coś twierdzić z pełnym przekonaniem. Może jednak?...

Ale nie.
2. Co by się nie pojawiło na horyzoncie nowej wiedzy, zwolennicy globalnego ocieplenia nie mają żadnych wątpliwości - jak woda po kaczce spływa po nich poważna zmiana modelu, czy wręcz pewnych paradygmatów tkwiących u jego podstaw. I tu mnie tknęło CI LUDZIE NIE CHCĄ SIĘ UCZYĆ! Oni tylko non stop twierdzą swoje!
Sorry, ale jak ktoś nie uwzględnia ewidentnych faktów, ważnych okoliczności, tylko się upiera, upiera, upiera (bo przy SWOIM!), to dla mnie taki osobnik nie jest poprawnym intelektualistą. Bardziej pasowałaby etykietka "polityk", może "demagog". Takim ludziom po prostu nie ufam.
Więc straciłem zaufanie do propagatorów globalnego ocieplenia. Właśnie z tego głównego powodu - BRAKU OBSERWOWANEJ OTWARTOŚCI. To są typy zamknięte, stosujące "metodę zdartej płyty", czyli - BEZ WZGLĘDU NA OKOLICZNOŚCI - powtarzający "jest po mojemu, jest po mojemu, jest po mojemu...".
Dlaczego "tylko" po takim "drobnym" zniesmaczeniu postawą intelektualną owych ludzi stałem się owym sceptykiem?...
Ano jest tu jeszcze jeden dodatkowy czynnik: SAM NIE JESTEM KLIMATOLOGIEM. I nie łudzę się, że posiadam własną wiedzę na ten temat. Wszystko co w owej materii uznałem, bierze się z zaufania, z przyjęcia za prawdę tej, a nie innej opcji. Nie sprawdzę, którzy badacze manipulowali danymi, którzy podstawiali nierealne współczynniki do modeli. Nie siedzę w tym, więc wiem, że jest mnie łatwo zmanipulować. Jedyne co SAMODZIELNIE mogę tu zrobić, aby nie dać się oszukać, to właśnie jakoś tak sprawdzać SAMĄ METODOLOGIĘ - czyli otwartość intelektualną, mądrość, doświadczenie samych badaczy. Nic więcej nie mam niezależnego - wszystko inne będzie się opierać na relacjach i zaufaniu tym relacjom. Więc bardzo dokładnie skupiam się właśnie na kontroli owej metodologii. A tutaj właśnie mam ośrodkom propagującym globalne ocieplenie dużo do zarzucenia - najbardziej w kwestii braku chęci pochylenia sie nad nowymi okolicznościami, nowymi wątpliwościami.

To o czym piszę ma dla mnie wymiar ogólny, już zupełnie niezależny od kwestii klimatycznych. Tak w ogóle patrzę na ludzi i świat. Osobników, którzy - jak to widać w jednym, czy dwóch konkretnych przypadkach - nie pochylają się nad wątpliwościami traktuję jako...
...osobników nie pochylających się nad wątpliwościami. :rotfl:

czyli tych, którzy nie weryfikują (słabo weryfikują) swoje przekonania
czyli jeśli (przypadkowo) na starcie mieliby mieć złe przekonania, to pewnie by ich nie skorygowali.
Oczywiście oni mogli mieć dobre przekonania. Ale mogli mieć też te nieprawidłowe. Loteria...

Od prawdziwego intelektualisty oczekuję otwartości i ciągłego upartego dążenia do weryfikacji swojego obrazu świata, poszukiwanie w nim spójności. To jest jakoś najważniejsze, kluczowe. Ludziom nastawionym na obronę jakiegoś lokalnego, partykularnego widzimisię nie ufam (szanując ich jako ludzi, ale nie ufając ich intelektowi). Prawidłowa postawa intelektualna polega na tym, że jak się coś nowego, istotnego pojawia, to reakcją musi być: tak? Muszę to przemyśleć! Teraz zawieszam moje starsze przekonania - sprawdzę, pokombinuję, zobaczymy co będzie!

Można by to sformułować jako swoiste PRAWO INTELEKTU:
Im więcej mocy uporu w obronie istniejącego obrazu świata, tym mniej szansy na weryfikację tego obrazu i na rozwój intelektualny.
To wynika, w sposób absolutnie oczywisty z samej istoty uporu - upieramy się NIE MAJĄC PEŁNYCH DANYCH (na starcie mamy tylko jakiś pierwszy impuls wątpliwości, decyzja dotyczy właśnie kwestii czy podjąć się ich pracowitego weryfikowania). Czyli zawsze (!) przy nowej wątpliwości upieramy się arbitralnie!
Jedyne co możemy zrobić, aby nie wpaść w pułapkę zafałszowań, to (przynajmniej na czas, gdy istnieją uzasadnione wątpliwości) SIĘ NIE UPIERAĆ! Jak ktoś się wtedy upiera, to znaczy, że nad jego intelektem panuje gadzia część osobowości - walka o znaczenie, władzę, kontrolę, a nie walka o prawdę.
I tak to stałem się sceptykiem w kwestii globalnego ocieplenia - właściwie to z paradoksalnego powodu - bo zwolennicy doktryny globalnego ocieplenia ZA BARDZO SIĘ UPIERALI PRZY SWOIM.
Ciekawy paradoks, co?
- Na minus liczę komuś to, że chce być za bardzo na plus. Aż mi się przypomina biblijna sentencja: ostatni będą pierwszymi, a pierwsi będą ostatnimi. Ciekawe, że na polu mojej "teorii intelektu" to także działa.

Jan Lewandowski

Michał Dyszyński

wujzboj

O.K.

Michał Dyszyński

Jan Lewandowski

Michał Dyszyński

Klimatolodzy dowiedzieli się kolejnej ciekawej rzeczy:
[link widoczny dla zalogowanych]
Z grubsza mamy tak, że tam gdzie jest czystsze powietrze, tam mamy szybsze ocieplanie się. Jak wyczyścimy atmosferę wskutek ograniczeń emisji, to ocieplenie dopiero nam przyspieszy... :rotfl:

Jak na razie ma to związek z aerozolami, ale nasuwa się pytanie ile jeszcze trzeba badań, aby dobrze ustalić związek zmian temperatury z innymi substancjami.
W każdym razie, może to emisja różnych dziwnych gazów byłaby... remedium na owo "ocieplenie", nie zaś redukcja tej emisji?...

W sumie to nieco bawi mnie, jak taka głupota, przy której obstaje na siłę spora grupa zaangażowanych publicystów polegająca na nazywaniu "globalnym ociepleniem" tego, co powinno się poprawnie nazywać "zmianami klimatycznymi" wprowadza coraz to nowe absurdalne wnioskowania. Zamiast pokory, polegającej na uznaniu, że naprawdę dużo jeszcze musimy się uczyć o klimacie, zanim zaczniemy ferować wnioski na dużą skalę, co niektórzy chcą twierdzić już na początku. Potem często wychodzi śmiesznie.

O.K.

Michał Dyszyński

O.K.

Michał Dyszyński

O.K.

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Spada poziom oceanów.
[link widoczny dla zalogowanych]
i strona NASA
[link widoczny dla zalogowanych]
Jak na razie spadek jest mały, po latach wzrostu. Ale wygląda jak by krzywa osiągnęła poziom bliski stabilności.

Ciekaw jestem, czy zwolennicy (polityczni) globalnego ocieplenia zmodyfikowali swoje modele, czy dalej twierdzą, to co kiedyś, czyli że ten poziom ma rosnąć i rosnąć. Obstawiam, że w dyskusjach dalej obowiązuje "stary dobry", bo politycznie poprawny model, w którym woda zaleje wyspy i lądy świata.

A tak swoją drogą ciekaw jestem kiedy powstanie NAPRAWDĘ DOBRY MODEL KLIMATYCZNY. Tak co by uwzględniał wszystkie ważne elementy, nie był pisany na zamówienie którejś ze stron sporu politycznego (obojętnie której).
Obawiam się jednak, że taki model szybko nie powstanie. Z wiele jest czynników do uwzględnienia, za wiele niewiadomych:
1. absorpcja wody przez glebę (gdzieś czytałem, że ilość wody na ziemi zawartej w glebie wielokrotnie przekracza tę ilość, którą mamy na powierzchni.
2. absorpcja wody przez atmosferę (powiązana z punktem 1 - bo im więcej wody w atmosferze, tym więcej deszcze wynoszą ją nad lądy)
3. dokładna wiedza o prądach atmosferycznych i mechanizmach skraplania (na ile woda w atmosferze "zechce" spaść w postaci deszczu
4. dokładna wiedza o klatratach metanowych w oceanach (uwzględnia wielką ilość " silnie cieplarnianego" gazu, jakim jest metan)
5. dokładna wiedza o cyklach słonecznych (jak na razie, gdy czytam, to naukowcy wciąż się "dziwią", bo Słońce co rusz zachowuje się inaczej, niż myśleli).
6. uwzględnienie zmian urbanistycznych robionych przez człowieka (bardzo szeroki temat - wciąż mamy tylko bardzo luźne oszacowania w tym względzie). Nie wiemy jak posunie się deforestacja, w którą stronę pójdą regulacje środowiskowe, jak wiele samolotów wyemituje gazy odrzutowe itp. itd.
- i wiele, wiele innych czynników

Jak na razie klimatologia, widziana z zewnątrz, bardziej przypomina projekt polityczny, niż naukowy. Chciałbym kiedyś móc uwierzyć w którąś z wersji doniesień. Wisi mi kalafiorem, czy potwierdzi ona koncepcję ocieplenia, czy ją obali. Chciałbym tylko, aby nie było w niej, widocznych gołymi okiem, przekłamań. Na razie tych przekłamań, zamiatania pod dywan wątpliwości jest tak wiele, że nie potrafię uwierzyć już właściwie nikomu.
:cry:

Andy72

O.K.

Andy72

Mi za śniegiem nie tęskno. Teraz początek października a już jest chłodno.

O.K.

Andy72

Zima się przesunęła , śnieg bywa w lutym, zresztą Święta to dopiero początek zimy.

O.K.