ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Jest na naszym forum całkiem solidnie reprezentowana osobowość dyskusyjna, którą dałoby się skwitować za pomocą intencji: wielka potrzeba bluzgania na lewo i prawo.

Bluzgacz jest wewnętrznie wściekły na wszystkich i wszystko. Gotuje się w nim złość. Jak zobaczy jakiś temat, to jeśli zabiera w takim temacie głos, to wyzywając uczestniczących dyskutantów. Jak jeszcze jeden raz kogoś wyzwie, to mu się odrobinkę pewnie wewnętrzne napięcie rozładuje, ale to tylko na chwilkę, bo już za chwilę potrzeba jakiegoś obelżywego nazwania kogoś z jakiegokolwiek powodu znowu się ujawni. Wiec bluzgacz znowu bluzgnie.

Bluzgacz jest przekonany, że to inni są tacy wredni, głupi, źli, kłamliwi i wstrętni. Bluzgacz myśli bardzo emocjonalnie, czyli chaotycznie, a do tego ma ograniczoną zdolność autorefleksji, więc nie dostrzega tego, iż jego postrzeganie ludzi jako głupich i wrednych bierze się z SAMEGO NASTAWIENIA bluzgacza, aby takie oceny ferować. Bluzgacz jest przekonany, że jego opinie są zasadne, nawet obiektywne, choć w istocie są one głównie formą rozładowywania własnej frustracji.

Michał Dyszyński

Bluzgacz potrzebuje oponenta pod postacią podobnego mu bluzgacza. Między dwoma bluzgającymi na siebie bluzgaczami powstaje rodzaj symbiotycznej współzależności. Jeden jest drugiemu potrzebny z kilku powodów:
- nawzajem sobie stwarzają rację bytu
- nawzajem potwierdzają sobie tezę, że wróg jest wredny (bo popatrzcie jak on bluzga!)
- bo czują ze sobą mentalne powinowactwo, gdzieś w głębi jest tam nawet rodzaj...
swego rodzaju szacunku.

To jest trochę jak z wojownikami. Typowy wojownik szanuje drugiego wojownika, a w jakimś stopniu gardzi tymi, co nie chcą wojować, co nie chcą się ścierać w walce o to "kto - kogo?".
Właściwie to gdyby bluzgacze funkcjonowali osobno od tych, co pragną w dyskusji ustalać jakieś konkluzje i prawdy, gdyby ich odseparować, to by to było z obopólną korzyścią, w której wszyscy byliby zadowoleni - bluzgacze by sobie bluzgali po swojemu, a ci szukający ustaleń w dyskusji sprawniej docieraliby do konkluzji i sensów.
Niestety, spora część dyskutantów nie umie się do końca opowiedzieć, kim są, więc trochę są bluzgaczami, a trochę czasem chcieliby jednak dołączyć do tego elitarnego grona ludzi myślących o sprawach, a nie walczących o wypromowanie ego. I z tego niezdecydowania robi się cały bałagan.