ŚFiNiA

Semele

Bardziej jestem skłonna oceniać wiarę w kontekście czynów.

Wierz w co chcesz a rób co dobre

Semele

Autocenzura

wujzboj

Semele

Autocenzura

Irbisol

wujzboj

Michał Dyszyński

Irbisol

wujzboj

Irbisol

Świetny przykład z bezmyślną krową dałeś - będę się do niego odnosił.
Jak to bywa w tego typu dyskusjach - robi się trochę wątków pobocznych. Staram się to maksymalnie scalać i skracać. To, co jest sednem i o czym wolałbym nie zapomnieć, pogrubiłem.

wujzboj

Irbisol

wujzboj

Semele

ateista animistyczny....
co to za twór??

wujzboj

Wciśnij klawisze CTRL-F, wpisz w okienko wyszukiwania przeglądarki "ateista animistyczny" i zobaczysz, o czym mowa. Ewentualnie przejdź do poprzedniej strony dyskusji.

Ateista animistyczny to ateista traktujący siebie tak, jak w tym momencie chciałby tego w swej argumentacji Irbisol: działający wyłącznie na zasadzie odruchów, niczym krowa.

Irbisol

wujzboj

Michał Dyszyński

Irbisol

Irbisol

W miarę chyba scaliłem.
Poprzypominałem sobie wcześniejszy kontekst i postarałem się go zachować.

wujzboj

Jak rozumiem, wiele wyjaśniliśmy sobie przy piwie w ostatni czwartek starego roku. Wobec tego może na początek roku nowego, zamiast wracać słowo słowo do tego, co pisaliśmy, najpierw spróbuję podsumować nasz konsensus (jeśli coś przy tym przekręcę lub z czymś przeholuję, popraw proszę):

1. Zamiast spekulować o poglądach osób trzecich, koncentrujemy się na twoich i moich.

2. Obaj podchodzimy do świata pragmatycznie. Różnice we wnioskach i w naszym rankingu wyobrażeń o rzeczywistości biorą się z różnic w naszych doświadczeniach życiowych kształtujących nasze oczekiwania wobec świata. Obaj zauważamy, że skuteczność pragmatycznej optymalizacji podejścia do rzeczywistości czerpie korzyści z logicznie poprawnego rozumowania i obaj zdajemy sobie sprawę z tego, że pragmatyka nie da rady uniknąć pewnego oparcia się na "chciejstwie", przy czym obaj w swym "chciejstwie" stawiamy na pierwszym miejscu dążenie do spójności modelu z obserwacją i przewidywalność.

3. Co do klasycznego już przykładu chodnika, obaj jesteśmy w tej samej sytuacji. W szczególności, w tym samym stopniu musimy (albo nie musimy) sobie uzasadniać brak obawy chodzenia po nim. Ani mój teizm ani twój ateizm niczego w tym nie zmieniają, bo oba oparte są na pragmatyzmie, a ów brak obawy wynika właśnie z pragmatyzmu.

Jeśli powyższe jest OK, to zostaje nam przedyskutować kwestie faktycznej spójności naszych modeli (tu możemy się skupić na moim i przyjąć roboczo, że twój nie zawiera sprzeczności istotnych w kontekście naszej rozmowy) oraz zakresy ich przewidywalności. Możemy więc pogadać także o paradoksie teleportacji i o śpiączce, a jednocześnie też o tym, jak wiele z naszych potrzeb emocjonalnych musimy uznać za produkty uboczne pozbawione możliwości ich realizacji, aby utrzymać spójność wewnętrzną naszych poglądów.

Semele

Obaj podchodzicie do światopoglądu pragmatycznie?

Irbisol

@wuj
OK, niech będzie od tego momentu, nie będę cisnął w kwestii co teista potrzebuje itp.
Ale interesuje mnie, czy krowa CHCE mieć takie, a nie inne odruchy w związku z tym, co napisałeś wcześniej: Z bezmyślnych odruchów przyjmowanych chciejstwem.
To naprawdę jest intrygujące.

wujzboj

Możesz śmiało wyciskać, co teista (w mojej osobie) potrzebuje, to pozwoli nam wyraźniej zobaczyć istotę pragmatyzmu, bo ja równocześnie będę wyciskał, co potrzebuje ateista (w twojej osobie).

A co do chciejstwa krowy, to pamiętaj proszę, że występuje ona tutaj jako antropomorfizacja. Jej odruchy są więc czymś takim, jak nasze odruchowe napinanie po kolei odpowiednich mięśni, by przenieść się z fotela na kanapę. Bezmyślnym chciejstwem nie jest to, jak napinamy te mięśnie. Bezmyślnym chciejstwem jest to, że przemieszczamy się bezrefleksyjnie. Przypomnę ów komiks z Garfieldem, o którym wspominałem przy piwie: Garfield siedzi na płocie, Jon pyta się go, jak on to robi, że nie spada, Garfield zaczyna się nad tym zastanawiać, natychmiast traci równowagę i spada z płotu.

Semele