Wiara, jako najnaturalniejsza i najpowszechniejsza postawa

ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.

FAQ

Szukaj

Użytkownicy

Grupy

Galerie

Rejestracja

Profil

Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości

Zaloguj

Wiara, jako najnaturalniejsza i najpowszechniejsza postawa
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 10, 11, 12, 13, 14 Następny

Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Rozbieranie irracjonalizmu

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

Michał Dyszyński
Bloger na Kretowisku

Dołączył: 04 Gru 2005
Posty: 33293
Przeczytał: 63 tematy

Skąd: Warszawa
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Sob 12:53, 30 Sty 2021 Temat postu:

Irbisol napisał:

Michał Dyszyński napisał:

[quotePrzedstaw swoje założenia - opis pojęcia faktycznego istnienia i oddziaływania na świat materialny (i samego świata materialnego)

Here we go again ...
To jest ten moment, gdzie będziesz pytał w nieskończoność, sam uciekając od pytania.

Może w ten sposób: czy twój Bóg potrafi spowodować, że po naciśnięciu hamulca auto przyspieszy?
Wcześniej nie dopytywałeś o to, w jakim znaczeniu piszę o hamulcu aucie i przyspieszeniu. Pewnie wątpliwości pojawiają się teraz?

Ja piszę o podstawach rozumowania, a Ty ściągasz w stronę jakichś nie znaczących nic pierdół. Ja się pytam JAK W OGÓLE ZACZYNAĆ rozumowanie, Ty zaś - po swojemu - czepiasz się jakiejś konkretnej sytuacji, która miałaby być przeze mnie wyjaśniona.

Otóż właśnie jest o tym mowa, że dopóki nie uzgodnimy podstaw, dopóty niczego nie da się wyjaśnić.
Ty żądasz, abym Ci coś tam zadeklarował w sytuacji z Bogiem i hamulcem. Powiedzmy, że coś zadeklaruję (bo na tym etapie, bez uzgodnienia podstaw, dyskusja może być tylko wymienianiem się deklaracjami osadzonymi co najwyżej w prywatnych intuicjach). Więc, jak ja Ci tu coś zadeklaruję, to masz pełnię swobody aby tego nie przyjąć, aby zaprzeczyć, aby za chwilę podać zupełnie inny przykład, a tamten zlekceważyć. To ćwiczymy od lat, bo Ty wciąż na tym etapie jesteś, że głosisz radośnie różne swoje deklaracje, dla niepoznaki deklarując dodatkowo, że są one "logiką".
Ja się na to nie zamierzam godzić. Skoro z góry wiem, że tu żadnej konkluzji nie ma jak być, bo strony nie zadeklarowały się na minimum wspólnoty w traktowaniu treści, to możemy sobie owe deklaracje ogłaszać w nieskończoność. To do niczego przecież nikogo nie zobowiązuje, bo przecież jak się Tobie coś tam wydaje w jakimś momencie, to uznasz to za "logiczne", choć w istocie jest ledwie słabo intuicyjne, ale powiesz, że to tak jest.
Dlatego ci co już dawno temu tego rodzaju dysputy widzieli, szukali z nich dróg wyjścia, przemyśleli sprawę, wymyślili logikę w znaczeniu, jakie stosuje się dzisiaj najczęściej w naukach (nie logikę potoczną, nie logikę intuicyjnych rozpoznań, jak u Ciebie). Owa logika jest właśnie zaprzeczeniem tej swobody deklarowania przez każdego, co mu się tylko zachce i upierania się przy tym. Ta logika polega na tym że:
- jawnie deklarujemy zasady, które w danej dziedzinie mają obowiązywać (model, definicje)
- jawnie określamy przedmiot rozważań - określamy nasze ZAŁOŻENIA, formułujemy w modelu dane dla problemu
- trzymamy się (obie strony!) owych zasad, nie pozwalając sobie na nadpisywanie ich swobodą własnych intuicyjnych deklaracji.
W takim układzie maja szansę pojawiać się w końcu wyjaśnienia, które byłyby przez strony respektowane. To respektowanie wynika z tego, że w końcu OBIE STRONY SIĘ ZGODZIŁY, ZYSKAŁY WSPÓLNĄ BAZĘ W ROZUMOWANIU.
Szkoda mi tracić czasu na rozkminianie kolejnego przykładu (jak tu z hamulcem), który mi podrzucisz, bo wiem, że to skończy się jak poprzednio - Ty swoją arbitralnością z moimi rozkminami zrobisz co zechcesz. Dyskusja zyskałaby sens, gdyby udało się uzgodnić podstawy rozumowania, a nie gdyby była tworzeniem rozkmin dla tych, czy innych przypadków, przy jednoczesnej pełnej świadomości, iż PODSTAWY MYŚLOWE dla owych rozkmin zapewne są u stron odmienne, czyli że i tak druga strona odrzuci to, co stwierdzi pierwsza.