ŚFiNiA

Michał Dyszyński

W dyskursie światopoglądowym zmagają się ze sobą dwa podejścia:
- przekonanie, że świat da się wyjaśnić metodami opierającymi się o naturalizm, naukę, czysto intelektualne poznanie
- wizja ponadnaturalistyczna, która sukcesy nauki traktuje jako "kroplę w morzu" tego, co naprawdę jest potrzebne człowiekowi, a przez to wskazując na konieczność porzucenia stricte naturalistycznych ujęć i otwarcia się na duchowość.

W sporze, jaki się tu rysuje, jedni będą wskazywać na sukcesy nauki, a inni akcentują porażki. Sukcesy są niewątpliwe, jeśli się spojrzy na to, co potrafi człowiek z perspektywy jakiegoś buszmena - pierwotnego człowieka polujące z dzidą na to, co tam mu się nawinie. Wspomagany nauką umysł człowieka jest w stanie świadomie zarządzać materią na niewyobrażalnym dla pierwotnego człowieka poziomie. To jest niewątpliwy sukces rozumu. Ten sukces czasem wydaje się być tak wielki, że przesłania porażki tegoż rozumu. Skupiając się na tym co mamy, gubimy z obszaru widzenia to, czego nie jesteśmy w stanie umysłem ogarnąć. Warto by sobie to uświadomić, bo owo uświadomienie niejako "przywraca równowagę" spojrzenia na rzeczywistość.
W moim przekonaniu najbardziej wyrazistym przykładem słabości ludzkiego umysłu są problemy trapiące ludzi na całym świecie, w szczególności problemy zdrowotne:
- nie potrafimy wyleczyć ogromnej części nowotworów
- medycyna nie radzi sobie z chorobami neurodegeneracyjnymi
- przewlekłe infekcje (borelioza, chlamydioza, grzybice układowe i wiele innych) zbierają żniwo śmierci, bądź wieloletniego cierpienia ludzi, a lekarze nie potrafią pomóc
- cukrzyca wciąż nie jest wyleczalna
- alergie gnębią ludzi, a jedynym sposobem postępowania jest pomniejszanie objawów, a nie likwidowanie przyczyny choroby
- choroby psychiczne są jedynie zaleczalne, "podleczalne", ale w zdecydowanej większości bez trwałego powrotu do zdrowia
- coraz to pojawiają się szczepy bakterii, grzybów, wirusów, które nie poddają się leczeniu znanymi antybiotykami
Poza medycyną
- nie potrafimy kontrolować reakcji termojądrowej
- nie wyjaśniono fenomenów ciemnej materii i ciemnej energii
- nie ma spójnej teorii obejmującej całą fizykę
- pogodę potrafimy przewidywać tylko na kilka dni do przodu, a do tego też nieprecyzyjnie
- nie dorobiliśmy się dobrego przewidywania trzęsień ziemi
- huragany wciąż są nie do opanowania
- i wiele innych

Oczywiście spora część problemów ludzkości ma swoje źródło nie tylko w braku wiedzy, ale też w polityce. Ludzkość, zamiast "zewrzeć szeregi" i skupić się na pokonywaniu chorób i katastrof walczy sama ze sobą. I ten ostatni fakt też chyba należałoby zakwalifikować jako porażkę rozumu człowieka w ogólności. Dlaczego na poziomie społeczeństw jesteśmy tak mało racjonalni?
Dlaczego wciąż podstawowym impulsem do rozwoju nauki są zbrojenia, a z nimi szukanie metod zniszczenia ludzi, a nie ich uszczęśliwienia?
Żadna nauka nie wleje do ludzkich głów rozumu, ukojenia emocji, skierowania się w stronę budowania szczęścia i pokoju. Dlaczego tak?...
Co takiego wściekłego i groźnego jest w ludzkiej naturze, że miliony ludzi na całym świecie pragnie wynaleźć metody na gnębienie swoich bliźnich, a nie na pomaganie im?...

towarzyski.pelikan

Obawiam się, że tym, co hamuje ten dobry postęp w nauce (a więc m.in. w medycynie) jest odcięcie się właśnie od duchowości, tego, co było znane ludziom, zanim w ogóle powstała nauka we współczesnym tego słowa znaczeniu. Zamiast wzbogacać wiedzę przodków o nasze cywilizowane metody i narzędzia, to zdecydowaliśmy porzucić to pierwsze jak szkodliwy zabobon i całą nadzieję pokładać w nowoczesnym podejściu do nauki. I właśnie to materialistyczne podejście, które nie jest ufundowane w duchowości, jest przyczyną naukowych porażek.

Dla postępu naukowego ważne są intencje, wartości moralne. Naukowiec, któremu nie zależy na takich wartościach jako dobro czy prawda, tylko na ideologii, reputacji, gratyfikacjach finansowych z pewnością będzie dochodził do innych wniosków niż naukowiec, któremu osobiste interesy nie przysłaniają właściwego celu nauki.

Skutkiem takiego wypaczenia nauki może być np. generowanie chorób zamiast zwalczania. A więc w imię postępu produkujemy nowotwory, choroby psychiczne, alergie, których nie potrafimy albo nie chcemy wyleczyć. Skoro koncerny farmaceutyczne oraz środowiska lekarskie mają zysk z tego, że ludzie są chorzy, to jaki ma sens skuteczne leczenie? Może właśnie lepiej sprzedawać ludziom złudzenie leczenia, żeby ich od siebie uzależniać.

W oderwaniu od wartości moralnych nauka jest niebezpieczna.

Michał Dyszyński

O.K.

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński