ŚFiNiA

Radosław

[link widoczny dla zalogowanych]

Marcin Kotasiński

To … o czym rozmawiamy? Jeśli o Kotarbińskim, to muszę chwilę postudiować.

Radosław

Tak o Kotarbińskim.

Marcin Kotasiński

Uważam, że musi być Prawda, aby była Miłość, bo Prawda jako to, co istnieje jest porządkiem, który dopiero istniejąc umożliwia zaistnienie Miłości jako wrażliwości do siebie wzajem. Zatem Kotarbińskiemu przyznaję rację. Musi istnieć najpierw dzielny prakseologii, który ustanawia porządek i tworzy tak warunki do zaistnienia Miłości, tu może być chrześcijańska. Dlatego wskazane przez Ciebie nawiązania Kotarbińskiego do chrześcijaństwa, które uważasz, że nie zgadza się z jego odmawianiem racji etyce chrześcijańskiej nie jest sprzeczne, bo świadczy o tym, że zdawał sobie sprawę z tego, że Miłość ma miejsce w etyce. Bo cała etyka, dbałość o to jak żyjemy razem wynika z wrażliwości o drugiego człowieka. Nam jest dobrze w życiu dopiero wtedy, kiedy innym jest dobrze razem z nami. Nie czujemy Szczęścia, kiedy w swoim otoczeniu widzimy krzywdę innych. Ten, który twierdzi, że tak można, to egoista.

wujzboj

Marcin Kotasiński

Czy Prawda jest orientacją wspólną wszystkim ludziom wolną od ideologii?

Radosław

Marcin Kotasiński

Czego nie rozumiesz?

wujzboj

Radosław

wujzboj

Radosław

Mógłbym. Kotarbiński wygłaszając referat o "Istocie oceny etycznej" wieńczy okres swoich poszukiwań i formułuje koncepcję etyki spolegliwego opiekuna. Przez spolegliwość należy rozumieć tu doskonałość a nie miałkość, czy ustępliwość. Perswaduje, że wszystkie rodzaje zalet pasują do ideału doskonałego opiekuna, co więcej etyka historycznie (dziejowo) wzięła się z opiekuńczości. Oczywiście opiekunowie pojawili się z powodu walk między różnymi grupami i swoją intencję moralną zwracali jedynie ku swoim grupom. Ale z czasem zapragnęli rozciągnąć opiekuńczość na wszystkich ludzi a nie tylko na swoich. Kotarbiński w tym tekście nie wyjaśnia, dlaczego tak się stało. A dla pokazania, że coś takiego w ogóle zaszło, mówi o "najpiękniejszych wersetach ewangelii", łatwo zgadnąć, że chodzi tu o te, które mówią o miłowaniu nieprzyjaciół. Jasne jest, że ukazaniem sensowności, słuszności tych słów, jest śmierć i zmartwychwstanie. A zatem prawdopodobnie niezamierzoną konsekwencją etyki spolegliwego opiekuna, jest odczytanie krzyża, jako uniwersalizacji opiekuńczości na wszystkich ludzi. Kotarbiński potrzebuje takiej uniwersalizacji m.in. z tego powodu, że jest wielkim przeciwnikiem ciasnego nacjonalizmu i antysemityzmu. Nie mniej kłóci się to z jego antyklerykalizmem, walką o świecką szkołę itp.

Marcin Kotasiński

Radosław

??? Rozumiesz, co czytasz? Bo wydaje mi się, że nie.

On nie uważał się za pierwszego opiekuna, nie był praktykiem etyki, lecz teoretykiem.

A do neotomizmu w ogóle się nie odnosi. Był materialistą, reistą etc.

Coronius · Dołączył: 25 Sty 2006 Posty: 23 Przeczytał: 0 tematów

Gavril Princip