ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Czytając wypowiedzi ateistów na naszym forum, opisałbym ich postawę intelektualną, jako osób posiadających PRZEKONANIE O ABSOLUTNYM CHARAKTERZE METODY NAUKOWEJ.
Ten absolutny charakter jakoś w nauce ma być zawarty tak po prostu, tak bo nauka "się sprawdza". Mało że się sprawdza - sprawdza się tak jakoś "bardziej", tak w ogóle, tak w sposób wyróżniony. Bo przecież zasady kulinarne też się jakoś sprawdzają, czyjeś prywatne oczekiwania względem tego, co robią inne osoby też się mogą sprawdzać, nawet osoby religijne twierdzą, że im ich religia się sprawdza. To jednak jest jakieś "inne" sprawdzanie dla ateistów. Nauka się sprawdza...
jakoś tak w ogóle, tak zupełnie. :rotfl:

Gdyby tak bez mitologii, na chłodno jednak przyjrzeć się konceptowi sprawdzania się, to odkryjemy, że sprawdzanie polega na WYPEŁNIENIU ZAŁOŻONYCH PRZEZ SPRAWDZAJĄCEGO aspektów.
Grawitacja "sprawdza sie", bo np. za metodę sprawdzania wybieramy to, że jak upuścimy kamień, to on spadnie. Ale przecież właśnie to (z grubsza) nazwaliśmy grawitacją - to, że kamienie spadają. Czyli nam się sprawdza to, co sami założyliśmy - mamy "samograj". Nauka nie jest w stanie sprawdzić niczego, czego by sama sobie wcześniej nie założyła w swojej metodologii - ona określiła, czym sprawdzanie jest, a potem to wypełniła. Jeśli ktoś nie jest kompletnym durniem, to tak coś definiuje, aby jakiś desygnat był. I jeśli takie coś się znajdzie (a najpewniej się znajdzie) to definicja będzie spełniona. Żaden cymes, żadna wielka rzecz. Jak zdefiniowaliśmy tak mamy, jeśli coś zdefiniowaliśmy, to pewnie jakiegoś cosia znajdziemy, a wtedy nam "się sprawdzi", że coś jest, zaś definicja jest słuszna.
Nie ma tu jakościowej różnicy z wypełnieniem się przekonania wierzącego, któremu "sprawdza się jego wiara" - sprawdza się np. tym, że czuje się lepiej, bardziej świadomie i zintegrowany ze swoją osobowością, szczęśliwszy. To poczucie spełnienia wierzącego się wypełnia, sprawdza się - takie były oczekiwania i tak się (w odczuciu wierzącego) wypełniło. Sprawdzanie się jest po prostu - z definicji - wypełnieniem założonych warunków. Co założysz, to będziesz miał.
Na tej samej zasady grawitacja - która z definicji polega na tym, że przedmioty będą spadały - sprawdza się, przedmioty rzeczywiście spadają. I nic dziwnego, przecież tak założyliśmy, więc tak mamy.
Ale w świadomości ateistów ów aspekt samospełniania się nauki jest pomijany, nauka tajemniczo "robi się" absolutna. Arbitralnie taka jest.
Ciekawe, że za chwile ateiści arbitralność zarzucą teistom. Zarzucą też samospełnianie się (na zasadzie: Biblia jest prawdziwa bo pochodzi od Boga, a Bóg istnieje, bo świadczy o nim prawdziwa Biblia) Bo u kogoś arbitralność i samospełnianie widać, u siebie dostrzec ją jest trudniej.

Sposobem na ukrycie wprowadzanych arbitralnie jest TWIERDZĄCY STYL WYPOWIEDZI. Zgodzę się z zarzutem, że religianci go lubią nadużywać. Ale ateiści są tu, z propagowaniem absolutnego charakteru nauki, na nie gorszym (jeśli nie wyższym) poziomie. Jak czytam te epistoły o nauce, które ostatnio dość często produkują nam ateiści na forum, to czuję się, jakby pisał jakiś guru scjentystycznej religii - nauka "sprawdza sie", "stwierdza prawdę", "weryfikuje" itp. itd. czy inne bzdety. Wszystkie sformułowania tak samo górnolotne i tak samo nie poparty niczym z wyjątkiem mocnego przekonania stwierdzającego. Taka scjentystyczna, nieteistyczna religia.

Jak przestać absolutyzować w argumentacji?
Jak nie być tanim propagandystą swojego światopoglądu?...
- Zdaję sobie sprawę, że to jest trudne zadanie. Trudne bo wymaga chyba pewnej cechy wykraczającej poza intelekt - POKORY, polegającej na przekonaniu, że samą arbitralnością sformułowań nie osiągniemy NIC. I nawet naubliżaniem drugiej stronie też nie osiągniemy NIC. I nawet wywyższeniem się jakoś inaczej nad przeciwnikiem, W KWESTII O KTÓREJ JEST SAMA DYSKUSJA nie osiągniemy NIC.

Michał Dyszyński

Żeby zilustrować z postu wcześniejszego przeprowadźmy porównanie grawitacji i odczuć religijnych,

Poziom założeń
Grawitacja - zjawisko powodujące, że ciała spadają
Religia - człowiek jest istotą duchową, odczuwającą potrzeby duchowe, religijne

Zasada weryfikacji
Grawitacja - zmysłem wzroku można sprawdzić, czy ciała spadają
Religia - wewnętrznym odczuciem "zmysłem świadomości" można sprawdzić, czy odczuwamy duchowość na sposób religijny

Akt weryfikacji
Grawitacja - patrzymy na spadające działa, co powoduje, że stwierdzamy, iż definicja jest spełniona, a więc "grawitacja się sprawdza"
Religia - odczuwamy bliskość do Boga, poczucie więzi z nim, więc stwierdzamy, że definicja jest spełniona, zaś "religia się sprawdza".

Oczywiście inny jest zakres religii i grawitacji, bo są to inne obszary, inne "zmysły" (szeroko rozumiane) służą jako weryfikator. Ale sam mechanizm jest po prostu identyczny - prowadząc od założeń, co ma się sprawdzić i jak, do aktu weryfikacji.

Czy jest jakaś różnica?
- Oczywiście jest. Główną JAKOŚCIOWĄ różnicą jest to, że wrażenia i przekonania na temat grawitacji łatwiej dają się UZGODNIĆ I WSPÓŁDZIELIĆ, będą miały podobną formą (da się to z grubsza wyjaśnić). W przypadku religii odczucia są bardziej osobiste. Co prawda można o nich co nieco opowiedzieć, lecz trzeba przyznać, że zakres sformułowań, możliwych współdzielonych objaśnień jest tu raczej ubogi. Ludzie swoją duchowość, swoje odczucia religijne mają na tyle indywidualne, unikalne, że nie bardzo wiemy, jakie jest przełożenie tych odczuć dla jednej osoby, względem innej osoby.
Czy ta ostatnia okoliczność jest WADĄ (w szczególności czy jest to jakaś wadliwość ostateczna?)?
- Odpowiedź na to pytanie brzmi: TO ZALEŻY JAKIE USTALIMY KRYTERIA, CZEGO OCZEKUJEMY!
Można oczekiwać, aby coś było współdzielone, ale...
można też tego nie oczekiwać!

To jest właśnie clou, które ateistom na naszym forum nie mieści się w głowach. Oto MOŻNA NIE OCZEKIWAĆ WSPÓŁDZIELENIA JAKICHŚ ASPEKTÓW opisu, rzeczywistości, nawet...
nawet można CHCIEĆ ABY TAK BYŁO I NIE BYŁO INACZEJ!

Czy wymóg współdzielenia doznań, opisów, odczuwania czegoś jest jakoś absolutny?
- To ja spytam (w przypadku odpowiedzi twierdzącej): kto i na jakiej zasadzie uczynił go absolutnym?
To nie wolno jest chcieć mieć czegoś indywidualnego, absolutnie osobistego na tym świecie?...

Skąd to żądanie, aby doznania, opisy, prawdy były koniecznie współdzielone?
- Czemu to żądanie miałoby służyć?
To tutaj nie ma już wolności?
To jakiś dyktator żąda, aby ludziom nie wolno było cieszyć się z powodu, że są indywidualni, posługują się swoją niepowtarzalnością, może nawet są z tego dumni?...
To strącić takiego dyktatora!
Nie uznawać go!
Ja go nie uznaję, a więc przyjmuję ZA POPRAWNE, że są
A. Aspekty dające się współdzielić, synchronizować miedzy ludźmi
B. Aspekty, które Z ZAŁOŻENIA właśnie mają być indywidualne.
I wcale nie oczekuję, że jak się pojawi nowy fenomen, problem, kwestia do opisu, to że ona będzie ze zbioru A, czy może ze zbioru B. Zakładam, że może być jedno, bądź drugie, chociaż...
najczęściej rzeczy SĄ MIESZANINĄ owych aspektów. I to jest całkiem normalne, uświadomienie sobie tego klaruje odczuwanie i przestrzeń mentalną rozumienia. Powtórzę więc ostateczny wniosek z mojego rozumowania:
Są rzeczy i aspekty ludzkiego myślenia i odczuwania, które da się uzgadniać, współdzielić z innymi, ale są też i takie aspekty, które są czysto indywidualne, choć w większości przypadków mamy do czynienia z mieszaniną tych dwóch kategorii.

Raino

dowody naukowe i fakty - to jest w nauce.
deklaracja dogmatów i osobistych sprzecznych przeczuć na temat obiektywnej rzeczywistości - to jest w religii.

Michał Dyszyński

mat

Michał Dyszyński

Kruchy04

Michał Dyszyński

Kruchy04

Michał Dyszyński

Raino

mat

Kruchy04

Raino

Michał Dyszyński

Raino

Michał, Powiedz, czy ustalasz jakąś treść jako prawdziwą z odrzuceniem dowodzenia tego? A jeśli spotkasz kogoś, kto TĄ SAMĄ METODĄ ustali coś przeciwnego, to kto z was będzie miał rację?

Michał Dyszyński

lucek

Raino · Wysłany: Wto 18:57, 03 Mar 2020 Temat postu:

Michał Dyszyński · Wysłany: Wto 23:58, 03 Mar 2020 Temat postu:

Raino · Wysłany: Śro 23:32, 04 Mar 2020 Temat postu:

Michał Dyszyński · Wysłany: Śro 23:49, 04 Mar 2020 Temat postu:

Kruchy04

Michał Dyszyński