ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Ludzie zwykle posługują się pojęciami mocno nieporządnie. Większość nawet nie zastanawia się, czy te idee, jakie mają w głowie są wewnętrznie spójne. Efektem bywa to, że idea "oglądana" z jednej strony, czy w jeden sposób daje dokładnie sprzeczny odczyt, z jej innym oglądem. I nie chodzi mi tutaj o sytuację, gdy ta odmienność jest naturalnym efektem zmiany perspektywy, lecz gdy odwraca ona cały sens pojęcia.
Typowym przykładem jest tu słynna rozmowa Kalego ze Stasiem, że "zło jest gdy ktoś Kalemu ukraść krowy", a dobro gdy "to Kali ukraść komuś krowy". Pojęcia tak potraktowane tracą po prostu sens, bo nie wiadomo co właściwie znaczą - czy to co powiedziano najpierw, czy to późniejsze, czy bliżej nieokreśloną tych powiedzeń kombinację.

W szczególności za takie pojecie bez sensu i treści rozumiem wolność woli, z którą jednocześnie związana jest tylko jedna opcja do wyboru, co też odpowiada sytuacji, w której Bóg miałby mieć wszechwiedzę o każdym zdarzeniu we wszechświecie, zanim to zdarzenie wystąpi. Jak na przykład w tej dyskusji.

Michał Dyszyński

Ludzie posługuję się pojęciami, które nie wiadomo co DO KOŃCA znaczą w sposób naturalny i chyba konieczny. Jak ktoś powie tylko "pies", to nie wiadomo o co mu chodzi - może o psa własnego, może psa sąsiada, może o gatunek pies, a czasem nawet o gwarowe określenie na policjanta. Od razu nie wiadomo, więc kontekst trzeba uściślić.
Dlatego ja nawet nie czepiam się nikogo, kto W POCZĄTKOWEJ FAZIE dyskusji posłuży się pojęciem niedookreślonym. Tak najczęściej jest, że skoro pojęcia są jednak wieloznaczne, to dopiero ich doprecyzowywanie kompletuje konkretne znaczenia.

Jest jednak problem z błędami rozumowania wtedy, gdy NAWET GDY JEST MOŻLIWOŚĆ USTALENIA SPÓJNYCH ZNACZEŃ POJĘCIA, ktoś tego robi, posługuje się dalej pojęciami niejednoznacznie, a nawet sprzecznie, a przy tym wszystkim jeszcze twierdzi, iż żadnego problemu nie ma. W szczególności jeśli na etapie, na którym już wiele ustalono i powiedziano, dalej ktoś używa pojęcia na chaotyczny, nieinformujący sposób, to mamy do czynienia nie z sensownym rozumowaniem, tylko z żałosnym szamotaniem się z własnym niedogadaniem się.