ŚFiNiA

Kruchy04

Michael Shermer to pisarz, historyk nauki, założyciel The Skeptics Society i redaktor naczelny pisma Skeptic zajmującym się promowaniem racjonalizmu. Angażuje się w debaty związane z pseudonauką i religią, w których promuje sceptycyzm naukowy. W latach 2001-2019 r. współpracował z czasopismem Scientific American. Jest doradcą naukowym American Council on Science and Health. Shermer był fundamentalistą, ale przestał wierzyć w boga podczas studiów, uważa się za sceptyka i orędownik humanizmu.

Najlepsze argumenty ateistów:
https://www.youtube.com/watch?time_continue=51&v=RJz3Qfxi8F8&fbclid=IwAR0brEkhmHICLjVGJomaB6H_eXEuj3PVKd1rBxKwXbslzld5T9QHLz5qi78

I komentarz do argumentów:
Wyznawana religia zwykle zależy od miejsca zamieszkania i wpływu rodziny, stąd przekonanie, że nie ma powodu wątpić w jej wiarygodność. Czym dłużej w coś wierzymy, tym bardziej wydaje się nam to prawdziwe. Przekonanie o tym, co jest prawdą, często opieramy na opiniach i autorytecie innych. W cokolwiek wierzy nasza społeczność, zwykle to powielamy i traktujemy jako prawdę. Niezależnie od ilorazu inteligencji nasza uwaga skupia się na tym, co dla nas najważniejsze i najbardziej przydatne. Gromadzimy informacje z kilku wybranych dziedzin, o innych wiemy niewiele. Skupiamy się głównie na pracy, poza tym pochłania nas życie społeczne i rodzina. Zazwyczaj nie mamy czasu i ochoty weryfikować wszystkich informacji i nie zajmujemy się badaniem historii lub teologii.

Dysonans poznawczy i efekt potwierdzenia sprawiają, że większość ludzi nie weryfikuje swoich przekonań. Człowiek wierzący zwykle nie dopuszcza możliwości krytyki swoich poglądów i rzadko otwiera się na racjonalne argumenty, kurczowo trzyma się ustalonych schematów myślenia i trwa w przekonaniu, że posiada całą potrzebną wiedzę; tak bardzo utożsamia się ze swoimi wierzeniami, że czuje się urażony, jeśli ktoś je krytykuje. Bezstronność i neutralność jest dla niego czymś trudnym, pomysł kwestionowania własnych dogmatów wywołuje wewnętrzny opór i lęk, a domaganie się dowodów to temat tabu i bunt przeciwko bogu. Religijni ludzie są związani kaftanem strachu i lojalności. Strach jest podstawą wielu religii - uwierz albo zostaniesz potępiony.

Wiele osób uważa, że piękno i złożoność w naturze są dowodem istnienia dobrego boga-stwórcy, lecz natura bywa również okrutna. Według chrześcijan bóg stworzył doskonały świat, a szkodliwe wirusy i okrutne instynkty są skutkiem naszego grzechu, lecz grzech jest koncepcją wymyśloną przez ludzi, nie jest inteligentną istotą i nie może działać jako stwórca. Jeśli bóg nie stworzył pasożytów i drapieżników, to kto? Chrześcijanie wskazują na diabła. Skoro stworzył je diabeł, a bóg jest potężniejszy, to znaczy, że bóg pozwolił, aby diabeł fizycznie zmienił lub stworzył nowe życie. Zatem bóg pozwolił diabłu być współtwórcą, czego skutkiem jest horror na ziemi. Czy przed upadkiem Adama i Ewy wszystkie drapieżniki faktycznie żywiły się roślinami, a potem nagle zmieniły się ich ciała, aby mogły polować i jeść mięso?

Wiara w istnienie diabła i mity sprzed tysięcy lat niczego nie wyjaśniają. Jeśli chcesz wierzyć, że życie zostało stworzone przez boga, to musisz przyznać, że nie jest on kochający i troskliwy. Koncepcja życia zaprojektowanego przez superinteligencję jest pociągająca, lecz nazywanie jej dobrą jest niedorzeczne. Ewentualny stwórca jest całkowicie obojętny na cierpienie niezależnie od tego, kim jesteś i w jakiego boga wierzysz. Twój los to splot przypadkowych wydarzeń. Bycie chrześcijaninem lub ateistą nie zwiększa i nie zmniejsza twoich szans na śmiertelną chorobę lub porażkę.

Dowody wskazują, że cechy bogów z biegiem czasu zmieniają się i są odzwierciedleniem kultury. Przykładem są ogromne różnice między moralnością starożytnego judaizmu a współczesnym chrześcijaństwem. Religia nadana przez prawdziwego boga nigdy nie wymagałaby zmian i adaptacji lub gruntownych modyfikacji. Ludzie wymyślili bogów i przekazywali wiarę w nich kolejnym pokoleniom przez wpływy kulturowe, indoktrynację dzieci i nagabywanie dorosłych, chrześcijański bóg nie jest tu wyjątkiem.

Należy przedefiniować słowo „bóg” i oderwać się od mitycznej postaci, która posiada ludzkie emocje i organizuje masowe mordy. Jeśli jest jakiś bóg, to nikt właściwie nie określił i nie zrozumiał, czym jest. Wielu ludzi po prostu wstawia boga w każdą lukę, której nauka jeszcze nie wyjaśniła. Wraz z rozwojem wiedzy bóg jest spychany do wciąż malejących luk.

Dyskurs

fedor