ŚFiNiA

Andy72

W zacytowanym fragmencie nic nie ma o Jezusie
ale EOT

MaluśnaOwieczka

Andy72

I tu się mylisz.
Jezus to najbardziej męski mężczyzna w historii.
Nie jak Juliusz Cezar, który dawał się tegować królowi NIcomedesowi albo chory z nienawiści Hilter.
Męski nie jest napakowany testosteronem gość zaliczający setki prostytutek w burdelach ani raper mający setki czy tysiące kobiet
ale
mąż który całe życie jest wieny swojej żonie
To jest prawdziwa męskość
Jak również ci mężowie Boży, którzy nie mieli żon, ale potrafili być ojcami duchowymi dla wielu

MaluśnaOwieczka

Andy72

MaluśnaOwieczka

Semele

MaluśnaOwieczka

To czemu dupy nie miał?

Semele

MaluśnaOwieczka

Andy72

Semele, nie polecam tej ksiązki,
fragment opisu autora:

MaluśnaOwieczka

Nazwijmy rzecz po imieniu: WOJNA JEST WINĄ KOBIET - c.d.

[link widoczny dla zalogowanych]

Znajdujemy dowody na to, że uczestniczki badania szczególnie uważają mężczyzn za bardziej atrakcyjnych seksualnie, jeśli są oni bohaterami wojennymi. Efektu tego nie ma w przypadku mężczyzn oceniających bohaterki wojenne, co sugeruje, że odwaga na wojnie jest sygnałem zależnym od płci. Na koniec omawiamy możliwe implikacje naszych wyników.
[...]
W tym miejscu sugerujemy, że bohaterstwo na wojnie – tj. dobrowolne podejmowanie nieproporcjonalnie wysokiego ryzyka w celu działania na rzecz innych bojowników z własnej grupy, w tym okazywanie agresji wobec członków obcych grup, a także altruizm wobec własnych grup – może być cechą wybraną płciowo. Krótko mówiąc, konflikt międzygrupowy oferuje mężczyznom (ale nie kobietom) arenę, na której mogą popisywać się swoją siłą fizyczną, odwagą i umiejętnościami przywódczymi zarówno wobec rywali tej samej płci (selekcja wewnątrzpłciowa), jak i przed przedstawicielami płci przeciwnej (selekcja międzypłciowa) – tutaj skupiamy się na tym drugim. Nasz wywód integruje różne ugruntowane teoretyczne perspektywy ewolucji człowieka, w tym teorię doboru płciowego, teorię inwestycji rodzicielskich i teorię kosztownej sygnalizacji (Buss i Schmitt, 1993, Darwin, 1871, Trivers, 2006, Zahavi, 1975). Co ważne, nasz wywód jest w stanie wyjaśnić, dlaczego agresja międzygrupowa jest niemal wyłącznie domeną mężczyzn.

W jaki sposób mężczyźni, ale nie kobiety, mogą wykorzystywać agresję międzygrupową do sygnalizowania swoich zalet jako partnera? Teoria doboru płciowego zakłada, że ludzie ewoluowali, aby (a) sygnalizować atrakcyjne cechy partnerskie przedstawicielom płci przeciwnej oraz (b) zwracać uwagę na rzetelne sygnały od płci przeciwnej. Zatem zarówno mężczyźni, jak i kobiety zwracają szczególną uwagę na cechy będące nośnikiem jakości genetycznej potencjalnych partnerów. Jednak zgodnie z teorią inwestycji rodzicielskiej mężczyźni i kobiety mogą szukać u potencjalnych partnerów nieco odmiennych cech (Roberts i Little, 2008, Trivers, 2006). Szukając partnerek, mężczyźni zwracają większą uwagę na oznaki młodości i płodności u kobiet, podczas gdy kobiety zwracają większą uwagę na oznaki statusu, dominacji, altruizmu i zaangażowania u mężczyzn. Stwierdzono, że kobiety nawiązujące krótkotrwałe kontakty seksualne uważają mężczyzn o męskich twarzach, silnych górnych partiach ciała i dominujących osobowościach za bardziej atrakcyjnych seksualnie, podczas gdy w związkach długoterminowych szukają mężczyzn posiadających cechy zapewniające utrzymanie (Barber, 1995, Buss i Schmitt , 1993, Kelly i Dunbar, 2001, von Rueden i in., 2011).

Perspektywa doboru płciowego sugeruje zatem, że mężczyźni rozwinęli psychologię, aby uzyskać takie pożądane cechy partnerskie i zasygnalizować kobietom, że posiadają te cechy. Wierzymy, że jedną z dziedzin, w których mogą sygnalizować wiele z tych pożądanych cech, jest uczestnictwo w konfliktach koalicyjnych z innymi grupami, tj. w działaniach wojennych. Naszą tezą jest to, że okazując bohaterstwo w konfliktach międzygrupowych, bohaterscy mężczyźni pokazują, że są w doskonałej kondycji fizycznej i posiadają wybitne cechy osobiste (Gangestad i Simpson, 2000, Kelly i Dunbar, 2001). Sam udział w działaniach wojennych może jednak nie być wystarczająco silnym sygnałem, ponieważ udział ten może być również motywowany perspektywą bezpośrednich korzyści indywidualnych (Rusch, 2014b) lub, szczególnie we współczesnych warunkach, udział może być nawet obowiązkowy, a dezercja karana przez grupę własną (Mathew i Boyd, 2014, Sääksvuori i in., 2011). Jednakże okazanie bohaterstwa w walce i przetrwanie tej próby może być niezawodnym i cennym sygnałem czyichś wyjątkowych cech partnerskich, ponieważ jest rzetelnym sygnałem wyjątkowych cech fizycznych i psychicznych.

Korelacyjne dane antropologiczne już wskazują, że sukces reprodukcyjny mężczyzn jest powiązany z ich statusem wojownika.
[...]
W przypadku współczesnych społeczeństw badanie socjologiczne przeprowadzone wśród młodzieżowych gangów chłopięcych w Los Angeles pokazuje, że członkowie gangów mają więcej kontaktów seksualnych niż ich rówieśnicy w tym samym wieku (Palmer i Tilley, 1995; zob. także Pellegrini i Bartini, 2001, Pellegrini i Long, 2003). Wreszcie badanie randek internetowych wykazało, że żołnierz amerykański to drugi zawód, który odnosi największe sukcesy w umawianiu się na randki, przy czym bardziej pożądani są wyłącznie dobrze opłacani prawnicy (Hitsch, Hortaçsu i Ariely, 2010). Biorąc pod uwagę znaczne ryzyko, jakie się z tym wiąże i porównywalnie niskie pensje żołnierzy, jest to dość zaskakujące odkrycie. Można to jednak zrozumieć, jeśli uznamy, że odwaga na wojnie jest sygnałem, do zwracania uwagi na który kobiety ewoluowały. Nasze badanie uzupełnia tę literaturę, pokazując, że heroizm wydaje się mieć podobny pozytywny wpływ na sukces reprodukcyjny amerykańskich bohaterów wojennych z II wojny światowej, a także przedstawiając dowody przyczynowe na uzależnione od kontekstu i płci preferencje współczesnych kobiet względem bohaterów wojennych.

Andy72

Nazwijmy rzecz po imieniu: wojna jest winą ludzi!
zlikwidujmy wszystkich ludzi i będzie spokój :rotfl:

MaluśnaOwieczka

Andy72

MaluśnaOwieczka

Andy72

MaluśnaOwieczka

Przecież pisałem, że owczyzm.

Andy72

i co Ci ta filozofia daje?

MaluśnaOwieczka

Mondroźdź

Andy72

MaluśnaOwieczka

Czego nie zrobi napalony facet?

---

Nowe badanie pokazuje, że Stany Zjednoczone „dokuczały” seksualnie swoim żołnierzom podczas pierwszej wojny światowej, aby zmusić ich do zaciekłej walki

[link widoczny dla zalogowanych]

Historyk z Cambridge twierdzi, że rząd Stanów Zjednoczonych starał się stymulować seksualnie, a następnie frustrować swoich żołnierzy, aby przygotować ich na niepopularny konflikt w Europie.

Rekrutacja atrakcyjnych pracowników stołówki; zapraszanie cywilnych kobiet na ściśle nadzorowane tańce; rozpowszechnianie ponętnej propagandy; wywieranie nacisku na żołnierzy, aby pisali do kobiet w kraju; oraz przetrzymywanie rzekomo rozwiązłych kobiet, aby żołnierze nie marnowali energii.

To tylko niektóre ze sposobów, w jaki amerykański Departament Wojny próbował wykorzystać stłumioną energię seksualną do motywowania żołnierzy w 1918 roku.

[...]

W badaniu opublikowanym w Journal of the History of Sexuality Eric Wycoff Rogers argumentuje, że rząd Stanów Zjednoczonych i wojsko podjęły drastyczne działania, aby wykorzystać seksualność do zmotywowania żołnierzy poborowych do wzięcia udziału w wojnie.

„Wojna nie wydawała się istotna dla młodych Amerykanów w takim samym stopniu jak dla Europejczyków” – mówi Rogers.

„Szczególnie po nagłym odwróceniu się prezydenta Wilsona od amerykańskiej polityki wojowniczej rząd musiał ciężko pracować, aby przekonać ludność cywilną do wsparcia wojny, co było podwójnie prawdziwe w przypadku żołnierzy, z których wielu zostało powołanych wbrew swojej woli.

„W tym kontekście Departament Wojny aktywnie wykorzystywał seksualność, aby psychologicznie manipulować amerykańskimi żołnierzami, aby walczyli”.

Wiązało się to z egzekwowaniem wstrzemięźliwości seksualnej przy jednoczesnym wystawianiu żołnierzy na starannie kontrolowane formy stymulacji seksualnej. Wierząc, że mężczyzn zadowolonych seksualnie nie da się łatwo zmotywować, celem tego dokuczania było wzbudzenie niezaspokojonego pożądania seksualnego, które Departament Wojny mógł wykorzystać jako motywację do walki, zwłaszcza poprzez odwoływanie się do rycerskości i bohaterstwa.

Podczas gdy wcześniejsi historycy zajmowali się aspektami umowy CTCA, Rogers wykazał, że była ona częścią szerszej machiny budowania morale, która miała własną logikę. CTCA utworzono w kwietniu 1917 r., aby kontrolować zachowania seksualne żołnierzy podczas szkolenia bojowego. Sekcja Morale Wojskowego (MMS), która pod koniec wojny stała się Oddziałem Morale, została utworzona rok później w czasie rozmieszczania Amerykańskich Sił Ekspedycyjnych w Europie.

Opierając się na stosunkowo zaniedbanych dokumentach agencji morale oraz pismach naukowców i reformatorów, którzy jej przewodzili, Rogers pokazuje, że te wpływowe osobistości wierzyły, że orgazm seksualny marnuje energię napędzającą motywację mężczyzny. Wierzyli jednak również, że stymulowanie, a następnie odwracanie popędu seksualnego żołnierza może zwiększyć jego motywację.

Opierając się na tej „logice paraseksualnej”, jak ją nazywa Rogers, ci teoretycy morale opracowali szereg manipulacyjnych polityk i działań, które zarówno regulowały, jak i stymulowały żołnierzy.

YMCA, jedna z głównych organizacji opiekuńczych CTCA, strategicznie zrekrutowała atrakcyjne pracownice stołówek do służby żołnierzom po obu stronach Atlantyku. Wybrane kobiety, zazwyczaj po trzydziestce (i wszystkie białe), zostały wybrane, ponieważ uznano je za na tyle młode, aby być pociągające, ale na tyle dorosłe, aby oprzeć się tzw. „gorączce khaki” i powstrzymać się od stosunków seksualnych z żołnierzami.

Jak wskazuje Rogers, programy motywacyjne agencji poprawiających morale wyjaśniają, dlaczego to zrobiły. Ich zadaniem było zapewnienie stymulującej, ale nie „rozpraszającej” kobiecej obecności.

[...]

„Odmowa seksu, lęk o status i odczuwana presja ze strony kobiet – to była potężna kombinacja” – mówi Rogers. „Dążąc do aprobaty kobiet, planiści morale mieli nadzieję, że żołnierze będą wykonywać swoje obowiązki bez skargi, będą walczyć mocniej i będą gotowi zaryzykować życie”.

[...]

W swojej książce The Management of Men z 1921 roku Munson napisał, że żołnierzom zadowolonym seksualnie brakowało „charakteru” i byli mniej odporni na presję. Argumentował jednak, że energia stojąca za ich popędem seksualnym może i powinna być uwalniana poprzez produktywne działania, w tym szkolenie wojskowe i „zdrowe” spędzanie czasu wolnego.

Reformator społeczny Gulick argumentował, że skuteczność wojskowa zależy od kontroli seksualnej i zdecydowanie sprzeciwiał się wytryskowi, który porównał do „zwarcia prądu elektrycznego i pozbawienia w ten sposób mocy silnika”.

[...]

Rogers uważa, że te spostrzeżenia są dziś bardzo istotne.

„W wojsku «paraseksualna» mieszanka przymusu i stymulacji stanowi jasny szkic logiki kulturowej, która jest głęboko zakorzeniona w kulturze amerykańskiej: wykorzystywanie pokusy seksualnej do motywowania i sprzedawania nieseksualnych doświadczeń i produktów”.

Andy72

To oznacza że onanizm jest szkodliwy

MaluśnaOwieczka