ŚFiNiA

Andy72

Według badań, które podałeś, powoduje że człowiek staje się sflaczały i do niczego

MaluśnaOwieczka

Andy72

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

Zjadłbym sobie Vifona zupke chińską.
Dawno nie jadłem

Semele

Semele

Edytowany

Semele

MaluśnaOwieczka

Semele

Edytowany

Semele

MaluśnaOwieczka

Semele

Mimo faktu, że organizacje międzynarodowe (ONZ, Rada Europy) popierają prawo do odmowy służby wojskowej z powodów światopoglądowych, jako jedno z praw człowieka, to prawo to ciągle nie jest uznawane w wielu krajach. Na około 100 państw z obowiązkową służbą wojskową zaledwie 30 uznaje prawo do odmowy odbycia tej służby (z tego 25 państw europejskich). W Europie tylko Grecja, Cypr, Turcja, Rosja i Finlandia nie mają prawnych regulacji tego problemu na czas wojny. Niemcy uznają prawo do odmowy służby wojskowej za prawo konstytucyjne. Obecnie obserwuje się w Europie stały wzrost liczby osób (tzw. obdżektorów), odmawiających służby wojskowej (np. w Niemczech z 1% do prawie 50% w 2003 roku)[1].

Kraje pozaeuropejskie, przede wszystkim te znajdujące się w stanie wojny surowo karzą osoby odmawiające służby wojskowej.

Polska
edytuj
Polska, tak jak pozostałe kraje europejskie, represjonowała osoby o poglądach pacyfistycznych, a przede wszystkim grupy religijne, głoszące takie poglądy, m.in. z tego powodu jedyną grupą wyznaniową przymusowo wydaloną z Polski byli pacyfistyczni bracia polscy w 1658 roku.[potrzebny przypis] Sytuacja nie uległa zmianie w okresie międzywojennym, a także w PRL, która przymusowo wcielała do wojska lub karała więzieniem wszystkich mężczyzn, domagających się zwolnienia ze służby wojskowej z powodów religijnych lub światopoglądowych (z wyjątkiem duchownych, przede wszystkim wyświęconych księży katolickich, jednocześnie jednak do Ludowego Wojska Polskiego wcielano kleryków). W drugiej połowie lat 80. XX w. osoby odmawiające odbycia służby wojskowej współtworzyły Ruch Wolność i Pokój. Co roku ze względu na odmowę pełnienia służby wojskowej kary więzienia odbywało około 300–350 Świadków Jehowy w Polsce. Wyroki skazujące związane z odmową pełnienia służby w wojsku zaprzestano wydawać w Polsce w 1988 roku[a][6].

Złagodzenie tej postawy nastąpiło w III Rzeczypospolitej, która uznaje prawo niektórych osób do odmawiania służby wojskowej głównie z powodów religijnych. W Polsce prawo do odmowy odbycia służby wojskowej jest prawem konstytucyjnym. Wynika bezpośrednio z art. 85 ust. 3 Konstytucji RP stanowiącego, że osoba, której przekonania religijne nie pozwalają na służbę wojskową kierowana jest do odbycia obowiązkowej służby zastępczej[7].

Po zawieszeniu obowiązkowego poboru wystarczy ustna odmowa odbycia służby wojskowej przed komisją poborową. Poborowy zostaje wtedy z urzędu przeniesiony do rezerwy.

MaluśnaOwieczka

Odmowa służby wojskowej w czasie pokoju, a odmowa udziału w wojnie, to dwie zupełnie różne sprawy.
Odmówić można służby wojskowej, ale nie udziału w walce na wypadek wojny. I tak to wygląda.

Poza tym wszędzie, gdzie odmowa służby wojskowej jest możliwa, odmawiający jest zobowiązany do odbycia tzw. służby zastępczej (znowu, tylko mężczyźni), która do przyjemnych nie należy i może się wiązać z traumą psychiczną na całe życie.

Zaś w USA:

Sąd Najwyższy uznał w 1965 i 1970 prawo do odmowy służby wojskowej z powodów innych niż religijne, to wątpliwości budzi respektowanie tego prawa w czasie wojny (każda prośba o zwolnienie ze służby w wojsku musi być starannie umotywowana)

"starannie umotywowana"

Czyli zaakceptowana będzie tylko taka motywacja, która się spodoba urzędnikom.
Ciekawe, czy jeśli ktoś się powoła na dyskryminację mężczyzn, to będzie to uznane za "staranną motywację", czy też nie... Jakoś mam tu spore obawy, że taka motywacja poleci do kosza.

Jednakże Sąd Najwyższy podtrzymał ustawę o wojskowej służbie selektywnej, stwierdzając, że „argument za rejestracją kobiet opierał się na względach słuszności, lecz Kongres, korzystając ze swoich konstytucyjnych uprawnień, miał prawo skupić się na kwestii potrzeb wojskowych, a nie na „równości”.

Semele

Bardzo ciekawa analiza spoleczeństwa rosyjskiego.
Wspomina też o przemocy w rodzinie.

[link widoczny dla zalogowanych]

Jedno z najbardziej wnikliwych i fascynujących studiów nad rosyjskim państwem i społeczeństwem, które pojawiło się od czasu pełnoskalowej inwazji na Ukrainę.

Siergiej Miedwiediew, przebywający na emigracji naukowiec, w zwięzły i niezwykle elokwentny sposób stawia tezę, że atak Rosji na Ukrainę nie jest kaprysem Putina, lecz wynika z dwóch dekad autorytarnej degradacji i postimperialnych nastrojów reżimu rosyjskiego. Przez wieki Rosja prezentowała się jako imperialna potęga, rozległe terytorium, kraj wysokiej kultury, eksploracji kosmosu i potęga militarna. W rzeczywistości jednak od wewnątrz trawił ją rak niewolnictwa, korupcji, tyranii, kłamstwa i okrucieństwa. „Przemoc opanowała państwo i nieuchronnie je obali”, uważa autor. Książka Miedwiediewa pozwala nam na nowo przemyśleć i zrozumieć, co stoi za decyzjami Putina i rosyjskiej elity. Pozwala zobaczyć jak brutalnym krajem na przestrzeni ostatnich dekad stała się Rosja.

[link widoczny dla zalogowanych]

Według raportu Krajowego Centrum Zapobieganiu Przemocy Anna w co czwartej rodzinie w Rosji dochodzi do psychicznego bądź fizycznego znęcania się. Adwokatka Swietłana Ajwazowa, specjalizująca się w sprawach związanych z przemocą domową, twierdzi, że wskaźnik wynosi nawet 50 proc. Codziennie 36 tys. Rosjanek doświadcza bicia. Co 40 minut z rąk partnera ginie kobieta – to 14 tys. ofiar rocznie. Rosjanki ponoszą 2,5 razy większe ryzyko bycia zamordowaną przez swojego partnera niż Amerykanki i 5 razy większe niż Europejki.

czytaj także

Rosyjska kultura gwałtu i małżeński fresk, niepiękny [„Kobieta na froncie” Alaine Polcz]Kinga Dunin

Znęcanie się nad partnerką nie uchodzi w Rosji za powód do wstydu. W 2015 roku popularny aktor Marat Baszarow tak dotkliwie pobił swoją żonę Katię, że zapadła w kilkudniową śpiączkę. Sprawa przyniosła mu rozgłos, zaś ten – więcej propozycji zawodowych. Katię oskarżono o publiczne pranie brudów. Cztery lata później Baszarow pobił swoją kolejną żonę. Kobieta trafiła do szpitala ze wstrząsem mózgu. Gdy wniosła pozew o rozwód, celebryci publicznie nazywali ją histeryczką. Aktor Dmitrij Muchamadiejew w talk-show Sekret za milion wyraził zrozumienie dla Baszarowa: „Przecież to normalne, że mężczyzna potrząsa kobietą, jeśli musi doprowadzić ją do porządku”.

Semele

MaluśnaOwieczka

NAZWIJMY RZECZ PO IMIENIU: kobietom nie przeszkadza MĘSKA PRZEMOC, o ile nie jest skierowana na nie same

[link widoczny dla zalogowanych]

Preferencje kobiet dotyczące zmaskulinizowanych twarzy i głosów mężczyzn oceniono po tym, jak wcześniej kobietom (n=331) przedstawiono obrazy agresji mężczyzny na mężczyznę, agresji mężczyzny na kobietę, patogenów i scen neutralnych. Obrazy agresji mężczyzny na mężczyznę i patogenów były powiązane ze zwiększoną preferencją dla cech męskich, ale ten sam efekt pojawił się w przypadku neutralnym. Pokazujemy, że zwiększona preferencja dla cech męskich wynikała z powtarzającej się ekspozycji na te cechy, a nie z samych obrazów podkładowych. Wyjątkiem były obrazy agresji mężczyzny na kobietę; wywołało to uczucie obrzydzenia, a złość zdawała się zakłócać preferencję dla cech męskich. Wyniki sugerują, że kobiety przetwarzają twarzowe i wokalne cechy męskie jako sygnały agresywnego potencjału i tracą preferencje dla tych cech w obecności wskazówek mówiących, że mężczyźni mogą kierować tę agresję wobec nich.

MaluśnaOwieczka

Muszę przełamać lęk przed jedzeniem gofrów.
Czasami mam ochotę na gofra z owocami i bitą śmietaną, ale się boję, bo gofry przywołują mi wspomnienia związane z kimś, kogo już nie ma.

MaluśnaOwieczka

Teoria inwestycji rodzicielskich Roberta Triversa

[link widoczny dla zalogowanych]

MaluśnaOwieczka

Inwestycja rodzicielska, zgodnie z definicją Roberta Triversa z 1972 r., to inwestycja rodzica w potomstwo, która zwiększa szanse potomstwa na przeżycie, a tym samym sukces reprodukcyjny, kosztem zdolności rodzica do inwestowania w inne potomstwo. Duża inwestycja rodziców w znacznym stopniu zmniejsza szanse rodziców na inwestowanie w inne potomstwo. Inwestycje rodzicielskie można podzielić na dwie główne kategorie: inwestycje kojarzeniowe i inwestycje hodowlane. Inwestycja w krycie składa się z aktu seksualnego i zainwestowanych komórek płciowych. Inwestycja hodowlana to czas i energia wydane na wychowanie potomstwa po poczęciu. U większości gatunków rodzicielskie zaangażowanie samicy w wysiłki związane z kryciem i wychowywaniem znacznie przewyższa zaangażowanie samca. Jeśli chodzi o komórki płciowe (komórki jajowe i plemniki), inwestycją kobiety jest zazwyczaj większa część zarówno materiału genetycznego, jak i ogólnej siły, podczas gdy zazwyczaj mężczyźni codziennie produkują tysiące plemników.

Kobiety mają stałą podaż około 400 komórek jajowych, podczas gdy plemniki u mężczyzn dostarczane są w tempie dwunastu milionów na godzinę. Ponadto u kobiet dochodzi do zapłodnienia i ciąży, a inwestycje te przewyższają inwestycję mężczyzny w pojedynczy skuteczny plemnik. Co więcej, w przypadku kobiet jeden akt stosunku płciowego może skutkować 38-tygodniową ciążą i późniejszymi zobowiązaniami związanymi z wychowywaniem dzieci, takimi jak karmienie piersią. Z teorii inwestycji rodziców Triversa wynika kilka implikacji. Pierwszą konsekwencją jest to, że kobiety często, choć nie zawsze, są płcią bardziej inwestującą. Fakt, że często są to kobiety bardziej inwestujące, prowadzi do drugiej implikacji, że ewolucja faworyzuje kobiety, które bardziej selektywnie wybierają swoich partnerów, aby mieć pewność, że stosunek płciowy nie będzie generował niepotrzebnych lub marnotrawnych kosztów. Trzeci wniosek jest taki, że ponieważ kobiety więcej inwestują i są niezbędne dla sukcesu reprodukcyjnego swojego potomstwa, są cennym zasobem dla mężczyzn; w rezultacie mężczyźni często konkurują o dostęp seksualny do kobiet.

W przypadku wielu gatunków jedynym rodzajem męskiej inwestycji są komórki płciowe. Pod tym względem inwestycja kobiet znacznie przewyższa inwestycję mężczyzn, jak wspomniano wcześniej. Istnieją jednak inne sposoby, dzięki którym samce inwestują w swoje potomstwo. Na przykład samiec może znaleźć pożywienie, jak na przykładzie much balonowych. Może znaleźć dla samicy bezpieczne środowisko do karmienia lub składania jaj, czego przykładem jest wiele ptaków.

Może także chronić młode i zapewniać im możliwości uczenia się w młodym wieku, jak ma to miejsce w przypadku wielu wilków. Ogólnie rzecz biorąc, główną rolą, jaką pełnią samce, jest ochrona samicy i jej potomstwa. Często może to zmniejszyć rozbieżności w inwestycjach spowodowane początkową inwestycją w komórki płciowe. Niektóre gatunki, takie jak świerszcz mormoński, konik morski i samce żaby trującej strzały, inwestują więcej. Wśród gatunków, w przypadku których samiec inwestuje więcej, samiec jest również płcią bardziej wybredną, stawiającą wyższe wymagania wybranej samicy. Na przykład samica, którą często wybierają, zawiera zwykle o 60% więcej jaj niż odrzucone samice.

Łączy to teorię inwestycji rodzicielskich (PIT) z doborem płciowym: tam, gdzie inwestycja rodziców jest większa w przypadku samca niż samicy, zwykle to samica konkuruje o partnera, jak pokazano w przypadku Phalaropidae i gatunków ptaków poliandrycznych. U tych gatunków samice są zwykle bardziej agresywne, jaskrawo ubarwione i większe niż samce, co sugeruje, że płeć bardziej inwestująca ma większy wybór przy wyborze partnera w porównaniu z płcią zaangażowaną w selekcję wewnątrzpłciową.

Druga prognoza wynikająca z teorii Triversa jest taka, że fakt, że kobiety więcej inwestują w potomstwo, czyni je cennym zasobem dla samców, ponieważ zapewnia przetrwanie ich potomstwa, co jest siłą napędową doboru naturalnego. Dlatego płeć, która inwestuje mniej w potomstwo, będzie konkurować między sobą o rozmnażanie się z płcią inwestującą więcej. Innymi słowy, mężczyźni będą konkurować o kobiety. Argumentowano, że zazdrość rozwinęła się, aby zapobiec ryzyku potencjalnej utraty inwestycji rodziców w potomstwo.

Jeśli samiec przekieruje swoje zasoby na inną samicę, będzie to kosztowna strata czasu, energii i zasobów dla jej potomstwa. Ryzyko w przypadku mężczyzn jest jednak wyższe, ponieważ choć kobiety więcej inwestują w swoje potomstwo, mają większą pewność macierzyństwa, ponieważ same urodziły dziecko. Jednakże samce nigdy nie mogą mieć 100% pewności co do ojcostwa, w związku z czym ryzykują inwestowanie zasobów i czasu w potomstwo, które nie jest genetycznie spokrewnione. Psychologia ewolucyjna postrzega zazdrość jako adaptacyjną reakcję na ten problem.

PIT (teoria inwestycji rodzicielskich) wyjaśnia również wzorce zazdrości seksualnej. Mężczyźni częściej wykazują reakcję stresową, wyobrażając sobie, że ich partnerzy okazują niewierność seksualną (stosunki seksualne z kimś innym), a kobiety okazywały większy stres, wyobrażając sobie, że ich partner jest emocjonalnie niewierny (zakochany w innej kobiecie). PIT wyjaśnia to, ponieważ niewierność seksualna kobiety zmniejsza pewność ojcowską mężczyzny, przez co będzie on okazywał większy stres ze względu na strach przed rogaczem. Z drugiej strony kobieta boi się utraty zasobów, jakie zapewnia jej partner. Jeśli jej partner jest emocjonalnie przywiązany do innej samicy, jest prawdopodobne, że nie zainwestuje tak dużo w jej potomstwo, dlatego w tej sytuacji przejawia się większą reakcją na stres.

Semele

lucek

Semele

Kalego... chciałeś napisać panie Lucjanie (Sułku)

Znasz te audycję z czasów komuny?

Poźnej.

[link widoczny dla zalogowanych]

Dobrego dnia. 😘🍓

lucek

lucek