ŚFiNiA

towarzyski.pelikan

O filozofii mówi się, że wzięła się, ze zdziwienia światem. Historia filozofii pełna jest dylematów typu "Czy umysł powstał z materii czy materia z umysłu?", "Czy Bóg stworzył człowieka czy człowiek Boga?", "Czy świat jest indeterministyczny czy deterministyczny?", "Czy jaźń istnieje czy jest iluzją?" etc.

Dylematy te nie zawsze bezpośrednio przybierają postać dylematów, jak w przypadku podstawowego zdziwienia "Dlaczego istnieje świat?", jednak jak rozbierzemy to pytanie na czynniki pierwsze, uzyskamy dwa założenia:
a) Świat istnieje
b) Świat mógłby nie istnieć

A więc dlaczego jednak istnieje?

Kiedy w ten sposób postawimy problem, będziemy skłonni myśleć o istnieniu świata jako o czymś cudownym, nieprawdopodobnym, przypadkowym, a w każdym razie zdumiewającym, czymś co powinno budzić zdziwienie. Nasze filozoficzne zdumienie będzie mieć źródło w cichym przyjęciu alternatywy: istnienie vs. nieistnienie. Mało komu jednak przychodzi do głowy, żeby zastanowić się, czy stawianie tej alternatywy ma w ogóle sens, czy te założenia, które mamy z tyłu głowy, kiedy pytamy "Dlaczego istnieje świat?" są uzasadnione.

Abstrahując od wszelkich postulowanych bytów absolutnych, boskich, wiecznych, wszystko o czym wiemy, że istnieje, jest nietrwałe, skończone, przemija. Wszelkie tego typu byty istnieją w tym sensie, że się stają/upływają. Nie istnieją w sposób absolutny. Są zawieszone pomiędzy istnieniem a nieistnieniem. Opierając się na naszym doświadczeniu, nie sposób uzasadnić żadnego z tych założeń, bo ani nie mamy do czynienia z absolutnym istnieniem, ani absolutnym nieistnieniem. Ten świat, którego doświadczamy jest czymś pomiędzy. Dokładnie w ten sposób moglibyśmy rozebrać wiele popularnych dylematów filozoficznych, obnażając ich bezzasadność, a tym samym w pewnym sensie zadając śmierć filozofii jaką znamy, a przynajmniej znacznie uszczuplając zbiór problemów, którymi się zajmuje.

Filozofia w dużej mierze nie jest żadnym umiłowaniem mądrości, tylko umiłowaniem dylematów, które są skutkiem wzięcia umysłowych konceptów za rzeczywistość i intelektualnym masturbowaniem się nad tymi konceptami. Czyli de facto jest umiłowaniem myślenia. A mądrość polega m.in. na tym, aby nie mylić narzędzia poznawania świata z samym światem.

Semele

Początki filozofii nie wiązały się z szukaniem dylematów. FIlozofowie poszukiwali odpowiedzi na pytanie o początek wszechobecny. Poszukiwali spekulatywnie.
Ciekawym dzisiaj działem filozofii jest etyka w praktyce np. Etyka lekarską. Tu są dylematy.

Jest też grupa filozofów dzisiaj, którzy tworzą świat a nie szukają jego początku.
Z jednej strony w filozofii dużo "zabawy" dekonstrukcjonizm. Z drugiej strony filozofia analityczna - analizowanie pojęć.

towarzyski.pelikan

Semele

Zgadzam się z Tobą ale trzeba już coś wiedzieć aby bardziej sensowne pytania zadawać. Tzw bezsensowne mogą nagle otwierać nową niezwykłą perspektywę.

towarzyski.pelikan

Masz rację. Światłość w ciemności świeci, a sens się wyłania z przezwyciężenia bezsensu.

Semele