ŚFiNiA

Andy72

Ludzkie myślenie jest rozwalane przez kolejnych "myślicieli": m.in. Luter, Kartezjusz, Berkeley, Marks Teraz czas na zupełne zniszczenie człowieczeństwa, na transhumanizm:
Magdalena Ziętek-Wielomska: Y.N. Harari. Zagrożenie czy szansa?
https://www.youtube.com/watch?v=LuL0hg9N9vg
Idee mają konsekwencje.

Semele

Andy72

Tutaj mówi całkiem rozsądnie i nic kontrowersyjnego:
[link widoczny dla zalogowanych]

Za to tu włos się jeży na głowie:
[link widoczny dla zalogowanych]

towarzyski.pelikan

Andy72

Racja, w gładką i pozornie słuszną wypowiedź, wchodzą wątki globalistyczne, dotyczące "wielkiego resetu". Choć najbardziej niepokojące jest wykorzystanie techniki.
Mao Tse Tung na przykład wymyślał różne akcje: wielki marsz, walkę z wróblami. rewolucję kulturalną, w końcu umarł. Co by było gdyby żył wiecznie i wiecznie męczył ludzi? Miliarderom marzy się nieśmiertelność, wtedy już nie będzie potrzeby zastanowienia się co będzie gdy życie się skończy, Bóg przestanie być potrzebny.
Harari jako grabarz człowieczeństwa - ostatnia kostka tego domina, czy kolejna?

fedor

zefciu/konto zamknięte

fedor

Semele

Semele

Andy72

Nie czytałem na razie żadnej książki Harariego.
Nie widziałem fotki Sapiensa.

Yuval Noah Harari. Grabarz człowieczeństwa (prof. Adam Wielomski)
https://www.youtube.com/watch?v=-6h7-9NDyuo

Semele

Andy72

Na razie nie będę kupował tej książki, może potem.

Semele

Semele

O taki "kres" tu chodzi. Następną stronę prześlę Tobie jutro.

Andy72

Z tego by wynikało, że nie same poglądy Harariego są tak straszne, ale rozwój techniki.

Semele

Andy72

A może Harari pisze zawsze to by się podobało? Zwykły człowiek, jak czyta go, to widzi ostrzeżenie, globalista widzi szansę na "bycie bogiem".
Jeff Bezos zainwestował dużo w startup zajmujący się długowiecznością.

Semele

Semele

Tu możesz pobrać.
[link widoczny dla zalogowanych]
Czy jesteśmy jednak szczęśliwsi? Czy bogactwo nagromadzone w ciągu ostatnich pięciu stuleci przełożyło się na poczucie zadowolenia z życia? Czy odkrycie niewyczerpanych źródeł energii otworzyło nam wrota do niekończącego się błogostanu?
Sięgając dalej w przeszłość, czy te 70 burzliwych mileniów, jakie upłynęły od rewolucji poznawczej, uczyniły świat lepszym miejscem do życia? Czy nieżyjący już Neil Armstrong, którego odcisk stopy uwiecznił się na powierzchni bezwietrznego Księżyca, był szczęśliwszy od bezimiennego zbieracza-łowcy, który 30 tysięcy lat wcześniej odbił swą dłoń na ścianie jaskini Chauveta? Bo jeśli nie był, to jaki był sens tworzenia rolnictwa, miast, pisma, pieniądza, imperiów, nauki i przemysłu?

Historycy rzadko kiedy podnoszą takie kwestie. Nie pytają, czy mieszkańcy Uruk bądź Babilonu byli szczęśliwsi od ich parających się łowiectwem i zbieractwem przodków, czy nadejście islamu sprawiło, że Egipcjanie stali się bardziej zadowoleni z życia, lub też czy rozkład europejskich imperiów w Afryce wpłynął na poczucie szczęścia milionów mieszkańców kontynentu. A przecież to są najważniejsze pytania, jakie powinna stawiać historia.

Najbardziej rozpowszechnione ideologie i programy polityczne opierają się na cokolwiek wątpliwych wyobrażeniach na temat prawdziwego źródła ludzkiego szczęścia. Nacjonaliści uważają, że do szczęścia niezbędne nam jest polityczne samostanowienie. Komuniści głoszą, że dyktatura proletariatu zaprowadzi powszechną szczęśliwość. Kapitaliści utrzymują, że tylko wolny rynek może zapewnić największe szczęście największej liczbie ludzi, kreując wzrost gospodarczy i materialny dobrobyt oraz ucząc ludzi inicjatywy i przedsiębiorczości.

Niektórzy przeciwnicy tego poglądu stoją na biegunowo odmiennym stanowisku. Przekonują o istnieniu korelacji ujemnej między mocą sprawczą i szczęściem człowieka. Władza demoralizuje. W miarę jak rodzaj ludzki wzrastał w potęgę, tworzył zimny mechanistyczny świat rozmijający się z jego prawdziwymi potrzebami. Ewolucja przystosowała nasze umysły i ciała do życia zbieracko-łowieckiego. przejście najpierw do rolnictwa, a potem do przemysłu skazało nas na nienaturalne życie, które nie pozwala nam wyrażać w pełni naszych przyrodzonych skłonności i instynktów i tym samym nie może zaspokajać naszych najgłębszych pragnień. W egzystencji miejskiej klasy średniej nie ma niczego, co dałoby się porównać z dziką ekscytacją i radością doświadczanymi przez gromadę zbieraczy-łowców w chwili upolowania mamuta. Każdy nowy wynalazek oddala nas od edenu.
[link widoczny dla zalogowanych]

W linku więcej fragmentów....

Niestety, panowanie homo sapiens na ziemi jak dotąd nie przyniosło niczego, z czego moglibyśmy być dumni. Podporządkowywaliśmy sobie otoczenie, zwiększaliśmy produkcję żywności, budowaliśmy miasta, ustanawialiśmy imperia, tworzyliśmy dalekosiężne sieci handlu. Czy zmniejszyliśmy jednak skalę cierpienia na świecie?
Ogromne przybory mocy sprawczej rodzaju ludzkiego niekoniecznie poprawiały byt jego poszczególnych przedstawicieli i przeważnie przynosiły innym zwierzętom ogrom cierpień.

Andy72

A jaką receptę Harari ma na szczęście?

towarzyski.pelikan

towarzyski.pelikan

Jeszcze zwrócę uwagę na subtelność jego propagandy, która co bardziej naiwnego odbiorcę może zwieść:

towarzyski.pelikan

Andy72

Czyli , jak rozumiem, Harari co innego głosi zwykłemu czytelnikowi - coś w rodzaju anarchoprymitywizmu, że najlepiej było za czasów łowieckich, a co innego możnym, czyli transhumanizm, który z nich ma uczynić bogów?