ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Zadam na początek pytanie: na ile prawdopodobnym jest, że NASZA strona nie popełnia błędów NIGDY, zaś strona przeciwna, oponenci mylą się ZAWSZE?
- Ja kiedyś sobie to pytanie zadałem, a po zastanowieniu doszedłem do wniosku, że jest to bardzo mało prawdopodobne. Z obserwacji sporów prowadzonych przez innych ludzi (gdzie ja byłem trzecią stroną) wynika mi, że średnio racje rozkładają się po 50%. Podobnie rozkładają się pomyłki, błędy, nawet kłamstwa. Oczywiście zdarza się, że spotykają się w dyskusji jakiś bardzo kompetentny gość z jednej strony, a ignorant z przeciwnej, co daje efekt dość wyraźnej asymetrii poglądów słusznych i błędów. To są jednak przypadki dość rzadkie, a poza tym z góry zakładanie z góry, że akurat my jesteśmy tym przypadkiem kompetencji idealnej, zaś nasi przeciwnicy są tymi totalnymi durniami, zdaje się być jakoś przesadnie optymistyczne.
Dlatego ja akurat, dla swoistej "higieny epistemicznej" odmawiam samemu sobie uznania, iż mam okrągłe 100% racji, a moi oponenci nie mają jej w niczym, w czym by się ze mną nie zgadzali.
Ale już patrząc na na dyskutanta, który
- nigdy nie przyznał się do błędu
- nigdy w niczym nie przyznał racji oponentowi
- zawsze racje ocenia po tym KTO je głosi, a wtedy z automatu popiera racje swoich, zaś odsądza od czci i wiary racje obcych
zastanawiam się, czy nie uznać go po prostu za kłamcę albo głupca (jest jeszcze opcja pomiędzy, że jest to i głupiec, i do tego kłamca).

Technicznie patrząc na sprawę, to podejście w stylu "popieram zawsze co mówią nasi" jest funkcjonalnie równoważne NIE ROZWAŻANIU, NIE MYŚLENIU DYSKURSYWNYM. Bo jeśli ktoś już z automatu zna odpowiedź PO TYM JEDNYM ATRYBUCIE (swój czy obcy...), to znaczy, że tylko automatycznie kopiuje cudze przekonania, a sam nie myśli, nie rozważa, nie jest krytyczny.
Oczywiście każdemu wolno jest wierzyć w to, co zechce. Więc pewnie i może każdy też uwierzyć, że - choć na zewnątrz to się raczej nie obserwuje - to on akurat jest w tej szczególnie wyjątkowej sytuacji, że poglądy ludzi z którymi się związał są idealne i bezbłędne. Można oczywiście wierzyć, że taki ideał akurat nas wyjątkowo na tym świecie zaszczycił. Pewnie gdyby którykolwiek nasz oponent w podobny sposób uwierzył na swój temat, to byśmy go wyśmiali i zwymyślali od naiwniaków albo głupców. Ale przecież co innego inni, a co innego my...
A może jednak nie co innego?... :think:

Michał Dyszyński

Problem dotyczy nie tylko dyskutantów, ale też na przykład mediów.
Ja osobiście już sobie zaklasyfikowałem pewne kanały telewizyjne, media, jako stricte propagandowe jednej strony. Cokolwiek by owe kanały nie zakomunikowały, będzie to miało u mnie status "jest to przekaz, który ma bliżej nieokreślony związek z prawdę obiektywną, bo przedstawia on wyłącznie skrajnie stronniczą wersję jednej strony". Gdy jakąś informację z tego kanału otrzymam, to nawet nie przychodzi mi do głowy traktować jej jako coś zbliżonego do prawdy obiektywnej, lecz jest to Z GÓRY zakwalifikowane jako "propaganda określonego stronnictwa". W tej chwili jest to już odruchowa moja reakcja, choć wcześniej musiałem się trochę przymusić, aby zablokować naiwny odbiór przekazu ze strony danego kanału.
Po czym określam stronniczość medium?
- Przede wszystkim PO SKRAJNEJ ASYMETRII ocen. Jeśli wszystko bez wyjątku co dotyczy jednej strony sporu jest przedstawiane jako pozytywne, zaś wszystko co dotyczy przeciwników jest odmalowywane jako negatywne, to świadczy to o braku obiektywizmu danego źródła. Bo w świecie tak bardzo czarno - białe sytuacje praktycznie się nie zdarzają. A jeśliby nawet ktoś podejrzewał, czy nie ma czasem do czynienia z tą tak bardzo wyjątkową sytuacją asymetrycznej racji, to zawsze da się wykonać test na informacji o neutralnym charakterze, albo po prostu spytać o ZASADNOŚĆ DOBORU MATERIAŁÓW.
Bo do tego, aby przekaz był wyraźnie zmanipulowany nie trzeba jawnego kłamstwa. Wystarczy stronniczo dobierać informacje. I po stronniczości doboru informacji, skonfrontowanej z dość prostą do zdobycia wiedzą, iż negatywnie traktowana strona ma jednak argumenty na swoją korzyść, można już poznać manipulanta.

lucek

Michał Dyszyński

lucek

Michał Dyszyński

wujzboj

Michał Dyszyński