ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Od strony metodologii dochodzenia do uzgodnień, do sensu i prawdy dyskusje na naszym forum są po prostu słabe. Mamy do czynienia nie tyle z dyskusjami w rozumieniu wyłaniania prawdy, co często z prostackimi agitacjami w stylu "kto kogo przetrzyma, masywnym wpieraniem własnych tez". Jest w tym zwykle użycie idei "metody faktów dokonanych", która w przypadku dyskusji bardziej chyba powinna nosić nazwę metoda interpretacji rzekomo już uznanych.
Nie jest to metoda dyskusji w intelektualnym sensie, jest to metoda agitacji. Agitator stosujący ową metodę w większości przypadków nie podejmuje trudnych dla jego przekonań aspektów sprawy, lecz skupia się na takich przedstawianiu swoich argumentów, jakby rzecz już była rozstrzygnięta, jakby nie było wątpliwości, że przedstawiający ma absolutną rację. Celem jest zasugerowanie, że argumentów oponenta nie trzeba w ogóle rozważać, bo one są już rozstrzygnięte, już się dyskusję startuje od tego dalszego etapu, na którym jasne jest, iż założenia muszą być takie, jak by je chciał postrzegać nasz agitator.
Metoda jest stosowana powszechnie w dyskusjach politycznych i światopoglądowych. Nie jest ona jedynie domeną sporów na sfinii. Przykładowo środowiska lewicowe stawiają sprawę aborcji nie na zasadzie, że może jest jakiś problem etyczny z uśmiercaniem tej postaci człowieka, jaka się w organizmie matki już ukształtowała, tylko mamy do czynienia z "prawem kobiet". Mamy tu (rzekomo) "jasną sprawę" - aborcja jest prawem kobiety, prawem wolności, nawet prawem człowieka, a tej drugiej strony medalu, czyli odpowiedzialności etycznej wobec faktu unicestwiania jednak życia, które trudno inaczej określić niż "ludzkie życie", po prostu się nie rozważa. Ten "fakt" (interpretacja), iż tu jest wyłacznie kwestia "prawa kobiet do decydowania o sobie" został już dokonany.
Oczywiście to nie jest tak, że tylko lewicowcy stosują metodę faktów/interpretacji dokonanych. PiS-owski rząd też szeroko tę metodę stosował w swoich agitacjach. Szczególnie widać to było w używaniu słow typu "Polska", "polskie". PiS stosował je właściwie zamiennie z własną formacją polityczną u niego "polskie" de facto utożsamiało się z "pisowskie", zaś opozycja musiała się zadowalać dla siebie etykietą "niepolskie". Kto się opierał wyłącznie na PiS-wskich mediach spotykał się wyłącznie z interpretacją dokonaną, że "polski" jest PiS, a "niepolska" jest opozycja.
Metoda faktów/interpretacji dokonanych jest manipulatorska z zasady, jest właściwie kłamliwa, bo sugeruje, że ta druga, mniej wygodna dla stosującego metodę strona medalu w ogóle albo nie występuje, albo nie ma absolutnie żadnego znaczenia. Jest to technika manipulacji, a nie dyskusji. W niej nie są używane argumenty, ona wręcz jest stosowana właśnie po to, aby argumenty nie padły.