ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Przez te kilkanaście lat dyskusji, jakie zdarzyło mi się prowadzić na sfinii za główny problem w porozumieniu się uważam to, że jakże często dyskutujemy nie z poglądami, które opisała druga strona, a z własną projekcją owych poglądów.
Trudno przy tym powiedzieć, kto jest tu winny. Zarzucano ten błąd mi, ja go zarzucałem innym osobom. Myślę też, że problem jest znacznie bardziej złożony, niż dający się wyjaśnić zwykłą złą wolą.
Patrząc ogólnie na percepcję dowolnego problemu ZAWSZE będziemy mieli taką sytuację, że ktoś odczytujący znaczenie jakiegoś komunikatu ZROBI TO WŁASNYM SYSTEMEM POJĘCIOWYM. Innych pojęć, niż tych we własnej głowie, po prostu nie mamy w zasięgu rozumowania. Dlatego jeśli np. materialista będzie rozmawiał o wyborach, duchowości, to z automatu podstawi pod treści owej rozmowy jakieś procesy w mózgu, nie biorąc pod uwagę opcji, gdy ktoś rozważa myślenie w oderwaniu od materialnego nośnika.
I tak (nie ma innej opcji) każdy odbierze cudze pisanie wpasowując je w swoje rozumienie. Jeśli owo rozumienie nie uwzględnia mechanizmów, które wytworzył sobie nadawca wiadomości, to dopasowanie intencji będzie prawdopodobnie słabe. Wtedy odbiorca będzie odczytywał cały przekaz jako bezsensowny, może głupi. Bo podstawiając swój model rozumienia w miejsce modelu nadawcy po prostu utnie się te elementy, które nadawały komunikatom spójność, budowały wynikania. Wszystko się posypie, odbiorca zrobi z komunikatu jakąś atrapę sensownej treści, a przyglądając się mentalnie owej atrapie, tym bardziej utwierdzi się w przekonaniu, że nadawca bezsensownie buduje rozumowanie.

Kiedy strony mogłyby się sensownie dogadać?
- Gdyby UZGODNILI NAJWAŻNIEJSZE ZAŁOŻENIA ROZUMOWANIA.
Z tym uzgodnieniem jest jednak wielowymiarowy problem:
1. po pierwsze mało kto ma świadomość założeń rozumowania, jakie czyni. Zwykle te założenia są intuicyjne, a ludzie nie potrafią ich nazwać, a dalej też przedyskutować.
2. Założenia do czegoś trzeba doczepić, w umyśle modele buduje się czasem bardzo pracowicie. Wiedzą to nauczyciele, którzy nieraz muszą wiele miesięcy wykładać jakiś model rozumowania w szkole, zanim jako taki uczniowie będą w stanie się owym modelem posługiwać. A gdy ktoś widzi tylko swój (jakiś inny) model, to tego modelu, o którym mówi nadawca, po prostu nie ma jak sobie wybudować w szybki sposób.
3. Większość ludzi mentalnie grawituje do tego, co sami znają. Coś wykraczającego poza znajome rozumowanie, domyślnie dostaje flagę "nieważne", albo "głupie". Trzeba zatem szczególnej motywacji, aby jednak zainteresować się przekazem, który wymagałby pracy mentalnej z nowym ustawianiem sobie zależności o świecie, który by skłonił do rozważenia alternatyw dla bieżącego rozumowania. Trzeba pewnej mentalnej mocy, wyrobienia, doświadczenia, dojrzałości, aby odrzucic swego rodzaju "intelektalne ego", wyjść ponad nadrzędną potrzebę potwierdzania swojej racji, aby dać sobie na szansę na schylenie się po tą wiedzę, która wykracza poza aktualne wyobrażenia.
4. Wreszcie nie wszyscy ludzie mają takie same umiejętności modelowania, doświadczenia, obycie w budowaniu modeli. Niektórzy mieliby ogromne trudności z ogarnięciem mocno skomplikowanych modeli. Z nimi pełna komunikacja osób operujących modelami zaawansowanymi jest niemożliwa.

Wnioski na koniec (moje) byłyby następujące:
- nie ma sensu za bardzo denerwować się, gdy widać, że ktoś inaczej rozumuje. A w każdym razie totalne zarzucanie w opisywanej sytuacji złej woli, najczęściej jest pomyłką.
- zanim się całkiem zdyskredytuje czyjeś rozumowanie, warto wcześniej się zastanowić, czy w ogóle się je zrozumiało w takim kształcie, jakie ma druga strona. Bo to, że ktoś we własnych odniesieniach coś zaklasyfikował, nie oznacza wcale zgodności z tym, co myśli druga strona. Może dostrzegane przez nas "błędy" rozumowania, to w istocie niezrozumienia o co komuś chodziło.
- optymalnym sposobem dyskusji byłoby dogadanie się na wyższym poziomie, czyli na poizomie czynionych - czasem nieświadomie - założeń. Taką dyskusję o założeniach jednak da się prowadzić z nielicznymi, w szczególności z tymi, co w ogóle mają świadomość, że jakieś założenia czynią...

To oczywiście nie jest łatwe. Nawet samo dostrzeżenie tego, co wyżej opisałem, dla wielu ludzi będzie trudne do zaakceptowania.

Semele

Dyskusja z samym sobą nie ma wielkiego sensu.
Dla mnie najciekawsze są dyskusje z osobami , które mają całkiem inne zdanie niż ja. Już Tobie o tym kiedyś pisałam.
Tylko takie dyskusje to często hard talk......
masz dużo ciekawych pomysłów i wypowiedzi ale chyba mam "dysleksję" bo Często trudno mi przebrnąć przez twoje teksty - nieraz do nich wracam.
może za którymś razem "zaskoczę" i zrozumiem....:-)

Semele

Ponadto wielu dyskutantów i ja do nich pewnie należę zapomina co kiedyś napisali....

Michał Dyszyński

Semele

Chyba nie mam problemów z własnym ego.
Przetrzymalam fedora i Piotra.

To są osoby najbardziej pilnujace aby na forum nie dostal się ktoś o innych pogladach niż oni.

Ponoc wielu wrazliwych ludzi zrezygnowało z udziału w tym forum z ich powodu.

Szkoda.

Michał Dyszyński

Semele

Nie jestem skonfliktowana z fedorem. :-)

Dyskurs

Semele

Znowu pouczasz Dyskurs:-)...
Wymiana poglądów tak ..
a na czym ma polegać ścieranie się poglądów?

fedor

lucek

Semele

Dyskurs

Semele

Dyskurs Ty piszesz na tym krzykniku, czy ktoś za Ciebie??

Dyskurs

Semele