ŚFiNiA

mat

Nawiązując do tytułu tematu. Lee Strobel (może być jakikolwiek inny ateista np: C.S. Lewis) zanim został chrześcijaninem był ateistyczną małpą. Na pewnym etapie przemyśleń mózg ateistycznej małpy doszedł do wniosku, że tą małpą ateistyczną nie jest; małpa uznała, że jest bytem stworzonym na obraz i podobieństwo Boga, konkretnie Jehowy.
I teraz, jeśli ateistyczna małpa nie jest w stanie odróżniać prawdy od fałszu, nie posiada żadnego kryterium odróżniającego rzeczywistość od matrixa, nie wie nawet czy jej umysł produkuje jakiekolwiek sensowne myśli o świecie, można uzasadnienie twierdzić, że decyzja o uznaniu chrześcijaństwa za prawdę, to nic innego jak tylko małpia iluzja.

Semele

Czy książki Strobela są wydane w języku polskim?
Nie jest on katolikiem jednak....

Ciekawe....H a tym forum są tylko apologeci katoliccy.
Może się mylę.
Może ateistyczna małpa może stać się chrześcijaninem.
Jednak czy wyznania katolickiego? Oraz papista?

towarzyski.pelikan

mat

Semele

Semele

Jednak Jane Goodall zaobserwowała „taniec deszczowy” także w innym, zupełnie odmiennym przypadku. Szympans o imieniu Freud wykonał go na widok wodospadu. Badaczka uznała to za wyraz zachwytu, ponieważ potem siedział i wpatrywał się w wodę tak, jakby kontemplował zjawisko. Obserwacje brytyjskiej badaczki można powiązać z teorią religii niemieckiego filozofa Rudolfa Otto. Pisał on o doświadczeniu religijnym jako o misterium tremendum et fascinans – czyli uczuciu grozy przed potęgą, która onieśmiela, zmusza do ucieczki, i o równoczesnej fascynacji, która skłania do przybliżenia się. Być może „taniec deszczowy” jest właśnie taką instynktowną reakcją wynikającą z pierwotnej grozy wobec potęgi sił przyrody, która także występowała u naszych ludzkich przodków i z której narodziła się religia?
[link widoczny dla zalogowanych]

fedor

towarzyski.pelikan

Irbisol

towarzyski.pelikan

Ja tylko wyjaśniam perspektywę teizmu, wcale nie twierdzę, ze się z nią utożsamiam.

Biorę pod uwagę, że to ateizm może być tym finalnym, dojrzałym światopoglądem, ale na pewno nie jest to ateizm w takiej naiwnej formie, jak ją przedstawiają ateiści piszący na tym forum. Za wzór takiego dojrzałego ateisty stawiam np. Ludwiga Feuerbacha, który nie odrzucał religii, nie negował jej wartości, nie sprowadzał do wiary w krasnoludki, tylko zwyczajnie doszedł do wniosku, że religa jest w istocie antropologią. Poprzez praktykę religijną człowiek poznaje samego siebie, a nie jakąś odrębną istotę. Co ciekawe, sami teiści twierdzą, że w relacji z Bogiem człowiek poznaje samego siebie, ale u nich cały czas ten Bóg funkcjonuje jako odrębna istota, tym się różnią od Feuerbacha. Jak widac, perspektywy dojrzałego ateizmu i dojrzałego teizmu mają bardzo wiele punktów wspólnych.

anbo

Irbisol

A to ciekawe, bo wg mnie ateiści tutaj piszą właśnie tak, jak im zarzucasz, że nie piszą.
Michał, będący na pierwszej linii frontu, też nie dostrzega wielu rzeczy i tłumaczy coś, co nie tylko ja wiedziałem wcześniej, ale co też wiedzieli doskonale pozostali ateiści. Dopiero po kilku latach dociera do niego, że "to już było" i niepotrzebnie odkrywa Amerykę.

Napiszę ci teraz coś i ciekawi mnie, czy cię to zaskoczy.
Otóż to wszystko, co tu wypisujecie (wliczając ciotę fedora) jest prawidłowe. Macie rację.
Jak tam z zaskoczeniem? Pojawiło się jakieś?

Tak czy owak, kontynuując.
Problem polega na tym, że ja i inni ateiści tu piszący już tę fazę waszego rozwoju rozumowego przechodziliśmy. Gdy trochę lepiej się zastanowić nad pewnymi mechanizmami, doznaje się pewnego ... objawienia.
Okazuje się, że bez tych wszystkich naiwnych religii rzeczywistosć jest jeszcze bardziej niesamowita, a my jesteśmy cieniasami, próbującymi sobie bardzo głupio ją tłumaczyć - i to uwzględniając to nasze, ateistyczne, uświadomione myślenie. A to religijne to w ogóle jakaś masakra i płaskoziemstwo.

Co z tego wynika?
Otóż to, że każdy z obozów ma przeświadczenie, że jest na jakimś stopniu rozumowania, a przeciwnik na niższym.
Jak zweryfikować, który ma rację?
Wystarczy skonfrontować to, co jeden obóz pisze o drugim z rzeczywistością, czyli z tym, co ten drugi naprawdę myśli.

A wy w ogóle nie trafiacie z diagnozami.
Walczycie z bardzo naiwnym ateizmem, aż w sumie sam się nie dziwię roztrzęsionemu fedorowi, że jest tak wkurwiony. Sam bym był, gdybym dyskutował z chochołami, które sobie potworzył.
Dyszyński niewiele lepszy, bo też tłumaczy że równanie kwadratowe może mieć 2 rozwiązania, ale my już przy całkach jesteśmy.
To właśnie przekonuje mnie najbardziej do ateizmu - ci przekonani o swoich racjach teiści, które co prawda są słuszne, ale stanowią tylko pewną część tego, co my - ateiści - sobie uświadamiamy.

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

Irbisol

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Semele

Irbisol

mat

Michał Dyszyński

anbo

towarzyski.pelikan