ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Uświadomienie sobie roli wiary w rozumowaniu, dobre przemyślenie tego, jak uzasadnianie czegokolwiek (niezależnie od dziedziny) tak naprawdę działa zabezpiecza przed błędem rozumowania, który jest kto wie, czy nie głównym błędem myśli.
Podstawowy błąd rozumowania: branie własnych intuicji za prawdę obiektywną.

Od lat już dyskutuję tu na sfinii (nie tylko tu oczywiście ten problem występuje) i widzę, że zrozumienie znaczenia tego błędu, zrozumienie właściwie istoty ścisłego rozumowania, jest chyba ponad możliwości niektórych osób. Większość ludzi wychodzi z założenia, że to ci im się wydaje, takim po prostu obiektywnie jest. Większość ludzi stosuje swoje prywatne logiki, prywatne reguły rozumowania, najczęściej bardzo chaotyczne, bardzo uznaniowe, ale uważa iż żadnej uznaniowości w tym ich myśleniu nie ma, że w ogóle rzeczy są na pewno takie, jakimi oni je widza.
Nauka jest tym ciekawym przypadkiem w historii ludzkości, że właściwie wszystkie jej sukcesy można przypisać budowaniu sposobu na uniknięcie powyższego błędu. Sposób ten jest względnie prosty do opisania - jego istotą jest: miej świadomość zasad myślenia, które stosujesz.
Inaczej mówiąc:
- diagnozuj jak Twoje rozumowanie funkcjonuje w kontekście, jakie ma alternatywy
- zobacz, co przyjąłeś w swoim myśleniu, choć może to nie było konieczne przyjęcie
- analizuj to, co stoi u podstaw każdego twojego wniosku - jakie są tu ZAŁOŻENIA, METODY ROZUMOWANIA, POTENCJALNE BŁĘDY.
Założenie można uznać za pewną formę wiary. Zatem unikanie powyższego błędu można by sformułować jeszcze jako:
Uświadom sobie jaki rodzaj wiary w ten, czy inny kształt rzeczywistości, w taką, czy inną konstrukcję problemu stoi u podstaw twojego wnioskowania.

Dyskusje, jakie tu prowadzę tu od lat na sfinii najczęściej są bezowocne z tego właśnie powodu, że ludzie nagminnie biorący własne intuicje za obiektywny stan rzeczy, nie są zdolni do dyskusji o tym, co w ich rozumowaniu jest niekonieczne, co ma swoją alternatywę. Ludzie raczej przyzwyczajeni są do OBRONY PERSONALNEJ poglądów, a nie do analizowania ich samych. Dlatego obserwuję liczne uniki, wymówki, aby nie dać się wciągać w dyskusję, która byłaby merytoryczna i aby zawsze wracać do swojej uznaniowości, intuicyjności rozpoznań. To jest obrona swojej "wszechmocy epistemologicznej". Niewielu chce dowiadywać się co mogłoby mieć alternatywę w ich założeniach, wolą wierzyć, że ich założenia są jedynymi możliwymi - wtedy nawet nie wiedzą, że one są założeniami, bo one "po prostu są". Jest to postawa dokładnie przeciwna temu, co wypracowała nauka, którą w swojej metodologii domaga się maksymalnie jasnemu i jawnemu przedstawiania wszystkich aspektów rozumowania
- co jest założeniem
- co jest modelem
- co jest regułą, a co danymi
- co jest w modelu pewne (udowodnione), a co jest hipotezą
- gdzie model, teoria się kończy, a wtedy często znowu dotykamy obszaru intuicji...
Tylko możliwie najbardziej wyraziste samookreślenie się w myśleniu, sformułowanie swoich tez w postaci dającej się odczytywać przez innych w sposób jednoznaczny, a dalej co daje szansę na kontrolę etapów rozumowania - tylko to, daje szansę na wyjście z chaosu rozpoznań intuicyjnych, czyli rozpoznań często przeczących sobie, chaotycznych.

Dlatego głoszę teraz swoje epistemologiczne credo:
Poznaj swoją wiarę!
Owo credo nie ma na celu propagowanie religii, postmodernistycznego nihilizmu prawdy, czy wmawianie komukolwiek czegokolwiek wbrew jego przekonaniom. Wnioskiem z owego credo NIE jest wcale "skoro zaakceptuję, że jakąś wiarę mam, to teraz można mi wcisnąć wszystko, bo wszystko musi być na wiarę" - nie takiej intencji nie mam. Intencja jest właściwie przeciwna służy ZABEZPIECZENIU SIĘ PRZED ZŁĄ WIARĄ.
Bo wiary mogą być dobre (od strony epistemologicznej) albo i złe. Problem w tym, że aby w ogóle móc je rozróżniać, trzeba na start mieć świadomość, że owe wiary się ma, odróżniać jedne od drugich. Wypieranie tego, że się na wiarę - bez twardego uzasadnienia rzeczy przyjmuje prowadzi bowiem ostatecznie do tego, że i tak, z konieczności decydowania o różnych rzeczach w życiu, w świecie, jakieś założenia - wiary przyjmiemy, ale nie będziemy mieli świadomości CO przyjęliśmy, nie będziemy dalej umieli analizować jak nasze rozumowania przebiegało. Wiara i tak - z tylnego siedzenia - będzie nami rządziła. Ale będzie zupełnie niewidoczna, ona będzie rządziła niepodzielnie.

W tym kontekście, roboczo, nawet jest pewien sens uznania wiary za rodzaj wroga, za to "wredne coś" co się pojawia, zrobi nam jakieś zamieszanie w rozumowaniu, a my sami nie będziemy wiedzieli co się stało. Wroga trzeba znać. Najbardziej bezbronni jesteśmy wobec tych wrogów, których nie umiemy dostrzec.
Niestety, z moim doświadczeń dyskusyjnych wynika mi przykry wniosek, że ogromna masa ludzi, jako sposób walki z wiarą (złą) uznaje wypieranie, że w ogóle wierzą. Robią dokładnie to, co ich wroga (wiarę nieświadomą, a działającą) czyni jest bardziej skuteczną w złym sensie, jeszcze bardziej destrukcyjną - bo ukrywa ją tak, aby mogła działać już zupełnie niekontrolowana, bo zupełnie nie zauważana. To jest największy prezent dla wroga, najbardziej niecelowe działanie. Da się to porównać tylko z sytuacją, gdy ktoś, dowiedziawszy się, że są powody przypuszczać, iż ma zepsute hamulce w samochodzie, zamiast przyjrzeć się sprawie, podejmuje decyzję w rodzaju: nie uznaję tych złych hamulców, nie interesuje mnie to, bo wadami się nie zajmuję, jako że są złe, stwierdzam że hamulce są świetne, wsiadam w samochód i gaz do dechy...
Tak od lat toczą się tu na sfinii moje dyskusje w kontekście wiary - liczni dyskutanci biorą swoje intuicyjne przekonania za absolut, bronią się rękami i nogami przed uznaniem, iż owe przekonania mogą z czegoś wynikać, że powiązane są z jakimiś założeniami, które dałoby się dalej analizować i tylko "bronią obiektywizmu" w ten sposób, że ukrywają owego "wroga" jakim jest wiara (dla mnie wiara nie jest w ogólności wrogiem, a jedynie BEZREFLEKSYJNA, NIEŚWIADOMA wiara jest wrogiem obiektywizmu, bo pozbawia umysł kontroli nad rozumowaniem, bo uświadomiona wiara ma inny status), że separują się od potrzeby nadania kontekstu ich przekonaniom.
Preteksty do obrony swojej nieświadomości wiary są różne, a wszystkie (przynajmniej dla mnie) są kuriozalne. Oto przykłady
- bo jak ktoś uznałby, że wierzy, to z tego miałoby rzekomo wynikać, iż musi uwierzyć w dowolna bzdurę
- bo jak jakiś dyskutant o potrzebie świadomości wiary wspomina, to ma ukrytą intencję zrównania wszystkich poglądów, a potem wprowadzenia jakiegoś głupiego poglądu (np. religii) na równi z czymś uzasadnionym
- bo rzekomo uznanie, iż wiara jest niezbędna w rozumowaniu, miałoby zagrozić autorytetowi nauki
- bo rzekomo w nauce wszystko jest pewne, tam jest prawda, a nie ma w niej żadnej wiary...
itp. itd... - wszystkie tak samo bez sensu...

Ci, co aspektu wiary nie chcą przyjąć do wiadomości nie dostrzegają, że alternatywą tego przyjęcia jest wybranie dokładnie tego, przed czym najczęściej chcieliby się zabezpieczyć - przed uznawaniem tez, prawd, stwierdzeń chaotycznie.
Jak się odrzuci świadomość wiar, świadomość założeń rozumowania, to pozostaje ich nieświadomość!
Brak świadomości reguł, brak diagnozy tego, co uznajemy (właśnie jakąś formą wiary), a co odrzucamy, oznaczać będzie zdanie się na totalną intuicyjność, absolutną uznaniowość. Wtedy oczywiście wiara w rozumowaniu dalej będzie, ale już w postaci kompletnie poza kontrolą umysłu.
I to będzie dopiero tak chaotyczna, dopuszczająca dowolność uznania bzdury za prawdę wiara!

Michał Dyszyński

Jedną wiarę ogólną, którą wszyscy chyba mają łatwo jest wskazać - to wiara:
gdy to co widzę, czuję uważa za stan faktyczny, to WIERZĘ, ŻE NIE ULEGAM ZŁUDZENIU.
Inaczej mówiąc, każdy który coś stwierdza, wierząc, iż to co stwierdza nie jest błędem (znowu wiara), czyni to ZAKŁADAJĄC, iż nie ulega złudzeniu.
To, że nie można z góry absolutnie tego zakładać, wie każdy, kto raz chociaż złudzeniu uległ - wszak ulegając złudzeniu nie mamy tego świadomości, iż złudzeniu ulegamy.

fedor

Michał Dyszyński

Irbisol

fedor

blackSwan

Michał Dyszyński

blackSwan

Michał Dyszyński

blackSwan

Michał Dyszyński

blackSwan

Michał Dyszyński

Kruchy04 · Wysłany: Śro 20:32, 10 Mar 2021 Temat postu:

Michał Dyszyński · Wysłany: Śro 22:07, 10 Mar 2021 Temat postu:

blackSwan

Michał Dyszyński

blackSwan

Kruchy04 · Wysłany: Czw 23:05, 11 Mar 2021 Temat postu:

Michał Dyszyński · Wysłany: Pią 18:07, 12 Mar 2021 Temat postu: