ŚFiNiA

Ircia

Mam dzień na przekombinowywanie i robienie samej sobie wody z mózgu , więc :
'Wszystkie gwiazdy są widoczne' może być zgodne z rzeczywistością, w jakimś stopniu zgodne lub kompletnie nie zgodne w zależności od założeń i definicji...
Co rozumiem pod pojęciem gwiazda? Oczywiste? Dla mnie dziś wcale nie , bo czy supernowa jest gwiazdą czy nie jest? czy zapadnięta gwiazda jest gwiazdą? Czy narysowana na papierze gwiazda jest gwiazdą? Czy wyobrażona gwiazda jest zaliczana do gwiazd w tym zdaniu?
Co to znaczy widoczne? Że potencjalnie da się je zobaczyć? Czy że aktualnie da się je zobaczyć? A może że ktoś je aktualnie widzi?
Można tak długo i w zależności od przyjętych założeń uzyskamy zupełnie inną zgodność z rzeczywistością, którą też zresztą można definiować na praktycznie nieograniczoną ilość sposobów...
Irbisol zakłada że istnieje jakaś jedna prawdziwa rzeczywistość, ok, ja też lubię to założenie, bo jest wygodne, ale to że jest wygodne i powszechne nie daje jakiejkolwiek pewności poprawności ,ani też nie sprawi że słowo rzeczywistość stanie się nagle jednoznaczne. Nawet przy założeniu że istniej jedna obiektywna rzeczywistość i że mówiąc słowo rzeczywistość dla każdego oznacza to tą jedną obiektywną rzeczywistość to warto pamiętać że nie mamy do niej innego dostępu jak przez subiektywne filtry umysłu filtrujące subiektywne i ograniczone dane zmysłowe...

Generalnie im coś się wydaje banalniejsze i prostsze to gdy się nad tym zacząć zastanawiać i brać pod uwagę różnorodność punktów widzenia to staje się to nie do ogarnięcia, do tego mamy trudność w mówieniu o rzeczach dla nas oczywistych uwzględniając że dla kogoś to oczywiste nie jest. Ogólnie mamy tendencję do zakładania że jeśli dla mnie coś jest oczywiste to będzie oczywiste dla wszystkich innych, jeśli ja coś uznaję za banalne to jest banalne i każdy kto twierdzi że nie musi celowo komplikować sprawę i szukać dziury w całym...

Mi to kiedyś uzmysłowiły proste eksperymenty:
1. Umiesz chodzić? Banalne prawda? A umiesz powiedzieć jak chodzisz? Ubrać to w słowa? A dasz radę opowiedzieć jak się chodzi kosmicie , zakładając że nie znasz jego anatomii ani fizjologii i że będzie on do komunikacji używał międzyplanetarnego translatora.

2. Opowiedz jakąkolwiek historię ze swojego życia wiedząc że kosmita z którym rozmawiasz zna Twój język, ale:
-nie pojmuje znaczenia zaimków( oraz końcówek czasowników świadczących o tym kto daną czynność wykonał)
-nie pojmuje czasu przeszłego ani przyszłego gdyż w jej kulturze istnieje tylko czas teraźniejszy
-nie pojmuje sensu ani potrzeby interakcji z innymi przedstawicielami własnego gatunku
-dla niej istnieje tylko to co można zobaczyć, reszta jest niezrozumiała
-nie pojmuje pojęć związanych z widzeniem , gdyż u nich taki zmysł nie występuje
-nie pojmuje znaczenia i sensu własności prywatnej oraz działań nie niosących korzyści całej społeczności
-itd,itp

Dla mnie doświadczenie było o tyle ciekawe że osoba która to prowadziła wcielała się w rolę owego kosmity skutecznie 'sabotując' skuteczny przekaz , ale sądzę że można sobie to z łatwością wyobrazić i uświadomić sobie że wszystko zależy od punktu widzenia.

Paradygmaty też nie są ani dla każdego oczywiste, ani wspólne dla wszystkich, ani nie do obalenia( co w nauce nie raz miało miejsce),to tylko wynik konsensusu z którym nie ma obowiązku się zgadzać, bo niby jak kogoś do czegoś zmusić? Jak się uprę zacznę twierdzić że wszystko zachodzi w moim umyśle, ale nie moim jako człowieka, tylko że jestem bogiem, który jest wszystkim( i to czymś dużo szerszym niż tak zwana rzeczywistość) i który pragnąc poznać siebie i doświadczać wcielił się w istoty, wszystkie naraz, czyli że jesteście równocześnie mną, tylko że ja w obecnej postaci mam świadomość mojej boskości i tego że wymyśliłam rzeczywistość, a wy trwacie w iluzji - ja wiem że umysł z którego obecnie korzystam też jest wymyślony przeze mnie , czyli tego boga, który jest wszystkim - kurcze, to się nawet jako tako kupy trzyma

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński