ŚFiNiA

Andy72

Czy kochający Bóg mógłby posłać ludzi do piekła?
Tak.
A czy kochający Bóg mógłby zaakceptować, że któreś z jego stworzeń wybiera piekło?
Tak.
Czy wieczne potępienie można pogodzić z Bożą miłością?
Tak.
Czy idea absolutnie wiecznego piekła może współistnieć z kochającym Bogiem?
Tak.

i drugie "referendum":
Czy Bóg jest wszechwiedzący?
Tak.
Czy Bóg przed stworzeniem świata wiedział (a raczej wie) kto pójdzie do piekła a kto do nieba?
Tak.
Czy ludzie mają wolną wolę?
Tak,
Czy ludzie są odpowiedzialni za swoje czyny?
Tak.

Azael

Andy72

A nie przyszło ci do głowy że to wina tego wyrzuconego? Chcesz zjeść ciastko i mieć ciastko?

Andy72

Może przesadziłem trochę te referenda, ale jestem ciekaw Michała i Katolikusa.

Michał Dyszyński

Andy72

A co sądzisz o pytaniach?

Michał Dyszyński

Andy72

To "referendum"

Michał Dyszyński

Andy72

Moje odpowiedzi Tak nie są 100% pewne, ale mi.in . po to by wywołać dyskusję. Widzę że masz w połowie takie poglądy jak Wuj,

Katolikus

Andy72

Całkiem mi się podobają te odpowiedzi, i byłoby dobrze gdyby było tak jak mówiśz
Czy twierdzisz zę nie ma piekła tylko czyściec?
Czy to nie zbytni optymizm?

Michał Dyszyński

Jeszcze a propos piekła, twierdzenia, że w piekle są dusze, które chcą tam być i wujowej idei, że piekło w tym sensie jest wieczne, albo w tym sensie się z niego nie wychodzi, że potępieniec w owym piekle w końcu doznaje tak głębokiego przetransformowania swojej duszy, iż staje się kimś znacząco innym - a jako inna osoba już może piekło opuścić.

Otóż uważam, że te idee dość zgrabnie da się ze sobą połączyć, w całość, która wydaje się dość spójna. Byłoby tak:
- Potępieniec idzie do piekła po tym, jak zastaje skonfrontowany z prawdą swoich wyborów i z tym, jaka jest rzeczywistość zbawionych. Potępieniec zwyczajnie widzi, że z taką duszą jaką ma i tak w niebie nie ma czego szukać, jako że nic z tego, co tam obowiązuje nie spełnia jego wymagań sensownej relacji z rzeczywistością. Potępieniec po prostu przekonał się w oparciu o doświadczenie swojego życia, że jedyne co go satysfakcjonuje, to postawa pychy, w której on za żadne skarby nie dostosowuje się do zasad, a jedynie potrafi je narzucać. W niebie zaś taka opcja nie jest dozwolona, dostępna, jest od razu "banowana" jako coś bezsensownego, pozbawionego racji bytu. Potępieniec, patrząc na swoje emocje i historię swojego życia widzi, że z pokorą mu nie po drodze, że odbiera ją jako sprzeczną z jego osobowością i potrzebami emocjonalnymi. Potępieniec musi się wywyższać, bo inaczej skręca się wewnętrznie z poczucia niespełnienia, frustracji, złości, wściekłości na wszystko i wszystkich. Zatem potępieniec w ten sposób automatycznie
- i odrzuca niebo
- już JEST w piekle - wszak przeżywa tę frustrację, wściekłość, złość, niespełnienie, poczucie, że się "nie nadaje", ale nie potrafi być inny, czuć inaczej. A to właśnie to jest istotą piekła.
Będąc w tym piekle, w tej frustracji, złości potępieniec się spala wewnętrznie. To go zmienia z każdą chwilą, z każdym odczuciem. Jednego zmienia szybciej, innego wolniej, ale patrząc wciąż na tego siebie w żądaniu wywyższenia, wciąż pozostając w uczuciu pychy, potępieniec jednocześnie coraz bardziej zaczyna dostrzegać, iż jest w nim miejsce na tej pychy odrzucenie. Jeden potępieniec zaczyna to miejsce dostrzegać wcześniej, inny później, ale w końcu ów bezsens piekielnego bytowania w porównaniu do choćby minimalnego początkowego ziarna jakiejś tam postaci pokory, może (nie musi, to wszystko zależy od konkretnej duszy) zaczyna czuć, że już staje się kimś innym, niż był na początku. Potem ten stan ewoluuje, aż w końcu potępieniec zaczyna czuć, iż szczerze odrzucił pychę i szczerze przyjął pokorę.
Wtedy piekło "opuszcza", jako że jest już kompatybilny z niebem, już nie odrzuca mentalnie tego, co niebo stanowi - miłość, prawdę, pokorę, rozwój duchowy. Bo niebo - piekło są STANAMI DUSZY, a nie miejscami. Piekło opuszcza diametralnie inna istota, niż ta, która do piekła się dostaje, wręcz jest to istota, która w mentalnym sensie dokonała zwrotu o 180 stopni. Nie jest już tamtą świadomością, tamtym odczuwaniem i wciąż SAMA WYBIERA.
W takim ujęciu mielibyśmy jeden wniosek dotyczący tego, jakiej postawy należy się wystrzegać na Ziemi, gdy odbywa się TEST naszych myśli, uczuć, woli. Należy bardzo się CHRONIĆ PRZED WSZELKĄ FORMĄ ZAKŁAMANIA WEWNĘTRZNEGO.
Lepiej jest dowiedzieć się, co w nas jest najgorszego, dając tak sobie szansę wzięcia się z tym mentalnie za bary, niż zamieść problem pod dywan.
Z resztą niemal wprost jest napisane to w Biblii:

Andy72

To czym różni się czyściec od piekła?

Michał Dyszyński

Andy72

To wyobrażasz sobie jak potworne musi być piekło, skoro myśli się że będzie się tam na wieczność?
Ale coś mi się tu nie zgadza. Teraz na ziemi wiemy że piekło nie jest wieczne a potem świadomość się zwęzi że nie będziemy wiedzieli??
Moim zdaniem, świadomość się rozszerza , nawet u potępieńców. Zwężanie świadomości kojarzy mi się z buddyzmem.

Katolikus

Hill

Azael

Hill

fedor

Andy72

Tak na dobrą sprawę to na 8 pytań w kato referendum powinienem odpowiedzieć - nie wiem,

Kruchy04

Kruchy04