ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Przyszło mi do głowy coś w rodzaju podsumowania mojego stanowiska w kontekście tego wątku. Oto ono:

Zapewne w oczach ludzi, którzy walczą o dominację w świecie, ci którzy na pierwszym miejscu stawiają to, aby być dobrym człowiekiem, są "pizdami".
W odczuciu złodzieja, bandyty ich ofiary są "frajerami", czyli osobami pogardzanymi, którym krzywda "się należy" z racji ich słabości.
W odczuciu kogoś, kto wierzy (niekoniecznie mając tego świadomość), że naturą człowieczeństwa walka, eliminowanie słabszych, a wywyższanie silniejszych czy może po prostu tych, którzy mają mniej dylematów moralnych i gotowi są imię swoich zwycięstw "pójść na całość", podeptać wszystkie zasady, ten kto zasad przestrzega, jest naturalnym "frajerem" i "pizdą".
I nie zdziwię się jeśli ludzie, którzy ciepłym moczem leją na litość, opiekę nad słabszymi, którzy wyśmiewają wszystko to, co nie służy ich dominacji, postawa "nie potrzebuję się wywyższać" wydaje się być niezrozumiała, irracjonalna, emocjonalnie obca.
Dla kogoś kogo dominuje emocja "poznać wroga i mu dopierdolić - to jest spełnienie" nie wykorzystywanie przewagi wydaje się być totalnie nie do zrozumienia, sprzeczne ze wszystkim co mu emocje wyjaśnią.
Dla tego typu ludzi, w sposób oczywisty chrześcijaństwo musi się jawić jako religia "dla pizd".

Ja jednak jestem głęboko przekonany, że ostatecznym rozliczeniem jest POTRAKTOWANIE KAŻDEGO WEDŁUG JEGO ZASAD. Wtedy ci, którzy mentalne w swoim życiu naszczali na wrażliwość, empatię i litość, zostaną wstawieni w rzeczywistość gdzie tej empatii, litości i wrażliwości nie będzie. Dostaną "swój własny świat". Wierzę, że to życie jest testem, aby każdy mógł się przekonać, która mentalna rzeczywistość jest JEGO rzeczywistością.

Semele

Odpowiem Michale cytatem z pracy Marii Szyszkowskiej

Nie mniejsze zainteresowanie wywołuje od czasów starożytności pytanie, który czynnik dominuje w życiu człowieka, a zwłaszcza w procesie poznawania świata. Racjonaliści uznali, że rozum jest źródłem wiedzy prawdziwej. Empiryści wskazali na zmysły, a więc inaczej na doświadczenie jako na źródło wiedzy prawdziwej.
Irracjonaliści twierdzą, że źródłem wiedzy prawdziwej jest intuicja. Irracjonalizm, dodam na marginesie, nie należy w kulturze europejskiej do prądu dominującego.
Według filozofi i chrześcijańskiej wiara religijna jest źródłem wiedzy prawdziwej.
Racjonalizm sokratejsko -kartezjańsko -heglowski zdominował kulturę europejską. Dopiero w XX w. zostało zakwestionowane pojęcie „czystego myślenia”, a więc niezależnego od doznań i wyobraźni. W połowie XX w. ustalono wszechobecność uczuć w psychice człowieka. Leżą one u podstaw nawet z pozoru czysto intelektualnych dociekań. Zostało ustalone, że nie ma stanu psychicznego wolnego od uczuć. Ale nie wyciągnięto z tego należytych wniosków. Mianowicie edukacja szkolna i wyższa nie pomaga w rozwoju sfery uczuć, w podnoszeniu ich na wyższy poziom. Nastawiona jest na kształtowanie sfery intelektualnej. Nie pomaga także w rozwoju wyobraźni i zachowaniu wrażliwości – z jaką przyszło się na świat – przez całe życie.
Należy tu mocno podkreślić, że osoby niepełnosprawne intelektualnie, bywa, odznaczają się ponadprzeciętną uczuciowością. A o wartości człowieka decyduje przede wszystkim wysoki poziom rozwoju uczuć, duża wrażliwość oraz rozwinięta wyobraźnia. Wszak psychopaci, którzy stanowią zagrożenie w życiu rodzinnym i społeczeństwa, odznaczają się z reguły ponadprzeciętną inteligencją i są wśród nich osoby wysoko wykształcone. Psychopata to człowiek, którego rozum pozostaje na usługach popędów. Najsilniejsze spośród nich to dążenie do władzy i pieniędzy. Zdaniem Kazimierza Dąbrowskiego największą liczbępsychopatów spotyka się w grupie polityków poszczególnych państw.
Tym, co narusza człowieczeństwo, jest przede wszystkim konformizm i opor-tunizm, a więc wypieranie się własnego światopoglądu. Następuje to bądź z lęku
przed brakiem aprobaty, bądź ze względu na chęć osiągnięcia sukcesu i zrobienia kariery. Wypieranie się autentycznych przekonań światopoglądowych degraduje człowieka. W tym zestawieniu należy cenić wyżej niż konformistów i oportunistów osoby niesprawne intelektualnie. Nie ulegają one pokusom, by zdradzać własne „ja”.
Zmianie powinno podlegać otoczenie osób niesprawnych intelektualnie.
Osoby niesprawne intelektualnie wymagają opieki państwa, bowiem nie są zdolne same dawać sobie radę. Są pozbawione sprytu życiowego. Ta niesamowystarczalność pozostaje w sprzeczności z funkcjonującą w XXI w. w kulturze euro-amerykańskiej neoliberalną koncepcją państwa. Otóż przyjęło się obecnie jako oczywiste, że państwo ma zajmować się jedynie zbieraniem podatków, polityką międzynarodową oraz wojskiem.

Netlis

MaluśnaOwieczka

Netlis

Ale ja nie okreslałem co cię zmusza, ani co nie zmusza, spytałem tylko dlaczego przyznałeś sobie własność tego, w taki sposób że (cokolwiek to jest co cię zmusza), to należy do ciebie?

Semele

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

lucek

MaluśnaOwieczka

lucek

MaluśnaOwieczka

lucek