ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Ostatnio jakoś mi się tutaj polemizuje z integrystycznym pojmowaniem religii, w ramach którego to najważniejszym wydaje się zachowanie zgodności z doktryną kościoła (czy ogólniej danej grupy religijnej). Integrysta wielką miarę przyznaje tej zgodności - czy ktoś jest posłuszny, czy DEKLARUJE to, co deklarować "należy, bo się przynależy" (przynależy się do owej grupy religijnej).
Integryści nie poświęcają większej uwagi sensowi doktryn, z którymi ktoś ma się zgodzić. Ściślej - czasem coś o tym sensie wspomną, ale najczęściej będzie to miało kontekst znowu ten sam - związany ze sprawdzeniem, czy dana osoba jest lojalna, zgodna z tym, co głoszą autorytety religii. Nie będzie tu pytań, głębszych rozważań, będzie wołanie o to, aby zaakceptować, zgodzić się z tym, co napisane.
Patrząc na to czego wymagają integryści, nietrudno dojść do wniosku, że najlepszym wyznawcą integrystycznie rozumianej religii jest bot komputerowy. Jest tak dlatego że:
- bot daje się zaprogramować, aby dowolnie często deklarował swoją zgodność z doktryną
- bot nie zadaje kłopotliwych pytań na temat sensu doktryny.
- bot się nie pomyli w odczytywaniu doktryny, będzie ją wyznawał "jak jest" - idealnie wierny, idealnie nie mający jakiegoś własnego zdania.

A człowiek, który śmie zadawać pytania o sens stwierdzeń?...
- Wadliwy jest w swojej religijnej gorliwości, w braku wyrażania idealnej zgodności z doktryną. :think:

Bot, z punktu widzenia integrystycznej wizji religijności jest wyznawca idealnym, ponieważ
- nigdy nie zwątpi
- zawsze jest posłuszny (przynajmniej informatykowi, który umie nim zarządzić)
- głosi doktrynę w postaci niezmienionej
- jest niezmordowany w głoszeniu.
A to, że nie myśli...
- to tylko lepiej. W końcu myślenie mogłoby mu tylko w integrystycznej religijności zaszkodzić, tak jak teraz "szkodzi" tym lewackim, liberalnym wyznawcom religii.

zefciu/konto zamknięte

Dobra krytyka integryzmu. Choć gdybym był złośliwy, to bym odpowiedział „przykład fedora pokazuje, że może”.

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Integrysta zapewne nie przyzna się, że jego ideałem wyznawcy jest bot. Choć w istocie tak właśnie jest, iż oczekiwania integrysty względem tej najbardziej poprawnej religijności są zgodne z tym, co reprezentuje sobą bot komputerowy, czy jakikolwiek inny automat, który nie ma możliwości postawienia pytań, a dalej myślenia krytycznego.
Integrysta ogólnie myśli chaotycznie i pokrętnie, a więc nie jest spójny w swoich oczekiwaniach. Z jednej strony bardzo chciałby, aby wszyscy okazali się posłuszni jakiejś słusznej idei (którą trochę integrysta też będzie wiązał z osobą Boga). Ale z drugiej strony integryście brakuje PERSPEKTYWY I GŁĘBI ROZUMOWANIA. Integrysta UPRASZCZA rozumowanie do tej intuicji realizowania zgodności z czymś, czemu powinno się być maksymalnie posłusznym, nie dostrzegając, iż traci przy tym coś niezbywalnego, niezwykle ważnego - po prostu świadomość, człowieczeństwo, wolność myślenia i wyboru.
Integryści de facto chcą religię odczłowieczyć, ograbić ją ze świadomości. Chcą tego przez PROSTACTWO swojego myślenia, epistemiczną niecierpliwość i pychę. No i jest tu jeszcze ten bezwiedny instynkt stadny, z którego integrysta nie zdaje sobie sprawy, choć ten na niego przemożnie wpływa.
Einstein bodaj mawiał "teoria powinna być tak prosta, jak to tylko jest możliwe, ALE NIE PROSTSZA". Integrysta upraszcza swoje rozumowanie poza tę granicę, gdzie już jest nie prostota, a prostactwo, nasycone błędnością ujmowania spraw. To uproszczenie, które de facto stosuje integrysta ograbia religijność z człowieczeństwa. Im bardziej integrysta wprowadzi swój "ideał" w czyn, tym mniej człowieczeństwa w jego religijności pozostanie, a tym bardziej wyznawcy takiej religii będą mentalnie przypominali komputerowe boty.