ŚFiNiA

Banjankri

Bo ze wszystkiego, co poznałem jest najlepszy. Jedyny w swoim rodzaju, do bólu prawdziwy, bezgranicznie szczery i przede wszystkim skuteczny. Wszystko inne to przy nim dziecinne bajanie, puste legendy i wierzenia.

Semele

Andy72

Myśl Heraklita bardzo toksyczna,podoba się współczesnym postmodernistom

Banjankri

Andy72

Co się tyczy myśli Zachodu, to już obalił to Parmenides

Andy72

Myśl Wschodu dużo mówi o cierpieniu, ale bardzo płytko w porównaniu z myślą Zachodu.
Nie mówię nawet o chrześcijańśtwie czy judaizmie (Hiob) ale nawet o myśli ludowej Greków , która została utrwalona w mitach:
Herodot opisuje jak matka miała dwóch synów: Kleobisa i Bitona.
Według mitu, mieli niezwykłą siłę i wyjątkowe przywiązanie do swojej matki, której – ze względu na pobożność – chciała udać się do świątyni Hery. Gdy okazało się to zadanie trudniejsze, niż się spodziewano, bracia, niezwłocznie i z ogromnym oddaniem, postanowili pomóc matce, ciągnąc wóz do świątyni.
Matka poprosiła bogów, by jej synowie w życiu nie cierpieli. Hera, podobnie jak to w opowieściowych o złotej rybce, sprawiła że synowie zmarli przez sen.
Wniosek: nie da się w życiu nie cierpieć!

Semele

Banjankri

Semele

Czy buddyzm faktycznie buntuje się przeciw cierpieniu?
Może tylko szuka sposobów jak nie cierpieć.
Prawdziwy bunt przeciw cierpieniu to zmiana zastanego świata tak aby życie było łatwiejsze i dawało satysfakcję.

Właściwie oba nurty myślowe akceptują cierpienie. Nie widzą możliwosci życia bez cierpienia. Może jest to właśnie racjonalne podejście do zagadnienia.

Są jednak nurty myślowe, które zmierzają do ograniczenia cierpienia. Jednym z pomysłów jest eutanazja.

Jeste ciekawa Banjankri co o tym myślisz.

Semele

Ciekawe stanowisko:

Zjednoczony Kościół Chrystusowy
Zjednoczony Kościół Chrystusowy popiera prawo śmiertelnie chorych pacjentów do podejmowania własnych decyzji o tym, kiedy umrzeć – w tym czy przyspieszyć śmierć. To stanowisko jest zgodne z szerszymi naukami Kościoła, które podkreślają znaczenie poszanowania indywidualnego sumienia i wyboru, zgodnie z opinią pastora Timothy’ego Tutta, starszego pastora w Westmoreland Congregational United Church of Christ w Bethesdzie w stanie Maryland. „Wierzymy, że każdy z nas zbliża się do Boga na własnych warunkach, a dotyczy to również końca naszego życia” – mówi.

Według Tutta, Kościół popiera również prawo rodzin do przerwania leczenia ukochanych osób, które są bliskie śmierci lub w stanie wegetatywnym. „Po raz kolejny jest to decyzja sumienia” – mówi, dodając, że rodziny powinny opierać swoje decyzje na tym, co ich umysły i serca mówią im, że jest najlepsze dla ich bliskich. Tutt mówi: „Zachęcamy ludzi do zadania sobie pytania: Czy jestem mądrym czy niemądrym zarządcą życia moich rodziców, utrzymując ich przy życiu do samego końca?”

Banjankri

To są twoje dylematy.

Semele

Banjankri

Semele

Banjankri

Semele

Dobrze. Dam już Tobie spokój z tym buddyzmem.
Możesz ewentualnie w kawiarni umieścić zdjęcie miejsca/świątyni gdzie medytują buddyści lub Ty.

Będę wdzięczna.

Semele

Zadam Tobie jednak jeszcze jedno pytanie. Jak widzisz związek buddyzmu z psychologią?

Czy buddysta dąży do "rozmycia" swego ego czy jego wzmocnienia. Bo czytając źródła w końcu już nie wiem.
Zagadnienie to próbuje badać Jacek Sieradzan.

Psychologia a buddyzm. Czego psycholodzy mogą się nauczyć od buddystów a buddyści od psychologów?
Opublikowane 2016-12-31
Jacek Sieradzan
Uniwersytet w Białymstoku
[link widoczny dla zalogowanych]
Słowa kluczowe
buddyzmpsychologiaegonarcyzmosobowość
Abstrakt
Artykuł przedstawia stanowiska psychologów, buddystów oraz psychologów-buddystów w kwestii podobieństw i różnic między metodami psychologii zachodniej i buddyzmu. Istnieją trzy zasadnicze punkty widzenia: (1) buddyzmu rozumianego jako religia nie da się pogodzić z psychologią; (2) medytacja buddyjska może stanowić uzupełnienie praktyki psychoterapeutycznej; (3) psychologia zachodnia stanowi formę buddyzmu. Ponieważ jednak psychologia (rozumiana jako terapia bądź nauka) operuje w innych wymiarach niż buddyzm będący religią, dlatego korzystanie przez buddystów z metod psychologii zachodniej i vice versa ma ograniczony charakter.

Banjankri

Nie czytam żadnych współczesnych opracowań, bo to głupoty totalne. Widać po samym abstrakcie. Gdybyś poświęciła tyle samo czasu ma studiowanie buddyzmu na wikipedii, co poświęcasz na te głupie artykuły, nie zadawałabyś tak oczywistych pytań jak to o ego.

Semele

Semele

W wiki napisali tyle:

Powyższa definicja prowadzić może też do nieporozumień w potocznych dyskusjach, w których używa się zwrotów mówiących o zabijaniu ego, wykorzenianiu ego, pozbywaniu się ego. Z punktu widzenia buddyjskiej praktyki rozumienie dosłowne u osób nie posiadających osobistego nauczyciela lub silnego związku ze wspólnotą może doprowadzić do pomyłek i niepowodzeń. Najczęstsze pomyłki, to na przykład traktowanie swojej osoby jako niezależnego bytu, którego należy się pozbyć, czy traktowanie swojego ego jako substancjalnego abstraktu uważanego za zbędny i kłopotliwy. Podsumowując: buddyjskie ego to nie jest ego freudowskie, nie jest to też poczucie ja, ani nie jest to ego społeczne, choć są części wspólne. Buddyjskie ego jest nazwą na pewien zestaw procesów, które mogą i powinny być postrzegane na różnych poziomach ogólności, w zależności od poziomu zaawansowania praktykującego.

Banjankri

Andy72

Banjankri

Andy72

Banjankri