ŚFiNiA

Banjankri

Nie oglądałem.

Andy72

Pewien człowiek wpadł był przez nieuwagę do głębokiej studni. Widząc swą beznadziejną sytuację, wołał z całej siły o pomoc i ratunek. Przechodził tędy akurat Budda. Przystanął; spojrzał w dół i pouczył z namaszczeniem: – Całe życie jest cierpieniem, więc trzeba się z tym pogodzić.

Za moment przechodził również Konfucjusz. Ten słysząc wołanie o pomoc, nachylił się, wyciągnął rękę i powiedział: – Jeżeli mnie dosięgniesz, to cię wyciągnę.

Człowiek w studni próbował wzbić się w górę, ale był za słaby i głębiej jeszcze osunął się po oślizłych kamieniach. Wreszcie szedł tą drogą także Jezus. Gdy tylko usłyszał,że ktoś potrzebuje pomocy, natychmiast zdjął świąteczny płaszcz, opuścił się do studni, wziął bez słowa zagubionego na swe ramiona i wyniósł go do góry, w światło.

Andy72

znowu się dwa razy wysłało

Semele

Banjankri

Semele

Banjankri

Semele

fragment recenzji..

„Ojciec” Sebastião Rodrigues nie wzmacnia ducha męstwa w skazańcach ( wzorem pierwszych chrześcijan nawzajem zagrzewających się do wytrwania w wierze pomimo krwawych prześladowań czy matki siedmiu braci Machabeuszów(2 Mch7)). W czasie modlitwy nie tyle próbuje wznieść się ku Bogu, co raczej sprowadzić Jego majestat w przestrzeń swoich duchowych niepokojów czy pragnień, co spotyka się z niezrozumiałym przez niego tytułowym milczeniem Stwórcy. Jakby miało wyrazić ono reżyserską wizję dezaprobaty Najwyższego dla podjętej przez jezuitę misji. Ostatecznie, chcąc ocalić śmiertelne ciała konwertytów zapiera się ich oraz swojego Mistrza. Trudno to pogodzić z faktem, iż jako późniejszy apostata, demaskuje nowo przybyłych do Japonii wyznawców Chrystusa, przyczyniając się do ich prześladowania przez ówczesny reżim dyszących żądzą krwi buddystów (słynących obecnie z ich rzekomo pokojowego nastawienia do świata ) . Co więcej, zaprzyjaźnia się z Kichijiro, wielokrotnym zdrajcą chrześcijan, ( postacią, wydającą się być symbolem ugłaskanego po zdradzie sumienia Rodriguesa, ponadto wybitnie banalizującą w filmie sakrament pokuty i pojednania ). Chrześcijaństwo zostaje w filmie ostatecznie przyrównane do nieatrakcyjnej, bezpłodnej i wręcz narzucającej się buddyjskim władcom kobiety, której miejsce jest nie gdzie indziej, jak na starym kontynencie. Jej uganianie się za rzeszą nowych wyznawców przynosi gorzkie owoce ich śmierci, niewinnej i naiwnej, gdyż za wartości, których zdają się nie rozumieć (o czym świadczy chociażby magiczne traktowanie przez nich przedmiotów kultu religijnego czy pojmowanie raju jako szczęśliwości nastawionej na przyjemne cielesne doznania, bez odniesienia do relacji z Bogiem.) Co więcej, jej upór wydaje się być przyczyną wielkiego nieszczęścia niegdyś apostołów, obecnie apostatów, którzy, (ostatecznie jako buddyści) w swoim materialnie i intelektualnie dostatnim życiu, nie zaznają ani prawdziwej miłości ani pokoju ducha,

Banjankri

Recenzja tragicznie słaba. Niewiele autor zrozumiał z filmu.
Ps. Ty ogłądałaś, czy tylko czytałaś recenzję?

Semele

Banjankri

Semele

Banjankri

To był film o rozgrywkach politycznych, a nie religijnej polemice między buddyzmem, a chrześcijaństwem.
Jeśli próbujesz zrozumieć buddyzm poprzez pryzmat filmu o ewangelizacji Japonii, to powodzenia.

Andy72

Film moim zdaniem jest antychrześcijański a i tak fakty pokazują okrucieństwa buddystów

Banjankri

Semele

Banjankri

Semele

Banjankri

Andy72

Ciekawe zestawienie:

Banjankri

Andy72

Ale w filmie (i w historii) to buddyści torturowali!

Banjankri

Semele