ŚFiNiA

Barah/konto usunięte

Temat już wygasł dawno temu, ale dostałem inwajta więc się wypowiem.
Na buddyzmie można sobie połamać głowę, bo ogólnie rzecz biorąc, zachodnie głowy nie są przystosowane do buddyzmu.
Zamiast sprzedawać czyjeś mądrości podam linka do opisu "batalii" myśli zachodu z buddyzmem.
[link widoczny dla zalogowanych]

Genkaku: czy uważasz, że jesteś oświecony ?
wujzbuj: To podstepne pytanie

wujzbuj: Jestem.

To nie jest podstępne pytanie, to jest błędne pytanie, dlatego nie można na nie odpowiedzieć. Ani ja, ani oświecenie nie istnieją naprawdę, bo podlegają prawu karmy.
Umysły zachodu nie modą tego badać posługując się swoimi metodami, bo mamy zupełnie inne pojęcie realności.

bol999

Barah

Barah/konto usunięte

Wszystko ma swoją przyczynę i skutek. Nie wierzysz w to prawo ?

bol999

[quote="bol999"]Barah

bol999

Barah/konto usunięte

Karma to przyczyna w prawie przyczyny i skutku. Czego jeszcze nie rozumiesz ? Ach przepraszam, brak zrozumienia to twoja domena, główny warunek forumowego bytu.

bol999

Barah/konto usunięte

Może być tak skomplikowana jak tylko uda ci się ją zagmatwać, albo tak prosta, że nie będzie specjalnie o czym pisać.

bol999

Barah/konto usunięte

bol999

miernik

Buddyzn uważa że istniejący świat zawiera rzeczy,ludzi itp.świenie które przemijają .I dlatego ludzi uważa za tych którzy nie mają swojego ja i nie mają jaźni w odwrotności do absolutu w którym wszystko jest nie zniszczalne.

wujzboj

Jeśli chodzi ci o to, że w buddyjskim ujęciu absolut ma swoje niezmienne i niezniszczalne "ja" ("ja" w sensie samoświadomości, a nie w sensie zmieniających się postrzeżeń), w ramach którego ludzie - jak i inne istoty - są jedynie czymś w rodzaju niezaplanowanej przygody, to zgodzę się z tobą. W tym ujęciu ludzkie "ja", o ile przypisywane jest przez danego człowieka - jak to zazwyczaj bywa - pamięci, osobowości, i innym tego typu przemijającym i zmiennym zjawiskom, bierze się z nieprawidłowego sposobu patrzenia na rzeczywistość, czyli na siebie samego. Taki człowiek nie w ogóle nie zdaje sobie sprawy z tego, gdzie jest prawdziwy on, nienarodzony, wieczny i nieograniczony, i identyfikuje się z procesami które zostały wywołane przez taki właśnie chaos poznawczy. Te zawirowania trzeba tak czy owak przetrzymać do końca (czyli do śmierci ciała), bo są zbyt potężne, zbyt wielostronne, zbyt "wieloosobowe", aby dały się opanować, ale dotarcie do nienarodzonego siebie wyzwala człowieka. Świat doczesny od tego co prawda nie znika (bo zawirowania są "wieloosobowe" właśnie" i w zasadzie każde z tych fałszywych "ja" musiałoby doznać oświecenia, aby rzecz zakończyć raz a dobrze), ale znika jedno z zawirowań (jedno fałszywe "ja") i już nie powraca, chyba że w postaci Bodhisattwy, nienarodzonego który sam wplątuje się w ten bałagan, żeby pomóc wydostać się z niego innym swoim "cząstkom".

Barah/konto usunięte

wujzboj

To jest tradycyjne nieporozumienie, biorące się z terminologii, której zazwyczaj nikt nie stara się sprecyzować na tyle, żeby obie strony mówiły mniej więcej o tym samym, gdy używają tak samo brzmiących słów.

Cytaty tu niewiele dają. Książki są mylące, właśnie ze względu na takie językowe pułapki. Nie ma rady, trzeba doświadczyć i potem przedyskutować z innymi. Najlepiej z takimi, którzy też doświadczyli, ale doszli do tego, idąc od strony innej tradycji.

Barah/konto usunięte

Twój buddyzm nie różni się niczym od vedanty. Ty chciałbyś trzy sroki za ogon ciągnąć i połączyć chrześcijaństwo, vedantę i buddyzm w jedną prawdę. Pierwsze dwa jeszcze można ożenić, ale aspekty przedstawiane w buddyzmie są z nimi nie do pogodzenia. Z koncepcją wiecznego "ja" włącznie. Zresztą cele buddyzmu są zupełnie inne niż owych religii i sprzeczanie się o naturę ja wyśmiał sam Budda. [link widoczny dla zalogowanych]

wujzboj

Oh jej. Po pierwsze, najpierw trzeba zrozumieć koncepcję tego wiecznego "ja", a potem porównywać ją z buddyzmem. To samo dotyczy tego, co wyśmiał Budda. A już niewątpliwie nie zachęcał on do nihilizmu, lecz zdecydowanie przed nim przestrzegał.

A czy ja chcę połączyć z czymś buddyzm? Nie jestem buddystą i nie muszę buddyzmu z niczym łączyć. Ale buddyzm nie jest nihilizmem, zaś przedstawiania go europejskiemu słuchaczowi jako zaprzeczenie "ja" prowadzi łatwo do nihilistycznej interpretacji - do tej mam zaś podobny stosunek, jak Budda (w tradycji wschodniej jest inaczej, bo ona nie jest ani materialistyczna, ani technokratyczna, a to wiele zmienia).

Banjankri

Oj joj joj... tyle do zrozumienia, tyle do zapamiętania. oj joj joj.