ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Ta sama Biblia, a tak wiele wyznań chrześcijańskich z niej się powstało...
Różnice w zakresie tego, które księgi, czy które sformułowania się uznaje wśród większości wyznań są niewielkie (ten sam z grubsza kanon), a jak się patrzy na postawy ludzkie, na to, co realnie ludzi propagują, ku czemu ciągną ich rozpoznania, emocje, oceny, to wychodzą ogromne dysproporcje.
Jedni wierzą w Boga, który kocha z grubsza w sposób dla ludzi zrozumiały, czyli z tej "miłości" wynikałoby, że nie chce dla ludzi krzywdy, cierpienia (przynajmniej tego trwałego, bo przejściowo, tu na świecie może być różnie), akceptuje ich, podczas gdy inni "miłość" w boskim wydaniu rozumieją na sposób bliższy postawie bardzo surowego, gotowego z najdrobniejszej ludzkiej przewiny czynić pretekst do skazania na wieczne męki.
Oczywiście obie te - tak przecież skrajnie realnie odmienne - postawy można sobie określać arbitralnie "miłością". Naginać desygnaty słów potrafią nie tylko teiści, ale praktycznie wszyscy. Za PRL-u, gdy propaganda określająca dyktaturę komunistów "demokracją" ukonkretniła to pojecie do sformułowania "demokracja socjalistyczna", krążyło porzekadło - dowcip:
Czym różnic się "demokracja" od "demokracji socjalistycznej"?
- Odpowiedzią było: tym czym "krzesło" od "krzesła elektrycznego"... :rotfl:

I tak samo postawę skrajnej surowości można określać "miłością". A jeśliby ktoś taką "miłość" z kolei nazwał z dodatkiem przymiotnika: "to jest bardzo okrutna miłość", to zawsze można po prostu zaoponować, że ta miłość wcale nie jest "okrutna", tylko np. "sprawiedliwa". I "wyjdzie" na rację surowych ortodoksów... (przynajmniej w umysłach tych, którzy taki zabieg formalny, retoryczny zaakceptują)
Te różnice w postawach ludzi opierających się o ten sam właściwie tekst objawiony sugerują, że tak naprawdę to mamy do czynienia nie tyle z wiarą W TEN TEKST, co bardziej z wiarą W TĘ INTERPRETACJĘ owego tekstu, która odpowiada najlepiej osobowości wierzącego. Nie zmieni tego także spór o to, kto jest bardziej wierny jakiejś hipotetycznej BOSKIEJ INTENCJI ZAWARTEJ W BIBLII.
Bo dostępu bezpośredniego do owej boskiej intencji Biblii żaden człowiek albo nie posiada, albo przynajmniej nie jest w stanie udowodnić, iż go posiada. Więc dla pozostałych ludzi i tak wątpliwości będą, i tak będą TYLKO INTERPRETACJE.

W obliczu tego, że realnie mamy tylko interpretacje, plus środki perswazji (mniej lub bardziej uczciwe), sugerujące że "to tylko ten nasz sposób odczytywania Biblii jest prawdziwy", powstaje stan taki, iż chrześcijaństwo rozpada się na zbiór wiar mocno już subiektywnych, prywatnych, o całym spektrum przekonań w zakresie surowości Boga, przebaczenia, stosunku do prawdy i roli aspektu wiary w tej prawdzie.
I ja tak sobie pomyślałem, że może w jakiś sposób sprawiedliwie i konsekwentnie by było, gdyby każdy spotkał się z Bogiem zbliżonym do tego, w którego uwierzył...

Jeśli ktoś przez swoje życie wierzył w Boga bardzo surowego, to takiego "dostałby" po śmierci, wedle tych zasad, w które uwierzył, które propagował jako prawdziwe słowami zostałby rozliczony. Wręcz taką interpretację zdaje się sugerować nam sama Biblia:

zefciu/konto zamknięte

Zdaję sobie sprawę, że Dyszyński zignoruje wszystko co piszę, ale spostrzeżenie, które on czyni jest bardzo słuszne, do momentu, w którym pojawia się potrzeba znalezienia tej „bezprzymiotnikowej miłości”, której nie sposób znaleźć. Biblia powstawała na przestrzeni wieków i na przestrzeni wieków była reinterpretowana. I zawsze te interpretacje były takie, które pasowały do obecne panującej etyki. I doszukiwanie się tej „prawdziwej interpretacji” nie ma większego sensu (to jest zresztą właśnie to, co robią „surowi ortodoksi”, których Dyszyński krytykuje).

Semele

Dyskurs o tym, że Bóg ewentualnie jest kobietą lub kobietonem, kompletnie nie dotarł do apologetów i tym podobnych.

lucek

zefciu, kto ci tak mózg wyprał

?

Hill

Michał Dyszyński

Hill

lucek

Hill

lucek

tak, tylko mam trochę problem z wysławianiem się ... mam na myśli, nie musisz wiedzieć wszystkiego od razu .... a mam wrażenie, że zwłaszcza Michał, tak do sprawy podchodzi, a ma jedynie - tak jak rozumiem sumienie - nie oszukiwać się, a/bo wszystkiego i tak nie zbada i każdy jest chyba pełen fałszywych przekonań, wyobrażeń .... a istotne, dla jego sumienia są tylko te, o których wie, czyli ma po prostu nie kłamać, a nie wymagać od siebie absolutnej zgodności z "prawdą", a ma być w zgodzie ze swoją prawdą, z tym co sam wie. Nie szukać na siłę niespójności, dopóki same się nie objawią :wink:

ps

i odwrotnie, nie przywiązywać się do swoich poglądów

zefciu/konto zamknięte

lucek

taki zefciu, że wiara religijna się sprawdza, a naukowa nie

Michał Dyszyński

Hill

lucek

Hill

Semele

Michał Dyszyński

zefciu/konto zamknięte

lucek

Hill

zefciu/konto zamknięte

Semele

Ja będąc ateistką zawsze uznawałam Biblię jako księgę mądrościową, dzieło sztuki, źródło historyczne.

Na pewno warto tu polecić "Biblia w ręku ateisty"

[link widoczny dla zalogowanych]